Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗлтерчӗ (тĕпĕ: пӗлтер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Петюк, паянхи сунар пуринчен те ӑнӑҫли, — шухӑшлӑн пӗлтерчӗ вӑл.

— Да нет, Петя, — ответил он, — как раз сегодняшняя охота очень даже удачная вышла.

Кентти пичче кӑвакалӗсем // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 10 с.

— Тинӗс карапӗ, — савӑнса пӗлтерчӗ Тимур.

— Я смоделировал морской корабль! — представил свою работу Тимур.

Ҫамрӑк техниксем // Николай Ишентей. Николай Ишентей. Ырӑ ӗҫсен команди. Дмитрий Суслин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2013. — 2 с.

Инке «вырӑс вӑл» тени ҫакна пӗлтерчӗ иккен.

Оказывается, тётя это имела в виду, когда сказала, что она русская.

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Кун ҫинчен вӑл Фомина та пӗлтерчӗ.

Как-то он высказал это предположение Фомину.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Дуняшка ҫыру пирки упӑшкипе пӗлтерчӗ, сӑмаха шутарсарах ыйтрӗ:

Дуняшка сообщила мужу о содержании письма, осторожно спросила:

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кирилпа тӗл пулса калаҫни ҫинчен Прохор Мишкӑна ирхине пӗлтерчӗ.

Прохор утром рассказал Мишке о встрече и разговоре с Кириллом.

V // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эпӗ те вёшкисем, мучи — хӗпӗртесе пӗлтерчӗ Аксинья.

— И я вешенская, дедушка, — вспыхнув от радости, сказала Аксинья.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мучи, эпӗ сире урӑх ҫӗре ертсе кайрӑм, — уҫӑ сасӑпа пӗлтерчӗ завснаб.

Дяденька, я вас не туда завел, — громким, каким-то отчаянным голосом сказал завснаб.

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Акӑ тинех пирӗн Тимош чарӑнчӗ те: — Ҫакӑнта! — тесе пӗлтерчӗ.

Наконец Тимоша остановился и сказал: — Здесь!

IX сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Сӑртран аннӑ чухне те вӑл пирӗн енне ҫаврӑнчӗ те: — Тен сирӗн вожатӑйӑрах пулатӑп пулӗ-ха эпӗ, — тесе хыттӑн пӗлтерчӗ.

Спускаясь с холма, она обернулась и крикнула: — Может быть, меня к вам вожатой назначат!

VIII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Акӑ пирӗн начальник! — савӑнсах пӗлтерчӗ вунӑ ҫулхи Гога Ветров, Оська ҫинелле кӑтартса.

— Вот наше начальство! — с гордостью заявил десятилетний Гога Ветров, указывая на Оську.

VII сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Акӑ ӗнтӗ Андрей васкамалла тесе те пӗлтерчӗ.

Наконец Андрюшка заявил, что нужно поторапливаться.

VI сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Ҫӳп-ҫаппа тусанран тасататпӑр, — терӗ те вӑл, ҫавӑнтах наҫилккасем ҫитменни ҫинчен пӗлтерчӗ.

— Территорию от мусора очищаем, — сказал он и добавил озабоченно: — Носилок вот не хватает!

IV сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

— Тимофей Садиков пурин шухӑшне те пӗлтерчӗ пуль тетӗп эпӗ, сиртен урӑхла сӑмах кӗтмен те.

— Я вполне уверен, что Тимофей Садиков выражает общее мнение, и другого ответа не ждал.

I сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Часах Галка ҫавӑн пек насуспа нимӗн те тума пултарайманни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Скоро Галка сказала, что у нее ничего не выходит с насосом.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Вовка сасартӑк трубаран пире пӑшӑрхантаракан хыпар пӗлтерчӗ.

И вдруг Вовка озабоченным тоном сказал из трубы:

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

«Марат» капитанӗ вара «кӑваккисен» штабӗн начальникне ҫапла пӗлтерчӗ:

Капитан «Марата» рапортовал начальнику штаба «синих»:

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Капитанӗ пире тыткӑна илетӗп тесе пӗлтерчӗ.

Капитан его заявил, что берет нас в плен.

Вовка Грушинӑн «Архимечӗ» // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 69–84 с.

Пӗр ҫур сехет каялла линейкӑра чухне вожатӑй пире ыранхи кун йӗркине пӗлтерчӗ.

С полчаса тому назад на вечерней линейке старший вожатый объявил нам порядок завтрашнего дня.

Хӑйӑр // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 47–57 с.

«Тӑшман» ялав ҫӗклерӗ!» пӗлтерчӗ.

«Флаг у противника поднят!» — сообщил.

Шурӑ йӗкехӳре // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34–46 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех