Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Чӑнах та, Сима, — ун хыҫҫӑн Галя та ыйтрӗ, — мӗн, ӗмӗрех кунта пулатпӑр-и?

— Правда, Симочка, — поддержала ее Галя, — что же, мы тут навеки останемся?

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ну, атьӑр пуҫтарӑнӑр, кунта урӑх нимӗн тумалли те ҫук, — терӗм эп, — япаласене тирпейлӗр, кимӗ ҫине йӑта пуҫлӑр, унтан чатӑра сӳтӗпӗр.

— Ну, давайте собираться, делать тут нам больше нечего, — сказала я. — Складывайте вещи, несите в лодку, а потом разберем палатку.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл кунта, Коревановкӑран инҫе мар, станци ҫывӑхӗнче, сӗт сутакан аппӑшӗпе пурӑнать.

Он жил тут, недалеко от Кореванова, возле станции, у своей тетки-молочницы.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл кунта, станцирен инҫе мар, аккӑш патӗнче пурӑнать.

Он тут у тетки недалеко от станции живет.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Куратӑн-и, кунта та нӳр ҫапма ӗлкӗрнӗ, мӗншӗн тесен, уҫӑ тӑнӑ, арчи те тутӑхса кайнӑ, ӑна эпир клеёнкӑпа тирпейлесе чӗркенӗччӗ, хам юри аптекӑран илнӗччӗ.

— Видишь, тут уже сыро везде стало, потому что открыто было, и банка заржавела, а она у нас была в клеенку завернута, я сам в аптеке покупал…

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Куратӑн-и ав, такам пулнӑ кунта.

— Видишь, тут кто-то лазил.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта йӗпе, сивӗ, кӑвасак шӑрши кӗрет.

Здесь было мокро и холодно, пахло прелью.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Кунта нимӗн те ҫук.

— А тут нет ничего.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Хӗвӗшӳ пуҫланчӗ: «Люда, ӑҫта кайнӑ ман пӗр тапочка?», «Дёмка, ҫын кӗпине ан тӑхӑн, кӳр кунта!..» «Хӗрсем, ҫӑвӑнма часрах, ҫӑвӑнма…», «Атьсемӗр, атьӑр шыва кӗрер!», «Тирпейлӗрех пул, порошока тӑкса ятӑн», «Кам ман галстука тытнӑ?», «Игорь, ҫитӗ сана янратма».

Началась возня: «Люда, где мои тапочки?», «Дёмка, отдай рубашку, не в свою лезешь!..», «Девочки, мыться, мыться…», «Ребята, айда искупаемся!..», «Осторожнее, зубной порошок рассыпался!..», «Кто мой галстук взял?..», «Игорь, хватит тебе трубить».

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Мӗн чухлӗ ландыш кунта, халь те чечекре!..

Здесь столько ландышей, и до сих пор цветут.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пӗр Венера анчах, ҫутӑ хурт евӗрлӗскер, горизонт ҫийӗпе хӑйӗн бенгали хӑййине ҫунтарать; аялта ҫакӑнса тӑракан Марс йӑмӑх хӗрлӗ ҫунать тата унта та кунта канал ҫинче бакен ҫутисем хӗрлӗн-симӗссӗн мӗлтлетсе чӗтрекен пайӑркисемпе шыв ҫинче йӑмӑхаҫҫӗ.

Только над горизонтом жгла свой зеленый бенгальский огонь Венера, похожая на большого светляка, да ровным алым накалом горел низко стоявший Марс, и на канале светились тоже зеленые и красные огоньки бакенов, подрагивая в воде мерцающими усиками отражений.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир кунта, йӑваш та ырӑ, тем анлӑш шыв варринче, пӗччен.

А мы здесь были одни, окруженные огромной доброй и смирной водой.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Кунта нимӗнле ҫӑлтӑр асамӗ те ҫук.

Никакая это не звездная магия.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Ӗлӗк кунта пӳртсем ларнӑ, вӗсен вырӑнӗсем халӗ те пур.

Прежде здесь стояли избы — на земле сохранились следы жилья.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

«… Тӗрлӗ халӑх йышлӑ кунта: мӑкшӑсем те, ҫармӑссем те тӗл пулчӗҫ, анатри чӑвашсем вӗт шӑрҫапа эрешленӗ уяв тумӗ тӑхӑннӑ, пуҫне тутар тюпеттейӗ майлӑрах кӗмӗл тухья тӑхӑннӑ арӑмӗсемпе, хӗрӗсемпе.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Унпа пӗрле кунта тиекпе 2 причетник килнӗ.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Сала тепӗр 10-15 ҫултан хула поселокне куҫасса иккӗленмеҫҫӗ кунта пурнакансем.

Куҫарса пулӑш

Ишек // Наг ТУРАН. Самант, 2013, 11№

Кунта Георгий пичче (вӑл час Мускава таврӑнмалла) хӑй валли тата пирӗн валли нумай пулмасть тӑрӑшса ҫӗнӗ хваттер илчӗ.

Здесь брат Георгий, которого должны были скоро вызвать в Москву, выхлопотал квартиру себе и нам.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ унӑн шакмаксем сарса тунӑ урам урлӑ каҫса каймалла, кунта ӑна шахмат вӑййи аса килет, чул ҫинчен чул ҫине шахмат лаши пек сикме тытӑнать: икӗ чул тӳрех те, тепӗри — чалӑшла.

Когда надо было пересекать улицу, мощенную брусчаткой, он перешел ее ходом шахматного коня — два камня прямо, один наискосок.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ вӑл ыран кунта ҫитмелле.

И вот завтра он приедет.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950