Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрринче (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем ҫыран хӗрринче пирӗн ҫине пӑхса тӑраҫҫӗ.

Они стояли на берегу и смотрели на нас.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Малтан ҫыран хӗрринче ҫын таврашӗ курӑнмарӗ.

Сперва побережье было пустынно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Ҫыран хӗрринче темӗн чухлӗ тискер кайӑк кӗшӗлтетсе ҫӳрет, вӗсенчен хӑшӗ урнӑ пек ӳлет, тепри йынӑшса ҫухӑрать, ахӑрса мӗкӗрет, сиксе вӗрет.

Берег кишел зверями, которые бешено выли, рычали, ревели и лаяли.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл мӗнле ҫырма пулнине, ӑҫти ҫӗрсенчен юхса иртнине, унӑн ҫыранӗсем хӗрринче мӗнле ҫынсем пурӑннине калама пултараймастӑп.

Не могу сказать, что это за речка, где она протекает и какие люди живут на ее берегах.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Эпир ҫывхаракан ҫыран хӗрринче нимӗнле ҫынсем те курӑнмаҫҫӗ.

Берег, к которому мы приближались, был совершенно безлюден.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Сехечӗ-сехечӗпе эпӗ тинӗс хӗрринче тӑраттӑм, иртсе ҫӳрекен карапсене куҫ сиктермесӗр сӑнаттӑм.

По целым часам я простаивал на морском берегу и не отрывая глаз рассматривал корабли, проходившие мимо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

— Инҫе вӑл, — ав лере, хула хӗрринче!

— Она далече, туда к выгону!

VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Шыв леш енче малта питӗ пысӑк ту капмарланса ҫӗкленет, ун ҫине ҫуртсемпе чиркӳсем йӑвӑ ларса тухнӑ; ту хӗрринче тавар вакунӗсем ҫумӗпе локомотив пырать…

Впереди за рекой пестрела громадная гора, усеянная домами и церквами; у подножия горы около товарных вагонов бегал локомотив…

VII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

— Пӑхатӑп: вӑл ҫырма хӗрринче каччӑсемпе ҫӳрет, — малалла каларӗ вӑл.

— Гляжу, она с парубка́ми около речки, — продолжал он.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вутран ҫирӗм утӑмсенче, ҫул хӗрринче, чалӑшса кайнӑ хӗрес ларать.

В двадцати шагах от костра, на границе дороги с полем стоял деревянный могильный крест, покосившийся в сторону.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Лавсем кунӗпех ҫырма хӗрринче тӑчӗҫ, вырӑнтан хӗвел ансан тин хускалчӗҫ.

Обоз весь день простоял у реки и тронулся с места, когда садилось солнце.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пантелейпа Вася чӑнкӑ ҫыр хӗрринче урисене усса лараҫҫӗ, шыва кӗрекенсем ҫине пӑхаҫҫӗ.

Пантелей и Вася сидели на крутом берегу, свесив вниз ноги, и глядели на купающихся.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ҫыран хӗрринче темиҫе ҫӳҫе йывӑҫҫи пур, анчах вӗсен мӗлкийӗ ҫӗр ҫине мар, шыв ҫине ӳксе хараммӑн ҫухалать, лав айӗнчи сулхӑнра вара пӑчӑ та кичем.

На берегу стояло несколько верб, но тень от них падала не на землю, а на воду, где пропадала даром, в тени же под возами было душно и скучно.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Лавсем ял ҫумӗнчи юханшыв хӗрринче чарӑнса тӑчӗҫ.

Обоз расположился в стороне от деревни на берегу реки.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Пыратӑн та ларса ҫапла, ҫул хӗрринче малта сасартӑк манаха аса илтерекен мӗлке куратӑн, вӑл хускалмасть, кӗтет, аллине темскер тытнӑ…

Едешь и вдруг видишь, впереди у самой дороги стоит силуэт, похожий на монаха; он не шевелится, ждет и что-то держит в руках…

IV // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Вӑлко ҫурчӗ патӗнче, леш кивӗ хӳме хӗрринче, хама сыхлакансем тӑрса тухнӑччӗ, ҫавӑнтан пӗр вӑтӑр утӑм кӑна чупрӑм, пӑхатӑп — такамӑн алӑкӗ уҫӑлать каять…

Мне оставалось этак шагов тридцать до двора Вылко, где у старого деревянного забора стояла в засаде стража, когда приоткрылись чьи-то ворота…

XIII. Малалли истори // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗн хулана ҫитичченех ӑна пӗр чун та хирӗҫ пулмарӗ; уйсенче ҫын ҫук, хула хӗрринче пуҫланакан урам та пуш-пушах.

До самого города ей не попалось навстречу ни одной живой души; безлюдны были поля, опустела и улица, что начиналась у окраины города.

VII. Марийка ӗҫӗ ӑнӑҫмарӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнпа вӑл Мӑнастир шывӗ юхса тухакан ҫырмана ансан, чуллӑ ҫыран хӗрринче сайра кӑна ӳсен хыр кати курсанах хӑй шухӑшне тепӗр майлӑ улӑштарчӗ.

Поэтому, спустившись во впадину, из которой вытекала Монастырская река, и завидев на каменистом обрыве реденькую хвойную рощу, он тут же изменил свое решение.

IV. Ялав // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тата кӑшт леререх ҫул хӗрринче пӗр кӑкӑр ачи выртать, йӗре-йӗре кӑвакарса та кайнӑ вӑл — амӑшӗ тарма ҫӑмӑлтарах пултӑр тесе пӑрахнӑ пулмалла.

Чуть подальше при дороге валялся грудной младенец, посиневший от крика, — быть может, мать бросила его, чтобы легче было бежать.

XXXVII. Икӗ юханшыв // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хула тем пысӑкӑш Рыбарицӑ тӑвӗн кӑнтӑр енӗнче чуллӑ чӑнкӑ хысак хӗрринче вырнаҫнӑ (ҫак тӑва кунти ҫынсем Вежен теҫҫӗ), унӑн тӑрри хӗллехи калпакне хывма ӗлкереймен-ха; ешерекен хӗррисенче сурӑх тапӑрӗсем чарӑннӑ вырӑнсем хуралса палӑраҫҫӗ, унта-кунта румынсен куҫса ҫӳрекен кӗтӗвӗсем курӑнкалаҫҫӗ.

Городок раскинулся у подножия скалистого, почти отвесного, южного ската исполинской Рибарицы (здесь ее называют Вежен), ее вершина еще была увенчана зимней короной; по зеленым склонам, испещренным красноватыми пятнами овечьих загонов, там и сям ползли стада влашских кочевников.

XXIV. Аслати умӗнхи тӑвӑл // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех