Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантрах (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫил-тӑман ачи юр сапать, Юр кӗлетке пулӑшать — ҫурт кӑшкарне самантрах ҫавӑртӑмӑр.

Метелица стала стройматериалы собирать — снеговики стали собранные ею снежки в стены укладывать.

Хӗл Мучи парни // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 52,56 с.

Ирхи вӑштӑр ҫил пирӗн ыйхӑллӑ куҫсене самантрах уҫрӗ.

Утренний ветер тут же освежил наши заспанные лица.

Аптраман кӑвакалсем // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 34,36,40 с.

Тем парсан та ӑнкараймасть ҫак самантрах мана пӑрахса каймаллине.

Никак не может сообразить, что сейчас надо как можно быстрее бежать домой.

Сӑвап // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 105–116 с.

Вара ҫак самантрах хисеплеме пӑрахатӑп ӑна.

Я тогда перестану её уважать.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Самантрах хӑйне алла илчӗ те хыттӑн тавӑрса каларӗ: «Хамӑрӑннисем!» —

Мгновенно овладев собой, он громко отозвался: «Свои! —

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗтрӗ, чӗри вара кашни ҫеккунта шутларӗ, анчах хыҫалта сасартӑк кӗрӗслетсе кайрӗ ҫеҫ — ҫав самантрах ура вӑйӗсем пӗтсе килчӗҫ те, чанк чӗвенсе тӑнӑ лашине аран кӑна тытса чарчӗ…

Выстрела ждал, и сердце отсчитывало каждую секунду, но когда сзади резко, отрывисто громыхнуло — у него подкосились ноги, и он еле удержал вставшего на дыбы коня…

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсем кашни самантрах улшӑнса-ылмашӑнса тӑчӗҫ: ҫиелте — хуҫӑлса пӗтнӗ хӑмӑш тунисем, лутӑрканчӑк ҫулҫӑсемпе курӑк тымаррисем тин ҫеҫ тикӗссӗн юхса иртнӗ вырӑнта — тепӗр минутранах хӑй патне ишсе пынӑ пур япалана та шалалла туртса кӗрсе каякан акӑш-макӑш кукӑрӑлчӑк варинкке пулса тӑчӗ, кӑштахран вара ҫав варинкке вырӑнне, ҫиеле, е хуралса кайнӑ хӑях тымаррине, е лап саркаланса ӳкнӗ юман ҫулҫине, е таҫтан мурӗнчен юхтарса килнӗ улӑм пайӑркине тӗрте-тӗрте кӑларса, шыв айӑн-ҫийӗн пӑтранса пӗтӗрӗлме те тытӑнчӗ.

Они меняли формы ежеминутно: там, где недавно шла ровная струя, неся на поверхности побитые стебли камыша, мятые листья и корневища трав, — через минуту рождалась причудливо изогнутая воронка, жадно всасывающая все, что проплывало мимо нее, а спустя немного на месте воронки уже вскипала и выворачивалась мутными клубами вода, извергая на поверхность то почерневший корень осоки, то распластанный дубовый лист, то неведомо откуда принесенный пучок соломы.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Йӗнер ҫине утланса ларсан, Григорий ҫав самантрах лару-тӑрӑва тавҫӑрса илчӗ.

Сев в седло, Григорий мгновенно оценил обстановку.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сӗтел хушшинче ҫав самантрах калаҫу шӑпланчӗ.

За столом разом смолкли разговоры.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫивӗч хӑйранӑ сивӗ хурҫӑ ҫара мӑя лӑпах шинель ҫухипе ҫӗлӗк хушшинчен пырса перӗнчӗ те, хӑранипе Григорин пӗтӗм ӑшчикӗ, хӗм хыпса илнӗ пек, сасартӑк ӑшӑрхаса кайрӗ, унтан ҫав туйӑм самантрах нимӗн те тӑвайми хевтесӗр тарӑхупа улшӑнчӗ.

Тонко отточенное, холодное, стальное жало коснулось голой шеи Григория, как раз между воротником шинели и папахой, и в нем, как искра, на миг вспыхнуло чувство испуга, сменившееся бессильным гневом.

XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Самантрах ҫамрӑк хӗрарӑм сӑнӗнче унчченхи савӑнӑҫӑн тӗсӗ-йӗрӗ те юлмарӗ.

Вмиг от веселости ее и следа не осталось.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка пырӗ патне самантрах темскер капланса хӑпарчӗ, унӑн халь пӗччен ларса макӑрасси килчӗ.

Что-то подступило к горлу Дуняшки, ей захотелось поплакать одной.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун ҫинчен шухӑшлама тытӑнсан, ҫав самантрах вӑл хӑйӗн чӗри хӑвӑрт-хӑвӑрт кӑртлатса тапнине туйма пуҫларӗ.

Но стоило ей подумать о нем, как сейчас же она начинала слышать свое учащенное сердцебиение.

III // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

(Строительсем пӗр самантрах шӑпланчӗҫ).

(Строителя моментально утихли.)

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Пирӗн шыравҫӑсем пӗр самантрах хӳме патнелле тӗк татнӑ пек хускалчӗҫ.

Секунды не прошло, как все наши сыщики летели сломя голову к забору.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Ҫак самантрах дежурнӑй крыльца ҫине тухса тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

II. Ҫитрӗмӗр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 138–154 с.

Ҫӗр пӳртрисем ҫав самантрах шӑпланчӗҫ.

Сразу в землянке стало тихо.

«Калуга — Марс» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 119–137 с.

Ҫак самантрах Андрюшӑн магнийӗ те ҫиҫсе илчӗ.

В ту же секунду чихнул Андрюшкин магний.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Ҫав самантрах йӗкехӳре те пичкерен сиксе тухрӗ.

В ту же секунду крыса вылетела из бочки.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Линейкӑра ҫав самантрах ҫари ҫухӑрса янн илтӗнчӗ.

И в ту же секунду отчаянный визг раздался над линейкой.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех