Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юнӗ (тĕпĕ: юна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйсем те вӗсем — ку вӑл йӑлт ун юнӗ, — ҫеҫенхирти пӗчӗкҫӗ вӗҫен кайӑксем майлӑ.

И сами они — эта плоть от плоти его, — как крохотные степные птицы.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑйсенче чӑваш юнӗ пуррине ҫапларах палӑртма шутланӑ пулмалла вӗсем.

По-видимому, они так решили показать, что у них есть чувашская кровь.

Яшпашьелсем // Константин МАЛЫШЕВ. «Сувар», 2010.01.08, 1–2№№(835–836), 3 стр.

Юнӗ ун айӗнче — кӳлӗ, йӗри-тавраллах юхса сарӑлнӑ.

А крови под ним — огромадная лужчина, весь подплыл.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ай сирӗн ӳтӗрсенче казак юнӗ вырӑнне мужик мӑшкӑлтӑкӗ чупать-и?

Али вместо казачьей крови мужицкий квас у вас в жилах?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн юлташӗ ут ҫилхи еннелле тайӑлса ларнӑ та, чӗкеҫ шатриллӗ аллисене йӗнер пӗкечи ҫине турӑ юнӗ сыпма хатӗрленнӗ майлӑ хурса, нимӗн шухӑшсӑр ыйха туртса пырать.

Спутник его просто спал в седле, клонясь к конской гриве, сложив на луке веснушчатые руки словно перед принятием причастия.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Эпӗ ак Ростовран тухас умӗн ҫеҫ чиркӳре пулса турӑ юнӗ сыпса тухрӑм.

Я перед тем как из Ростова выйтить, в церкву ходил и причастие принимал.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Куртӑр-и, епле вылять унӑн туркка юнӗ!

— Вот как турецкие кровя им распоряжаются!

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Юнӗ хухса, шӗвелсе пырать, пӗлӗт хӗррипе юхса анса, шӑратнӑ ылтӑн тӗсӗпе сарӑхса йӑлтӑртатать.

Кровица рассасывалась, стекала над горизонтом, золотисто ржавела.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр ҫулталӑк пӑхатӑп сан ҫине, килӗшетӗн эсӗ мана, куратӑп, санра казак юнӗ пур, — анчах ниепле ӑнланма вӑй ҫитмест сана.

Год на тебя я смотрю, нравишься ты мне, вижу, казачья у тебя жилка, — а вот понять тебя не в силах.

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Влаҫ Корнилов аллине ҫакланас пулсан, Раҫҫей чӗркуҫҫи таран рабочисен юнӗ ӑшне анса ларӗ.

Если будет Корнилов, то в рабочей крови по колено станет бродить Россия.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нимӗнле асар-писер улшӑнусем те ан пулччӑр, вырӑс юнӗ ан тӑкӑнтӑр; хамӑр ҫӗршывра пӗр-пӗрин хушшинчи вӑрҫӑ ан тухтӑр тесе, эпӗ хама кӳрентерни-тарӑхтарнисене йӑлтах манатӑп, пӗтӗм халӑх умӗнче Вӑхӑтлӑх правительствӑна чӗнсе калатӑп: килӗр ман пата ставкӑна, унта сирӗн ирӗкӗрпе хӑрушсӑрлӑха тӗкӗнес ҫукки ҫинчен эпе хамӑн тӗрӗс сӑмахӑмпа шантарса калатӑп.

Избегая всяких потрясений, предупреждая какое-либо пролитие русской крови, междоусобной брани и забывая все обиды и оскорбления, я перед лицом всего народа обращаюсь к Временному правительству и говорю: приезжайте ко мне в ставку, где свобода ваша и безопасность обеспечены моим честным словом.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑванӑмӑрсен юнӗ ахаль те ытлашшипех тӑкӑнчӗ!

Довольно пролито братской крови!

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лӑпах икӗ ҫул рабочисемпе хресченсен юнӗ тӑкӑнать.

Два года льется кровь рабочих и крестьян всех наций.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Халӑх юнӗ.

Кровушки.

«Халӑх юн тумламӗ» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Юнӗ шӑнса ларчӗ, чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн.

Остановилась в жилах Гришаткиных кровь, сердце остановилось.

Чӗри тапма чарӑнчӗ тейӗн Гришаткӑн // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Эпӗ ӑна: ӳтпе тир хушшинче чура юнӗ юхакан ҫынсем кӑна ирсӗр элек ӑшне путма пултараҫҫӗ, — тесе хӑтӑртӑм.

И я ему сказал, что только люди, в жилах которых течет холопская кровь, могут унизиться до грязной сплетни.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пек шутлама тивет: ман чӗреме Листницкисен чаплӑ юнӗ, Отечественнӑй вӑрҫӑран тытӑнсах вырӑс хӗҫпӑшалӗн чапне паха чечексемпе илемлетсе пынӑ Листницкисен юнӗ вӗресе тӑрать.

Надо полагать, что во мне сказывается славная кровь Листницких, тех, которые, начиная с Отечественной войны, вплетали лавры в венок русского оружия.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Санра казак юнӗ — витре шыв ҫине пӗр шӑршлӑ тумлам тенӗ пек кӑна.

В тебе казацкой крови — на ведро поганая капля.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӗлӗкренпе темиҫе ӗмӗр хушши сослови уйрӑмлӑхӗн вӑрлӑхне акса пынӑ, ӑна пӑхса ӳстернӗ, ҫитӗнтернӗ, вара ҫав вӑрлӑхран вӑйлӑ калчасем шӑтса тухнӑ: ҫапӑҫусенче хура ҫӗр ҫине казаксеннипе аякран килнисен — вырӑссемпе украинецсен юнӗ юхнӑ.

Не одно столетье назад заботливая рука посеяла на казачьей земле семена сословной розни, растила и холила их, и семена гнали богатые всходы: в драках лилась на землю кровь казаков и пришельцев — русских, украинцев.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑнтан пуҫласа тытӑннӑ та вара турккӑ юнӗ казак юнӗпе хутшӑнма.

С тех пор и пошла турецкая кровь скрещиваться с казачьей.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех