Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑхӑннӑ (тĕпĕ: тӑхӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫӑмӑл хура шӑлаварпа, тӗксӗм кӑвак тӗслӗ ҫанӑсӑр кӗпе тӑхӑннӑ, кӑкӑрӗ ҫинче тӗрлесе тунӑ хӗрлӗ ҫӑлтӑр пур.
На нем были легкие черные брюки и темно-синяя безрукавка с вышитой красной звездой.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ӗнерхи чӗрӗлсе пӗтнӗ кӗпи вырӑнне халь вӑл хӑй ҫине кӗп-кӗске клеш юбкӑпа кӑвак блузка-матроска тӑхӑннӑ.
Взамен вчерашнего рваного платья на ней была короткая юбка клешем и синяя блузка-матроска.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Икӗ хутчен пырса кайрӗ ман пата ҫар тумӗ тӑхӑннӑ ҫын.
Два раза приходил ко мне человек в военной форме.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Ҫав самантрах ман умма халат тӑхӑннӑ хӗр пырса тӑчӗ те: — Ну, мӗнле? Хӑмла ҫырли ҫиес килет-и? — тесе ыйтрӗ.
Тотчас же передо мной стала девушка в халате и спросила: — Ну что? Хочешь малины?

Унтан ман умма халат тӑхӑннӑ ҫын тухса тӑчӗ, ун халачӗ айӗнчен ҫар ҫыннин петлицисем курӑнатчӗҫ, вара эпӗ: «Акӑ халат тӑхӑннӑ ҫар ҫынни,» тесе шухӑшларӑм.
Потом надо мной стоял человек в халате, из-под которого виднелись военные петлицы, и я думал: «Вот военный человек в халате».

Сарлака барьер хыҫӗнче милици тумтирӗ тӑхӑннӑ ҫын ларать, ун умӗнче, сӗтел ҫинче, тӗрлӗ хутсем выртаҫҫӗ тата темӗн пысӑкӑш вӗр ҫӗнӗ калуш йӑлтӑртатса выртать.
Позади широкого барьера сидел человек в милицейской форме, а на столе перед ним лежали разные бумаги и тут же блестящая калоша огромных размеров.

Виҫӗ минут та иртмерӗ пулӗ — пусма тӑрӑх анакан ура сасси илтӗнчӗ, унтан ҫул ҫине кукка тухрӗ, ун хыҫҫӑн пиншаксӑр, ҫара урана сандали тӑхӑннӑ старик Яков курӑнчӗ.
Не прошло и трех минут, как по лестнице раздался топот, и на дорожку вылетел дядя, а за ним, без пиджака, в сандалиях на босу ногу, старик Яков.

Шурӑ перчетке тӑхӑннӑ аллипе кӑчӑк туртса чӗнет вӑл мана.
Рукой в белой перчатке подзывал меня к себе.

Ман умра открытка выртать, ун ҫинче — ман пекех пилотка тӑхӑннӑ ҫамрӑк ача сӑнӗ пур.
Передо мной лежала открытка, изображавшая совсем молоденького паренька в такой же, как у меня, пилотке.

Акӑ кӑвак сӑран пиншак тӑхӑннӑ ҫын тӑрать.
Вот стоит в синей кожанке человек.

Вӑл симӗс диагональ гимнастерка тӑхӑннӑ, ун ҫинче Ӗҫлӗх Хӗрлӗ Ялав орденӗ йӑлтӑртаткаласа тӑрать.
Он был одет в зеленую диагоналевую гимнастерку, на которой поблескивал орден Трудового Красного Знамени.

Сасартӑк алӑк уҫӑлса кайрӗ те ман умма кӑвак костюм, сарӑ пушмак тӑхӑннӑ лутра та самӑр ҫын тухса тӑчӗ.
Вдруг дверь широко распахнулась, и передо мной оказался низкорослый толстый человек в сером костюме и желтых ботинках.

Сасартӑк сирень тӗми хыҫӗнчен хуп-хура тум тӑхӑннӑ, ҫиелтен ылтӑн ҫӑлтӑрсем ҫыпӑҫтарса тултарнӑ хӗрача вӑркӑнса тухрӗ.
Вдруг — вся в черном и в золотых звездах — вылетела из-за сиреневого куста девчонка.

Акӑ, будка, тӑлӑп тӑхӑннӑ часовой тӑрать.
Вот будка, и, укутанный в тулуп, стоит часовой.

Чукпа Гек // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 105–140 с.

Пысӑк ҫӑматӑ тӑхӑннӑ пӗр ача кӗпе вӗҫҫӗнех кушак йӑтса крыльца ҫине сиксе тухрӗ.
В огромных валенках, в одной рубашке и с кошкой в руках выскочил на крыльцо мальчишка.

Кровать ҫинче вӑл салтак гимнастёрки тӑхӑннӑ патвар арҫына курчӗ.
На кровати он увидел валявшегося в солдатской гимнастерке здорового детину.

1 // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 3–53 с.

Ман умра кил хуҫин тӗрӗллӗ кӗпе тӑхӑннӑ, ҫӗнӗ пушмаклӑ карчӑкӗ тӑрать.
Передо мной стоит старуха хозяйка в новой клетчатой паневе, в новых котах.

Ял // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 28–31 с.

Хупах умӗнче часах хайхи кӗрӗк тӑхӑннӑ улӑп пек ҫын курӑнса кайрӗ.
На пороге питейного заведения внезапно показался знакомый великан в полушубке.

Тӑнкӑртатать // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 3–27 с.

Сисмен ҫӗртенех хайхи кӗрӗк тӑхӑннӑ улӑп пек ҫын урапа ҫинчен сиксе анчӗ те — тӳрех пирӗн пата пычӗ!
Вдруг великан в полушубке прыг с нее долой — и прямо к нам!

Пирӗн умра, урапа ҫинче, ултӑ ҫын таран; вӗсем ларнӑ пек те, выртнӑ пек курӑнаҫҫӗ, хӑшӗсем сӑхманӗсене уҫса пӑрахнӑ, теприсем кӗпесемпе кӑна; иккӗшӗ ҫара пуҫӑнах; атӑ тӑхӑннӑ пысӑк урисем урапасен аяккинче силленсе пыраҫҫӗ; аллисене вырӑнсӑрах пӗрре ҫӗклеҫҫӗ, тепре антараҫҫӗ… кӗлеткисем чӗтреҫҫӗ…
В телеге перед нами не то сидело, не то лежало человек шесть в рубахах, в армяках нараспашку; у двоих на головах не было шапок; большие ноги в сапогах болтались, свесившись через грядку, руки поднимались, падали зря… тела тряслись…

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика