Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Халӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Халӗ (тĕпĕ: халӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пырать, Николай Антоныч халӗ ӗнтӗ профессор…

— Ничего, Николай Антоныч теперь профессор.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ пӗлетӗп ӗнтӗ!

Теперь понятно!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ман халӗ диссертаци хӳтӗлемеле, вара эпӗ ирӗклӗ ҫын пулатӑп.

Мне нужно вот только диссертацию защитить, а потом я буду совершенно свободен.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсе халӗ пӑлханни — вӗсем тарӑхса ҫиленсе пуриннинчен мар, ултавпа аташса кайнинчен, пӗр самантлӑха ӳсӗрӗлнин мухмӑрӗнчен ҫеҫ килнӗ.

Бунт их был заблуждение, мгновенное пьянство, а не изъявление их негодования.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Халӗ кӑнтӑрлахи апат ҫимелле-ха.

Теперь время обедать.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эсӗ халӗ юсантӑн пулӗ, ухмахланса ашкӑнассисем текех пулмӗҫ, тесе шанатӑп.

Надеюсь, что теперь ты исправился и перебесился.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Анне, эпӗ пырса кӗнипе пӗр саманта хӗпӗртенӗскер, халӗ, эпӗ те вӗсен инкекнех лекнине кура, пысӑк хуйха ӳкрӗ.

Матушка, на минуту обрадованная моим появлением, впала в отчаяние, видя, что пришлось и мне разделить погибель всей семьи.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Ҫапла пулмасӑр, — терӗ земски алӑк хыҫӗнче: — ларах халӗ ху та кунта.

— Как не так, — отвечал из-за двери земский: — сиди-ка сам здесь.

Романа кӗртмен сыпӑк // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Эпир те ӗнтӗ халӗ пӗр-пӗрин ҫине ӗлӗкхи пек пӑхмастпӑр.

И мы не могли теперь относиться друг к другу, как прежде.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах та халӗ, иксӗмӗр те шурса кайнӑскерсем, чи кирлӗ япаласем ҫинчен калаҫса ларнӑ вӑхӑтра, Катя хӑйӗн амӑшӗн сӑнне йышӑннӑ самантра, вӑл сӑмаха асӑнма та май килмерӗ.

Но нельзя было даже произнести это слово — теперь, когда мы сидели и разговаривали, такие серьезные и бледные, и когда Катя была так похожа на мать.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ халӗ вӑл мана юратнипе юратманнине те пӗлеймерӗм, ун ҫинчен манӑн ҫав тери ыйтас килетчӗ пулин те, ыйтма пултараймарӑм.

Я не знал теперь, любит она меня или нет, и об этом невозможно было спросить, хотя мне все время очень хотелось.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ те ҫаплах шутлатӑп.

— И теперь думаю.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ акӑ халӗ кайма пултараттӑнччӗ-и, тен, тепӗр тӑватӑ ҫултан вара…

Может быть, ты еще могла бы уехать сейчас, а через четыре года…

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ вӑл сана вунпилӗк ҫул хушши, эсӗ айӑплӑ, тейӗ.

— Теперь он пятнадцать лет будет говорить, что ты виновата,

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак ҫын ӗнтӗ халӗ Катьӑна, пуриншӗн те айӑпа кӗртет, ӑна хӑйӗн амӑшне вӗлернӗ, вӑл унан ҫӗр ҫинчи пӗртен-пӗр савӑнӑҫне туртса илнӗ, тесе ӗнентерме тӑрӑшать.

и мне становится холодно от мысли, что этот человек теперь станет уверять Катю, что она во всем виновата, что она убила мать, что она лишила его единственного счастья на земле

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ кӑна, хам калаҫнӑ вӑхӑтра кӑна, эпӗ Николай Антоныч ватӑлса кайнине асӑрхарӑм.

Теперь только, во время этой речи, я заметил, как постарел Николай Антоныч.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Манӑн ӗнтӗ кӗрсенех, вӗсене сывлӑх сунмаллаччӗ, анчах халӗ вӑхӑт та иртсе кайрӗ пуль, ҫапах та эпӗ, ӑна-кӑна уямасӑр, пуҫӑма тайса илтӗм.

Нужно было сразу поздороваться, как только я вошел, а теперь, пожалуй, не стоило, но я все-таки поклонился.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ ӗнтӗ вӑл мӗншӗн унашкал хӑтланни маншӑн паллӑ: Николай Антоныч пур айӑпа ман ҫине йӑвантарнӑ иккен, ҫакна Катя ӗненнӗ иккен.

Теперь мне было ясно, почему она сделала это: Николай Антоныч уверил ее, что я во всем виноват.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Манӑн халӗ вилсен те хамӑн тӗрӗслӗхе кӑтартса памалла.

 — Теперь мне остается хоть умереть, но доказать, что я — прав.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Халӗ те астӑватӑп-ха, ун чухне эпӗ ҫав кӗнекене вулаттӑмччӗ.

помню, что тогда читал эту книгу.

Ҫирӗм виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех