Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳрет сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӳрет (тĕпĕ: ҫӳрет) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Чӗнсе янӑ Вешкине, пӗрле пулатпӑр тесе шантарнӑ, хӑй ҫӳрет ав таҫта мурӗнче!» — тарӑхса шухӑшларӗ вӑл курницӑри арча ҫинче выртнӑ чух, шупкалма пуҫланӑ хӗрлӗ тута хӗррисене ҫырткаласа.

«Вызвал в Вешки, сулил — вместе будем, а сам лытает черт те где!» — озлобленно думала она, лежа в горнице на сундуке, покусывая яркие, но уже блекнущие губы.

LXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Казански казакӗсенчен чылайӑшӗ шӑрӑхне-мӗнне пӑхмасӑрах, сӑран пиншаксемпе шукӑлленсе ҫӳрет, кашнинпе пӗрех е наган, е бинокль пур…

Многие казаки-казанцы, не глядя на жару, щеголяли в кожаных куртках, почти у каждого был либо наган, либо бинокль…

LVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Ҫук, инкесем, пирӗн Гришка ют хуторсем тӑрӑх ҫеҫ кӗске урипе уксахлать, терӗм, килте чух ниҫта хӑпмасӑр Натали аркинчен тытса ҫӳрет.

«Нет, бабочки, Гриша наш только на чужих хуторах прихрамывает на короткую ножку, а дома он за Натальин подол держится без отступу.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишатка ав хуп-хура ҫӳрет.

Мишатка вон бегает грязней грязи.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӳрт мӑрйинчен ҫутӑ кӑвак тӗтӗм йӑсӑрланса тухать, хуранай вӗҫерме типӗ шанкӑ пухса, картиш тӑрӑх Дуняшка вӗткеленсе ҫӳрет.

Из трубы куреня вился сиреневый дымок, по базу бегала Дуняшка, собирая сухой хворост на поджижки.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каргински хыҫӗнче, тарӑн айлӑмра ҫуталса выртакан Рогожкин пӗвинче, пӗр кӗтӳ канма анса ларнӑ тикӗш ишсе ҫӳрет.

За Картинской, в Рогожкинском пруду, лежавшем в глубокой котловине, густо плавали присевшие на отдых казарки.

XLV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл, кӗвентепе шыв ҫӗклекен хӗрарӑмла, аллисене винтовка кӗпҫипе кӳпчекӗ ҫине хурать, утнӑ чух та, ут ҫинче те вара ҫаплах ҫӳрет.

Обычно так ходил он и ездил, положив руки на ствол и на ложу, будто баба на коромысло.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ырӑ хыпар ҫуран, усал сӑмах утпа ҫӳрет?

Добрая слава лежит, а худая по свету бежит!

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эсир пухусене килместӗр, сирӗн хушӑра тӗрлӗ сас-хура, тӑрлавсӑр сас-хура ҫӳрет: казаксене пурне те пере-пере вӗлереҫҫӗ иккен, совет влаҫӗ сире хӗсӗрлет имӗш тата ытти те.

Вы не посещаете собраний, среди вас ходят всякие слухи, нелепые слухи о поголовных расстрелах, о притеснениях, которые будто бы чинит вам Советская власть.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн хӑйӑр хытса ларнӑ тӗлӗ ҫийӗпе кӗтӗвӗ-кӗтӗвӗпе хура пулӑ ишсе ҫӳрет; ҫӗрлесенче ӑшӑх вырӑнсене ҫӗкӗ апат шыраса тухать, ҫыран хӗрринчи симӗс лӑймака хушшинче сазан мӗкӗлтетет; пӑртаспа шӑла пулӑ кӑртӑшсемпе ырашпӗтрисем хыҫӗнчен хӑвалаҫҫӗ; ҫуйӑн рак хуранӗсем хушшинче мӗшӗлтетет, хушӑран симӗс шыва шӑмпӑлтаттарса пӑлхатать те уйӑх ҫутинче ылтӑн тӗслӗ йӑлтӑркка хӳрине ҫатӑлтаттарса илет, унтан каллех вара, ир енне шыв ҫисе якатнӑ хура карӑш айӗнче ӗнтӗркесе выртас умӗн, мӑнттай ҫамкаллӑ, уссиллӗ пуҫӗпе рак хуранӗсене тӗрткелесе ухтарма каять.

Над песчаным твердым дном стаями пасутся чернопузы; ночью на россыпь выходит жировать стерлядь, ворочается в зеленых прибрежных теремах тины сазан; белесь и суда гоняют за белой рыбой, сом роется в ракушках; взвернет иногда он зеленый клуб воды, покажется под просторным месяцем, шевеля золотым, блестящим правилом, и вновь пойдет расковыривать лобастый усатой головой залежи ракушек, чтобы к утру застыть в полусне где-нибудь в черной обглоданной коряге.

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫыран хӗррине тухаймасӑр, ӗне тислӗкӗ вакра ишнӗ пек, ишсе ҫӳрет.

К берегу не прибьется и плавает, как коровий помет в проруби.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем пур казаксене те ҫакса вӗлерме приказ кӑларнӑ текен сас-хура ҫӳрет.

Слух есть, будто они приказ отдали — всех казаков перевесть.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Хуторсенче чеккасем килнӗ, казаксене тыта-тыта каяҫҫӗ текен сӑмах ҫӳрет.

— Гутарют по хуторам, будто чеки приехали, добираются до казаков.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Асар-писеррӗн алхасса ҫӳрет тӑван ҫеҫенхир тӑрӑх хӗвелтухӑҫ ҫилӗ.

Казакует по родимой степи восточный ветер.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Сӑмах ҫинех хӑй те ав кунта вӗркешсе ҫӳрет!

Да вот он метется!

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ларнӑ та, кучӗ йӗнер тӑрӑх ак капла, ак капла шукаласа ҫӳрет

Уж он по седлу взад-вперед, взад-вперед…

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫурҫӗр-хӗвелтухӑҫ енчен вӗрекен вичкӗн сивӗ ҫил вӑрмансем тӑрӑх уласа ҫӳрет, куҫ уҫса пӑхмалла мар юр вӗҫтерсе, хытхура тӗмӗсен шӑртланчӑк тунисене ҫӑтӑр-ҫатӑр хуҫса, ҫеҫенхир тӑрӑх туллашса ыткӑнать.

Холодный северо-восточный ветер горнистом трубил в лесах, мчался по степи, разворачиваясь в лаву, опрокидываясь и круша ощетиненные каре бурьянов.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Усӑк хӑлхаллӑ, ӗҫке ернӗ перхелей сӑнлӑ Мамонтов генералӑн тин кӑна хыртарнӑ питҫӑмартийӗсем тӗссӗр кӑваккӑн йӑлтӑртатаҫҫӗ; ытти чухне яланах юлахай пулнӑскер, хальхинче вӑл хӑйне типтерлӗ те кӗрнеклӗ тытать, ытти офицерсем хушшинче перрон тӑрӑх каҫӑрӑлса утса ҫӳрет.

Вислоусый, пропойского вида генерал Мамонтов, обычно неряшливый, но на этот раз подтянутый, блистающий сизым глянцем свежевыбритых щек, ходил по перрону, окруженный офицерами.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Казансем чикӗрен малалла каясшӑн мар текен сас-хура ҫӳрет

— Слыхал брехню, вроде дальше границы не хотят казаки выступать…

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӑтӑнса аннӑ ҫатан карта тӑрӑх курак пек тӗм хура автан уткаласа ҫӳрет.

На упавшем плетне топтался вороной, как грач, петух.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех