Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ашшӗ кунтелей шырама тухса каять, хӗрӗ труҫикпе те кӑкӑр ҫыххипе юлса Петруҫ ҫумне выртать.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗрӗ арҫын ачасен класӗнче вӗреннипе вӑл тата та хӑйне чӑрсӑртарах тытать пуль тесе шутлаҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫинук та ҫав клеткӑсене сиккелесе пӑхрӗ, амӑшӗ савӑнсах кайрӗ Ҫинукӗ тинех хӗр ачасен вӑййине выляма тытӑннине курса, анчах хӗрӗ аллипе сулчӗ те ун патне пырса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Анчах хӗрӗ кӑлай вӑййисенчен час-часах хӑйне ятламалли сӑлтавсем тупса килетчӗ ҫав.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Ыйтӑвӗ кӑткӑс мар, мӗншӗн мана Яхруҫ аппан хӗрӗ, Маюк, ҫине пӑхма юрамасть?

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ҫак касӑра хӑйпе выляма пӗр ҫуларахри хӗр ачасем ҫуккипе кӳршӗсен хӗрӗ Кирюкран пӗр утӑм та юлмасть.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Хӗрӗ сӑн-сӑпачӗпе ыттисенчен тӗксӗмтереххипе палӑрса тӑрать: тӗм хура куҫӗсем Кирюк ҫине пӑхнӑ чух хӗм сапнӑн ялкӑшаҫҫӗ, кулнӑ чух пичӗсем илемлӗн путӑкланаҫҫӗ, тикӗс ларса тухнӑ шӑлӗсем чӑлт шурӑ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Эпӗ те командир хӗрӗ.

— И я дочь командира.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Кӗҫех таврӑнать акӑ вӑл, эс ун пирки ан макӑр, мӗншӗн тесен эсӗ командир хӗрӗ, те.

Что мы вернемся скоро и что ей обо мне нельзя плакать, потому что она дочь командира.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Командир хӗрӗ ӑнсӑртран засадӑна лекнӗ.

Дочь командира нечаянно попала в засаду.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Командир хӗрӗ инкекре!

Дочь командира в беде!

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ҫак дача хуҫин хӗрӗ пулмалла.

Это, наверно, хозяйка дачи.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Вӑл хӑвӑрттӑн та тимлӗн хӗрӗ ҫине пӑхса илчӗ.

Быстро и внимательно посмотрела она на свою дочку.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Улпут майри ҫавӑнтах мӗнле вӑл хӑй темиҫе ҫул ӗлӗк, тӑхӑр уйӑхри хӗрӗ вилсен, Питӗр айӑккинчи дачӑна каяссине пӑрахӑҫ тунине аса илнӗ.

И вспомнила тут барыня, как, потеряв несколько лет тому назад девятимесячную дочь, она с горя отказалась нанять прекрасную дачу под Петербургом.

Купӑста яшки // Василий Хударсем. Тургенев И.С. Тӑнкӑртатать: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 36 с. — 32–33 с.

Ку вара, йӑмӑкӗн хӗрӗ килӗнче вырӑнаҫсан, пӗтӗм лайӑх пӳлӗмсене ҫавӑрса илнӗ, ир пуҫласа каҫченех мӑкӑртатнӑ, сада та хӑйӗн пӗртен-пӗр крепостной ҫыннисӗр, кӑвак позументлӑ, пӑрҫа тӗслӗ кивӗ ливрейлӑ, виҫкӗтеслӗ шӗлепке тӑхӑннӑ кичем лакейсӗр тухман.

Она, поселившись у племянницы в доме, забрала себе все лучшие комнаты, ворчала и брюзжала с утра до вечера и даже по саду гуляла не иначе как в сопровождении единственного своего крепостного человека, угрюмого лакея в изношенной гороховой ливрее с голубым позументом и в треуголке.

XV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Унта вӑл часах вилнӗ те, хӑйӗн икӗ хӗрӗ валли — ҫирӗм ҫулхи Аннӑпа вуникӗ ҫулхи Катерина валли — пӗчӗкҫӗ пурлӑх ҫеҫ хӑварнӑ.

Там, впрочем, скоро умер, оставив крошечное состояние двум своим дочерям, Анне — двадцати и Катерине — двенадцати лет.

XV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вырӑс хӗрӗ.

Русская девушка.

Алӑк // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 171–172 с.

Аграфена ятлӑччӗ хӗрӗ.

Аграфеной ее звали.

Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.

Апӑрша хӗрӗ, таса тӳрӗ чун!

Бедное, честное, искреннее дитя!

XVI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Ася манӑн аттепе анне горничнӑйӗн, Татьянӑн, хӗрӗ пулнӑ.

Ася была дочь моего отца и бывшей горничной моей матери, Татьяны.

VIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.