Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытма сăмах пирĕн базăра пур.
тытма (тĕпĕ: тытма) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑрҫӑ вӑрҫассине вӗсем пысӑк кайӑксем тытма кайнӑ вырӑнне кӑна шутлаҫҫӗ.

Войну они считают лишь отправной точкой для охоты на крупную дичь.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Билль Галлей марселӗн аялти рифне тытма каларӗ.

Билль Галлей приказал взять нижний риф у марселя.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Такури офицерсене хӑйсен ялне пырса пулӑ тытма чӗннӗ.

Такури пригласил офицеров на рыбную ловлю в свою деревню.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пӗчӗк аппарат хӑйӗн антеннипе тӗнчери утмӑл станцине тытма пултарать.

Маленький аппарат ловил на свою антенну шестьдесят станций мира.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сывпуллашнӑ чухне Альбина Павелран ҫамрӑксене асра тытма, вӗсене ҫак шӑтӑкран сӗтӗрсе кӑларма пулӑшма ыйтрӗ.

На прощанье Альбина взяла с Павла слово не забывать молодежь, помочь ей выбраться из ямы.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫакӑнти пыракан калаҫу пӗтӗмпех эпӗ хама тытма пӗлменнипе пулчӗ.

— Все, о чем здесь идет речь, случилось потому, что я не сдержался.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Халӑх хумӗ хутшӑнсах пырать; акӑ тата темиҫе минут ҫеҫ иртет — чаршавӑн йывӑр бархачӗ хуллен уҫӑлать, РКСМ Центральнӑй Комитечӗн секретарӗ, чаплӑ минутӑра пӗр самант хӑйне хӗл ҫирӗп тытма вӑй тупаймасӑр тӑрать те ҫапла пуҫлать:

А прибой продолжается; еще несколько минут — и тяжелый бархат занавеса медленно раздвинется, секретарь ЦК начнет, волнуясь, теряя на миг самообладание перед несказанной торжественностью минуты:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпир дискуссин хӑшпӗр йӗркесӗрлӗхӗшӗн ответ тытма пултараймастпӑр.

Мы не можем отвечать за некоторые ненормальности дискуссии.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павел ӑшӗнче темиҫе минут хушши икӗ сисӗм кӗрешеҫҫӗ: пӗри кӳренни, тепри хӑйне тытма пӗлни.

В Павле несколько минут боролись два чувства: обида и выдержка.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Бандита тытма йывӑр пулнӑ: пит хӗсӗк килсен, вӑл чикӗ леш енне тарнӑ, шиклӗх иртсе кайиччен унта ларнӑ та, ӑна сахалтарах кӗтнӗ вӑхӑтра каллех килсе тухнӑ.

Бандита трудно было поймать: он, когда ему приходилось жарко, уходил за кордон, отсиживался там и снова появлялся, когда его меньше всего ожидали.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл туннель стени ҫумне сулӑнса кайрӗ, мӗкӗрсе ярса, стенаран тытма хӑтланса, вӑл майӗпен ҫӗре тӗшӗрӗлсе анчӗ.

От удара его шатнуло к стене туннеля, и, глухо взвыв, цепляясь рукой за бетон стены, он медленно оседал на землю.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӑйне хӑй лӑпкӑрах тытма тӑрӑшса, юман алӑка хӑй енне туртрӗ.

Стараясь быть спокойным, потянул к себе дубовую дверь.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Бандӑра мӗн пурӗ те ик-виҫҫӗр пуҫкасакан кӑна, анчах вӗсене ниепле те тытма май килмест.

Банда имела всего две-три сотни головорезов, но поймать банду не удавалось.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Рита пулса иртекен ӗҫ ҫине тинкерсех пӑхса тӑрать, вӑл Корчагина тытма пикенекенсене кашнинех персе пӑрахма хатӗр.

Рита внимательно наблюдала за всем, готовая стрелять в каждого, кто попытался бы схватить Корчагина.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем, ӑна шыв иличчен, ҫыран хӗрринчи туратсенчен тытма ӗлкӗрчӗҫ.

Путешественники только-только успели уцепиться за ветви прибрежный кустов, как вода залила плот.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вильсон лашана ҫӗнӗрен таканланӑ вӑхӑтра Том Аустин патне мӗнле хыпар ярасси ҫинчен шухӑшласа илчӗ те Гленарван, Паганеле хӑй каласа тӑнипе ҫырса пыма хушрӗ, мӗншӗн тесен вӑл хӑй аманнӑ аллипе перо тытма пултараймасть.

В то время как Вильсон занимался перековкой лошади, Гленарван обдумал приказ Тому Аустину и попросил Паганеля написать письмо под диктовку, так как раненая рука не позволяла ему самому держать перо.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫапла ӗнтӗ, эмуна чеелӗхпе анчах тытма пулать, ӑна та питӗ хӗнпе кӑна.

Таким образом, захватить его можно только хитростью, да и то с большим трудом.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Анчах вӗсен пӑшал та, йытӑ та ҫук, ҫавӑн пек хытӑ чупакан ҫӑмӑл тӗклӗ кайӑка мӗнле майпа тытма пултарӗҫ?

Но как они могут без ружей и без собак настигнуть и убить быстрое и ловкое пернатое?

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӗсем кайӑксене урӑхла тытма пӗлмеҫҫӗ, ҫавӑнпа та ҫакӑн пек чее мар капкӑна ҫакланас тесен, кайӑксен Австралинче кӑна ҫуралмалла.

Других способов ловли птиц они не знали, и надо быть австралийской птицей, чтобы попасться в такую нехитрую западню.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак минутра ҫав телейсӗрсенчен хӑшӗ-пӗрисем, ахӑрнех, тахҫантанпа апат курманнисем пулмалла, кайӑксене пӗрчӗсемпе улталаса тытма хӑтланчӗҫ.

Некоторые из этих несчастных, очевидно уже давно лишённые пищи, в эту минуту пытались поймать птиц, подманивая их зёрнами.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех