Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Эсӗ кӑна мана тепӗр хут вуласа паратӑн, илтетӗн-и? — терӗ Коновалов, ӳкӗтлесе, кӗнекене урайӗнчен илсе мана тыттарнӑ май.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл мана выртма хушать, пуҫӑма вара хӑй чӗрҫи ҫине хурать те мана пӗр-пӗр кӗнеке вуласа пама тытӑнать.Она велит мне лечь, положит мою голову себе на колени и читает мне какую-нибудь книжку.
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
«Ҫук, тетӗп, эсӗ мар мана йӑлӑхтартӑн, манӑн хама хам курас килми пулчӗ».«Нет, мол, не ты мне надоела, а сам я себе не под силу стал».
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл пур, тен, мана йӗксӗк вырӑнне хурать, мана манчӗ тесе шухӑшлать»..Она, чай, поди, мерзавцем меня считает, думает — я про нее забыл…
Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.
Вӑл Прут хӗрринчен килнӗ пулӑҫӑччӗ; анне, йӑлтах пӗлсе ҫитсен, хӗнерӗ мана, вӑл вара мана хӑйпе пӗрле Добруджӑна, унтан тата инҫете — Дунай ҫине кайӑпӑр тесе ӳкӗтлеме пуҫларӗ.
II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӑл хӑйӗн ирӗклӗхне мана юратнинчен ытларах юратать, эпӗ Раддӑна хамӑн ирӗклӗхе юратнинчен те ытларах юрататӑп, ҫавӑнпа та эпӗ Раддӑна ӳксе пуҫҫапас терӗм, вӑл мана ҫапла хушрӗ, унӑн илемлӗ маттур йӗкӗте — Лойко Зобара епле парӑнтарнине пурте курччӑр; Раддӑна куриччен Лойко хӗрсемпеле, хӗрен кӑвакалсемпе епле вылять, ҫавӑн пекех вылятчӗ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Манӑн сӑмахсем ун кӑмӑлне кӳрентернӗ пулсан, мана унӑн каҫармаллаччӗ те ӗнтӗ.
Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.
Мана вӑл, ватӑскерне, — эпӗ вӗт часах утмӑла пусатӑп, вӑл ҫирӗмре ҫеҫчӗ — хӑй ҫамрӑкне пӑхмасӑрах ҫав тери пӑхӑнса пурӑнатчӗ, мана никампа та улӑштармастчӗ!Она была верна мне, несмотря на то, что ей было только двадцать, а мне скоро уж шестьдесят стукнет!
Почта уйрӑмӗнче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 15–17 стр.
«Эпӗ айӑплӑ, тытӑр мана, айӑплӑр мана».
27-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Мана, мана! — Феня хӑвӑрттӑн чернилпа хут тупса малти кӗтесе йышӑнчӗ.— Моя, моя! — Феня быстро заняла место в переднем углу, достала чернила и бумагу.
16-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Сасартӑк мана тем амакӗ пулать… вара мана пурнӑҫ та… тулли мар пек туйӑнать…
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Мана кичем мар, кичем пулма та пултараймасть: эсӗ ху пӗлетӗн кӑна, паллах, ху каланине ӗненместӗн; чирлӗ мар эпӗ, анчах… хушӑран мана… тунсӑх пусать…
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Эсир мана пӗр-пӗр йывӑр сӑмахпа кӳрентернӗ пулсан, ман йӑнӑш пирки тӗрӗс каланӑ пулсан, мана ҫӑмӑлрах пулнӑ пулӗччӗ.
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Хӗрхенӗр мана: мӗн пулӗ мана?
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Мӗншӗн тесен мана кичем, эпӗ тунсӑхлатӑп, вӑл мана вӗрентет, йӑпатать, вӑл маншӑн усӑллӑ, кӑмӑллӑ.Потому что мне скучно, что я тоскую, что он учит, забавляет меня, что он мне полезен и приятен.
IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Мана юрататӑн пулсан, ан асаплантар мана, ан асӑн ун ҫинчен: эпе ӑна тахҫанах хӑй йӑнӑшнине кӑтартрӑм, вӑл ӗненесшӗн пулмарӗ… чӑнах, эпӗ ытла айӑплах мар…
II сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Эсӗ ӑшӑ кӑмӑллӑ, тӳрӗ чунлӑ, Илья; эсӗ ачаш… кӑвакарчӑн пек, эсӗ пуҫна ҫунат айне пытаратӑн, урӑх нимӗн те тӑвасшӑн мар; эсӗ ӗмӗрех хӳтӗре ачашланса пурӑнма хатӗр… анчах эпӗ ун пек мар: ку мана сахал, мана тата тем кирлӗ, мӗн кирлӗ — ӑна пӗлместӗп!
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Мана тата йывӑртарах, — терӗ Обломов, — мана ҫавӑ кирлӗ те: эсӗ мӗншӗн асапланатӑн?— Мне хуже, — отвечал Обломов, — но я стою этого: за что ты мучишься?
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
— Эпӗ хам кайсан та, — терӗ Обломов, — ҫавах нимӗн те тухас ҫук: эпӗ вӗҫне-хӗрне тупаяс ҫук; мужиксем улталӗҫ мана; староста мӗн калас тенине калӗ — манӑн пурне те ӗненес пулать; хӑй мӗн чухлӗ парас тейӗ, ҫавӑн чухлӗ укҫа парӗ.
XI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Мӗншӗн-ха мана хӑвна ху ҫирӗп тытма пултарайманнипе хӑрататӑн, мана иккӗлентеретӗн?Зачем же ты пугаешь меня своей нерешительностью, доводишь до сомнений?
VII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956