Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӗре сăмах пирĕн базăра пур.
кӗре (тĕпĕ: кӗре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун чухне сана вӑл алӑ мар, ак ҫапла, кача пӳрнипе ҫеҫ тыттаратчӗ, — Григорий кӗре ӳтлӗ таса мар пӳрнине чармакларӗ те, шӑлӗсене йӑлкӑштарса, амлтатса кулса ячӗ.

Выходился бы и не руку тебе подавал, а вот этак, мизинчиком, — Григорий отставил свой смуглый и грязный палец и захохотал, блистая зубами.

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нимӗн хӗрхенӳсӗр тӗрткелешсе, кӑвак шинеллӗ кӗре ҫурӑмсене тапа-тапа сирсе, вӑл ӗрӗхсе кайнӑ пек комиссар калаҫнӑ вырӑна ҫитме талпӑнчӗ.

Нещадно расталкивая, пиная тугие серошинельные спины, он почти рысью пробирался к месту, откуда говорил комиссар.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Симӗс тӗслӗ капӑр френч ҫинче офицер георгийӗ йӑлтӑртатать, хулпуҫҫийӗсем ҫинчи чӑлт-шурӑ пакунӗсем подпоручикӑн кӗре сӑн-питлӗ, хура йӑрӑмлӑ мӑйӑхне ытларах тӗксӗмлетсе кӑтартаҫҫӗ.

На защитном щегольском френче поблескивал офицерский Георгий, и девственная белизна погонов резче оттеняла смуглые щеки подпоручика, темную полоску усов.

XLVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юн тӗслӗрех ҫутӑ хӗрлӗ, лайӑх хырӑнӑ кӗре сӑн-пит, ҫӑт чӑмӑртанӑ ҫирӗп те ҫӳхе тута; хӑй — ҫӳллӗ, анчах кӑвакарчӑн пек йӑрӑс та тӑпӑл-тӑпӑл; пушӑ аллине ним сулламан пек утса пырать, питне-куҫне темӗн ыратнӑ пек пӗркелентернӗ, куҫ хӗррисенче — ватӑ ҫын пӗркеленчӗкӗсен каркаланчӑкӗ.

Смуглое бритое лицо с плитами кровяно-красного румянца, тонкий мужественный рот, сам — высокий, но складный, как голубь; идет, почти не махая свободной рукой, и все как-то болезненно морщится, а в углах глаз — паутина старческих морщин.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫилпе-хӗвелпе кушӑрхаса хуралман кӗре ӳтлӗ, кӑмӑллӑ та чипер сӑн, ҫемҫе шурӑ алӑ, интеллигентла хӑйне расна манерӗпе тыткаларӑшӗ — ҫаксем пурте вӑл ку таврари ҫын маррине палӑртса тӑраҫҫӗ.

Тонко очерченное лицо, смуглое, но не обветренное и не тронутое солнцем, мягкая белизна рук, интеллигентные манеры — все изобличало в нем человека не местного.

XXXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Йӗнер ларкӑчӗсем кӑмӑла килмелле ӑшӑнчӗҫ, йӗпе туталлӑ ҫил казаксен кӗре питҫӑмартийӗсене чуптуса нӳретрӗ.

Подушки седел приятно потеплели, бурые казачьи щеки увлажнял мокрогубый ветер.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчахрах хырӑннӑ кӗре пичӗ ҫинче, сӑмса сыппи тӗлӗнче, кӗске ҫӑмлӑ, сарлака хура куҫ харшисем хиврен тӑрмакланса пӗрлешеҫҫӗ.

На смуглом свежевыбритом лице куцые широкие черные брови разлаписто и властно сходились у переносицы.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн ҫирӗп те кӗре сӑн-пичӗшӗн куҫҫулӗ ытла та килӗшменнипе милиционер та тӳртӗн ҫавӑрӑнса ларчӗ.

Слезы до того не пристали его мужественному смуглому лицу, что даже милиционер отвернулся.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Петрона тивмерӗҫ, мана ав… пакунсем пирки чӗрре кӗре пуҫларӗҫ.

Петра не тронули, ну а меня… за погоны возгорелось дело.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хурарах кӗре сӑнлӑ, тарлӑ пичӗ хура лаша купарчи пек йӑлтӑртатать, ҫаврака хӑлхи урлӑ, тачка тути усӑк.

Оно исчерно-смуглое, лоснится потом, как круп вороного коня, круглые ушные раковины оттопырены, губы толсты и обвислы.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий карнӑ ҫӑварӗпе антӑхса кайсах сывлӑш ҫӑтрӗ, кӗре питҫӑмартийӗсенчи хура хӗрлӗ тӗс сирӗлсе пычӗ, тӗксӗмленнӗ куҫӗ сӳрӗккӗн йӑлтӑртатса ҫунчӗ.

Григорий раскрытым ртом жадно хлебал воздух, от смуглых щек его отходил черный румянец, и потускневшие глаза обретали слабый блеск.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Виҫӗ лашана вӗлерчӗҫ кӗре кӗнӗренпе Григорий айӗнче, хӑйӗн шинельне те пилӗк тӗлтен шӑтарчӗҫ.

Три коня были убиты под Григорием за осень, в пяти местах продырявлена шинель.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Филоновски станици патӗнче кӗре кӗнӗренпех ӳрӗк-сӳрӗк ҫапӑҫусем пыраҫҫӗ.

Под Филоновской всю осень шли вялые бои.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫаннисене чавса таран тавӑрса хӑпартнӑ кӗре ӳтлӗ тачка аллисенче шӑнӑрсем выляҫҫӗ.

На смуглых полных руках, с засученными по локоть рукавами, играли мускулы.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Подтелков, пуҫне хӑюллӑн та мӑнаҫлӑн каҫӑртса, пукан ҫине улӑхса тӑчӗ, кӗре ӳтлӗ хулӑн мӑйӗ айӗнчи кӗпе ҫухине вӗҫертрӗ те хӑех, пӗр ҫӳҫенмесӗр, супӑньленӗ йӑлмака мӑйне тӑхӑнчӗ.

Подтелков мужественно, гордо подняв голову, взобрался на табурет, расстегнул на смуглой толстой шее воротник сорочки и сам, не дрогнув ни одним мускулом, надел на шею намыленную петлю.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Арҫын тарӗн, пӗр-пӗринпе ҫӑттӑн ларакан кӗре кӗлеткесен, пирус тӗтӗмӗн шӑрши-маршипе ҫӗр хута ӳкнӗ сывлӑмӑн ӳсӗртсе яракан тӑварсӑр шӑрши сарӑлнӑ.

Пахло мужским потом, скученными здоровыми телами, папиросным дымом и пресным бражным запахом выпавшей за ночь росы.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗре кӗлеткеллӗ, сарлака питлӗ хӗрлӗ гвардеец-казак, тутине мӑкӑртса, гимнастерка тӳмисене вӗҫертрӗ те хӗрлӗрех хӑмӑр ӳтлӗ ҫӑмламас кӑкарӗ ҫинчи симӗсленсе кайнӑ пӑхӑр хӗресе кӑларса кӑтартрӗ.

 — И здоровый широколицый красногвардеец-казак, топыря губу, расстегивал ворот гимнастерки, доставал висевший на бронзово-волосатой груди позеленевший медный крест.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Хушӑран вӑл чарӑнса тӑчӗ, атӑ тӗпне ҫыпӑҫнӑ ҫӑра пылчӑка хырса пӑрахрӗ те унтан каллех тӳрленсе кӗре кӗлеткине йывӑррӑн та ӗшенчӗклӗн ҫӗклесе утрӗ, йӳле янӑ пиншакӑн йӗпе сӑранне кӑшӑртаттарса пычӗ.

Изредка он останавливался, счищал с каблуков комья приставшей грязи; выпрямляясь, тяжко и устало нес свое грузное тело, скрипел мокрой кожей распахнутой куртки.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Темиҫе минут иртсен, Анна тӑна кӗре пуҫларӗ.

Через несколько минут к Анне вернулось сознание.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗпине пуҫӗ ҫинелле туртса хӑпартнӑ Максимка вара (вилес умӗн пӗрехмай вӑл кӗпине пуҫӗ ҫинелле туртрӗ), кӗре ӳтлӗ ҫурӑмне хӗвел еннелле туса, вӗри ҫӗр ҫинче сивӗнме выртса юлчӗ.

Остался Максимка холодеть на жаркой земле, выставил на солнце смуглоспинное тело с задранной на голову рубахой (умирая, все тянул на голову рубаху, мучился).

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех