Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантрах (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр вунпилӗк минутран хӗрлисен Забуруннӑй патӗнчи пулемечӗ сасартӑк шӑпланчӗ те, ҫав самантрах кӗскен «ура» кӑшкӑрни илтӗнсе кайрӗ.

Через четверть часа возле Забурунного пулемет красных внезапно умолк, и сейчас же вспыхнуло короткое «ура».

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий улшӑннӑ сасӑпа хыттӑн: «Со-о-отньӑсе-ем!..» тесе ӗлкӗрчӗ ҫеҫ — ҫав самантрах пиншер лаша ури, вӑрт кӑна каялла ҫаврӑннӑ чух юр хыттине тӗпретсе-ватса, хӗрлисем хыҫӗнчен тапса сикрӗ.

Григорий только что успел крикнуть сорвавшимся голосом: «Со-о-от-ни!..» — как тысячи конских ног, взрыхляя на крутом повороте снег, повернулись и пошли вдогон.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий тӑшман ҫине хӗҫӗпе хӑрушла вӑйлӑн, витӗр ҫурса антармалла сулса янӑ самантрах кӗлеткипе хӑвӑрт туртӑнса тӳрленет.

Григорий рушит страшный по силе, режущий удар с потягом.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унтан ҫав самантрах, куҫӗсене тавӑрса пӑрахса, аллисене хутлатса тытатчӗ, ватӑ кӑркка аҫи пек хӑяккӑн уткаласа, ҫапла мӑкӑртататчӗ: «Кӑр! Кӑр! Кӑр! Кӑр! Туянар ҫав шӑпӑрлан чӗппи валли атӑ!»

И сейчас же, выкатывая глазенки, сгибал в локтях руки, — как старый индюк, ходил боком, бормотал: «Гур! Гур! Гур! Гур! Купим на базаре сорванцу сапожки!»

XXXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Анчах ҫав самантрах вӑл куҫне Петро ҫинелле ҫӗклерӗ те, ӑна куҫ шӑрҫисенчен чӑрр! пӑхса, вӗсене тӗлӗнмелле ют куҫпала тирӗнсе, хӑвӑрттӑн каларӗ:

Но он сейчас же, рывком вскинул на Петра глаза, глядя ему прямо в зрачки, вонзаясь-в них странно-чужим взглядом, скороговоркой бормотнул:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав самантрах хӗрлисем пулеметсемпе ҫунтарма тытӑнчӗҫ.

Сейчас же в красной цепи заработали пулеметы.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий ҫакна курчӗ те, ыйхи самантрах сирӗлчӗ.

Григорий увидел это и сон будто рукой сняло.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫавӑнта кӗрсе кайнӑччӗ вӑл, анчах ҫав самантрах ҫын утнӑ тата ӳсӗрнӗ сасса илтрӗ.

В нее забрался было он, но сейчас же заслышал шаги и кашель.

XXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий алӑк чӗриклетнине илтрӗ, вара ҫав самантрах хӗрлӗармеец сылтам аллине пӗҫҫи патне ячӗ, чӗрнисемие кобура тӑррине шӑйӑрса илчӗ.

Григорий услышал, как скрипнула дверь, и сейчас же правая рука красноармейца лапнула бедро, ногти царапнули крышку кобуры.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хӗрлисем» сӑмах ҫынсене ҫав самантрах ҫӗр ҫинчен шӑлса тӑратрӗ.

Слово «красные» вмиг вскинуло людей с земли.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

«Хӑта ҫук, — вӗҫсе иртрӗ те шухӑш, самантрах пӗтӗм ҫан-ҫурӑмне сивӗ ҫапрӗ. — Туртса илеҫҫӗ утсене!

«Свата нет, — мельком подумал он и похолодел. — Заберут коней!

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл самантрах тилхепине ӳрече ҫумне явакларӗ, маттур йӗкӗт пек вӑр-вар урапа ҫинчен сиксе анчӗ те лашисем умне пычӗ.

Намотав на грядушку люльки вожжи, он молодо прыгнул с брички, зашел наперед лошадям.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав самантрах ыйхӑллӑ шӑплӑх сирӗлчӗ, умлӑн-хыҫлӑн темиҫе сасӑ янӑраса кайрӗ:

И сейчас же лопнула дремная тишина, закричали в несколько голосов:

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Поповӑн куҫ шӑрҫисем пӗчӗкленсе хӗсӗнчӗҫ, куҫ хӗррисенчи хаваслӑ ҫутӑ сӳнчӗ, вара пачах урӑхла, сивлек те хаяр ҫутӑпа йӑлкӑшма пуҫланӑ куҫӗсем ҫав самантрах сайра хӑрпӑксемпе витӗнсе картланчӗҫ.

У Попова зрачки сузились, стерлись в углах глаз веселые лучики, и глаза, иные, блестящие похолодевшим суровым блеском, чуть прикрылись негустыми ресницами.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пушӑ вӗҫӗнчен пит ҫӑмарти ҫине хӗрлӗ йӗр юлчӗ, Бунчук, чышкисене чӑмӑртаса, казак еннелле ҫаврӑннӑччӗ, — анчах чӑпӑркка иккӗмӗш хут, халӗ малтанхинчен те вирлӗ пырса тиврӗ те, ҫав самантрах вӑл ушкӑн варринелле хирӗнсе кӗрсе кайрӗ.

Конец ее располосовал Бунчуку щеку, Бунчук повернулся, сжав кулаки, однако вторичный, еще более сильный удар заставил его шарахнуться в глубь толпы.

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шыв йӗтес шӑмми лупашкисене хӗррипе тан тулса ларчӗ, анчах самантрах типсе пычӗ.

Вода до краев заполняла впадины ключиц, пересыхала моментально.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Урам тӑваткалӗнче самантрах пуш-пушӑ та шӑп пулса килчӗ.

На перекрестке вмиг стало пустынно и тихо.

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Яшкине ӑна самантрах ҫавӑрса хурӑпӑр, уйрӑмах эпӗ пулӑшма ларас пулсан…

Борщ-то мы одолеем, особенно ежели мне навалиться в подмогу…

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл аллипе шӑлавар кӗсйине ҫапса кӑтартрӗ те ахӑлтатса кулса ячӗ, унтан, казак арӑмӗ ҫине куҫӗпе тирӗнсе, ҫав самантрах кулма чарӑнчӗ.

Он похлопал себя по карману штанов, отрывисто похохотал и круто оборвал смех, упершись глазами в хозяйку.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн пичӗ самантрах хӗрелсе кайрӗ, хӗрлӗ юхӑм, мӑйӗ тӑрӑх йӗтес шӑммисем патнелле саланса, куҫӗнчен куҫҫуль тумламӗсем пӑчӑртаса кӑларчӗ.

Краска залила ее лицо, хлынула по шее до ключиц, выжала из глаз слезы.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех