Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлнӗ (тĕпĕ: пӗл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ывӑлӗсем чӗмсӗррӗн килӗшрӗҫ — ашшӗн кӑра талайне вӗсем лайӑх пӗлнӗ ҫав.

Сыновья молча согласились — крутой отцовский нраз им был хорошо известен.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Иннокентий Ксени ҫине ӑна калама юраман япала пӗлнӗ пек пӑхрӗ.

Он смотрел на нее так, словно знал что-то, о чем не решался сказать ей.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӑй мӗн тунине лайӑх ӑнланнӑ, хӑйӗн юрӑхсӑр ӗҫӗсемшӗн ответ тытмалла пулассине те пӗлнӗ.

Она прекрасно сознавала, на что шла, и знала, что ей придется отвечать за свои поступки.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ҫапах эпӗ сирӗн вырӑнта малтан Яранцевӑран ыйтса пӗлнӗ пулӑттӑм, — терӗ Синев хуллен, анчах ҫирӗппӗн, кӑвакара пуҫланӑ ҫемҫе ҫӳҫне ҫамки ҫинчен шӑлса.

— И все-таки я бы на вашем месте послушал сначала Яранцеву, — отведя со лба мягкие, начинавшие седеть волосы, с тихой настойчивостью повторил Синев.

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пӗрле кайма та сӗнтӗм хӑйне, ҫук вӗт, хӑй тӗллӗн, хӑй пӗлнӗ пек тӑвас килет унӑн!»

— А ведь предлагал поехать вместе, так нет, ей, видите ли, хочется быть самостоятельной!»

15 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ворожнев, акӑ, пӗлнӗ вӗт-ха вӑл хӑй пирӗн нушана урапа таптанине.

А Ворожнев-то знал, что он нашу нужду ногами топчет.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗрлехи пухусене мӗнле ертсе пымаллипе вӑл тӗплӗн пӗлнӗ пулмалла, мӗншӗн тесен Лузгин чарӑнса трибунӑран та тухма ӗлкӗреймерӗ, Цапкин ура ҫине тӑчӗ те аллине малалла ярт тӑсрӗ.

Видимо, он до тонкостей знал всю процедуру ведения общих собраний, потому что не успел Лузгин замолчать и выбраться из трибуны, как Цапкин поднялся над столом и картинно выбросил вперед руку.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун пек пуласса малтанах пӗлнӗ эпӗ, анчах сана чарайратӑн-и вара?

Я наперед знала, что так будет, да тебя разве остановишь?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах эпӗ Лузгина райкомран лайӑхрах пӗлетӗп, райком малтан пиртен ыйтса пӗлнӗ пулсан, ун хыҫҫӑн тин сӗннӗ пулсан, начар пулмастчӗ.

А я Лузгина получше райкома знаю, и неплохо, если бы райком нас сперва послушал, а потом уж советовал.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ун ҫумне Ырхан Сыроваткин кладовщик тӗршӗннӗ, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе вӑл хисеплӗ те мӑн кӑмӑллӑ курӑнма тӑрӑшать, анчах ӑна кунта пурте питӗ лайӑх пӗлнӗ: Лузгин ҫӑварне уҫсанах, хуть те анасласа ҫеҫ илтӗр Сыроваткин самантрах улшӑнать те хӑлхисене чанк тӑратать.

К нему жался щуплый кладовщик Сыроваткин, временами он напускал на лицо степенную важность, хотя провести здесь ему было некого: все наперечет знали — стоит буркнуть Лузгину, даже зевнуть, как Сыроваткин мгновенно преобразится и навострит уши.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Халӗ вӑл тӑван амӑшне пӑрахнӑшӑн хӑйне хӑй нихҫан та каҫарас ҫуккине пӗлнӗ.

И теперь он знал, что вряд ли когда-нибудь простит себе отступничество от родной матери…

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ҫемье пуҫӗ мӗнле тӳсӗм ҫинчен каланине пурте тепӗр икӗ эрнерен ҫеҫ пӗлнӗ — Игнат Савельевич: тырӑ пӗтӗмпех пӗтрӗ, халӗ ӗнтӗ эпир хывӑхпа та ҫӗр улмипе пурӑнатпӑр, тесе пӗлтернӗ.

О каком терпении говорил глава семьи, все поняли спустя недели две, когда Игнат Савельевич заявил, что хлеб весь вышел и теперь они будут жить на отрубях и картошке.

4 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Костя ашшӗне мӑйӗнчен ҫакӑннӑ, ашшӗ, ывӑлӗпе ӗмӗрлӗхех уйрӑлнине пӗлнӗ пек, ӑна нумайччен хӑйӗн ҫумӗнчен яман.

Костя кинулся отцу на шею, и тот, словно зная, что прощается с сыном навсегда, долго не решался оторвать его от себя.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Нумай работниксем ҫакӑн пек хытӑ та хупӑнчӑк пуҫлӑхсене сивленине, вӗсене «сухари» тесе чӗннине Ксени пӗлнӗ, анчах вӗсен шухӑшӗпе килӗшмен.

Ксения знала, что многие работники осуждали такую черствость и замкнутость в руководителях, звали их «сухарями», но она не разделяла эти взгляды.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пӗлнӗ пекех — туп-тулли тултартӑм! — терӗ вӑл, йӑл кулса.

— Как знала — через край набрала! — проговорила улыбаясь.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксюша хӑй пӗтӗм чун-чӗрипе юратнӑ ҫын тӳрӗ кӑмӑллӑ пулнине питӗ лайӑх пӗлнӗ, анчах ашшӗ сӑмахӗсенче те тӗресси пулнӑ.

Ксюша Свято верила в непогрешимость человека, которого уже беспамятно любила, но и в словах отца была своя правда.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Офицер Ксюшӑпа танлашнӑ та, ум ҫине пӑхса, ӑна тахҫанах пӗлнӗ пек, йӑвашшӑн кулса янӑ, вара Ксюша пуҫне чикнӗ, ытти чухне ялти йӑлапа хӑйӗнчен аслӑрах ҫынсене хӑй малтан сывлӑх суннӑ пулин те, офицер умӗнчен сывлӑх сунмасӑрах иртсе кайнӑ.

Офицер поравнялся с нею и неожиданно улыбнулся Ксюше доверчиво и ласково, как старой знакомой, в этой улыбке и в том, как он смотрел на нее, было столько откровенного любования, что Ксюша потупилась и быстро прошла мимо, не поздоровавшись, хотя обычно, по деревенской привычке, первая здоровалась с незнакомыми людьми старше себя.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Алексей Макаровича районта ватти-вӗттипех пӗлнӗ, ун ҫинчен облаҫри хаҫатра та, «Огонек» журналта та пӗрре мар ҫырнӑ, пӗрре ун ҫинчен нумай ӳкерчӗксемпе илемлетнӗ очерк тухнӑ.

Алексея Макаровича знали в районе и стар и млад, о нем не раз писали в областной газете, в журнале «Огонек» ему как-то был посвящен целый очерк, богато иллюстрированный снимками.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ӑҫта ӳкессине пӗлнӗ пулсан, тӳшек сарӑттӑм та… — терӗ Саввушкӑ ӗсӗклесе, куҫҫульне ывӑҫ тупанӗпе пичӗ тӑрӑх шӑла-шӑла.

— Кабы знал, где упасть, так соломки подстелил… — всхлипывая, размазывая ладонью слезы по лицу, говорил Саввушка.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Саввушкӑ председателӗн ҫак йӑлине пӗлнӗ, — вӑл хӑйӗн аллине лекнӗ ҫынсене васкамасӑр, мӑшкӑлласа ыйта-ыйта суптарма юратнӑ, ҫавӑнпа Саввушкӑ хӑй ӑшӗнче: чӗннинчен чӗнменни, тенӗ.

Саввушке была известна эта манера председателя — неторопливо, с издевкой изматывать тех, кто попадался ему в руки, поэтому он считал за лучшее отмалчиваться.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех