Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

мӗне (тĕпĕ: мӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Мӗне пӗлтерет ку? — шиклӗн шухӑшларӗ те ирӗксӗрех уттине хӑвӑртлатрӗ вӑл. — Тен, ку ман секкундантсем дуэль йӗрки-мехелӗпе таврӑннӑ?»

«Что это значит? — подумал он тревожно и невольно ускорил шаги. — Может быть, это вернулись мои секунданты с условиями дуэли?»

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Калӑр-ха, мӗне пула ҫакнашкал паян эсир?

Скажите, отчего вы сегодня такая?

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мӗне юрӑхлӑ эпир, пурӗ те пӗрне — «сулахайпа» та «сылтӑмпа» теессе кӑна пӗлетпӗр-ҫке, урӑх вара ни пе, ни ме, ни кукурукукку.

Куда мы годимся, когда мы только и знаем — левой, правой, — а больше ни бе, ни ме, ни кукуреку.

XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чимӗр ара, мӗне пӗлтерет ку?

Помилуйте, что же это такое?

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мӗне пула пит савӑнса ӳкрӗр эсир? — терӗ Шурочка кулса, анчах Ромашов ҫав-ҫавах-ха тимлӗн те кӑсӑклӑн тинкерсе пӑхса.

Чему вы обрадовались? — сказала она, смеясь, но все еще пристально и с любопытством вглядываясь в Ромашова.

VI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫак илемлӗ, тӗп-тӗрӗс питӗн тӗсӗ кӑна мӗне тӑрӗ, вӑл хӑйӗн тип-тикӗс, ачаш кӗренлӗхӗпе такама та тӗлӗнтерсе пӑрахмалла, анчах ҫав сывӑ пек курӑнакан сӑнра, пӑртак шыҫӑнса тӑртаннӑскерте, юн алкоголь чирӗпе хутӑшни те пурччӗ, ҫакна вара пит сӑнавлӑ куҫ ҫеҫ уйӑрса илме пултарнӑ пулӗччӗ.

Даже цвет этого красивого, правильного лица поражал своим ровным, нежным, розовым тоном, и только очень опытный взгляд различил бы в этой кажущейся свежести, вместе с некоторой опухлостью черт, результат алкогольного воспаления крови.

V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Сасартӑк вара вӑл мӗне пӗлтернине пач манса каяттӑм, унтан аса илме тӑраттӑм — ниепле те аса илейместӗмччӗ.

И вдруг — совсем позабывала, что оно значит, потом старалась — и не могла вспомнить.

IV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Мӗне пӗлтерет вара ку?

Это значит что же?

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Пӑшалпа пени мӗне пӗлтернине ӑнлантарас тесе, эпӗ Эрнене хам патӑма чӗнсе илтӗм, ӑна малтан пӳрнепе тӗллесе кайӑка кӑтартрӑм, унтан пӑшал ҫине тата кайӑк ларакан йывӑҫ айӗнчи ҫӗр ҫине кӑтартса: «Кайӑк ҫине пӑх-ха: пӑшалпа перетӗп те вӑл ӳкет», — тенӗ пек ӑнлантартӑм.

Желая объяснить Пятнице, что такое стрельба из ружья, я подозвал моего дикаря к себе, показал ему пальцем сперва на птицу, потом на ружье, потом на землю под тем деревом, на котором сидела птица, как бы говоря: «Вот смотри: сейчас я сделаю так, что она упадет».

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӗсем кунтан инҫетре пирки, пенӗ сасса илтеймен те пулӗччӗҫ-и, тен; илтсен те, ҫакӑ сасӑ мӗне пӗлтернине пурпӗрех ӑнланса илеймӗччӗҫ.

Хотя они были далеко и едва ли могли услышать мой выстрел, а если бы и услышали, то все равно не догадались бы, что это такое.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах ҫак ӗҫме-ҫиме вӗҫӗ-хӗррисӗр сарлака океанра, пиншер миля ишсен те ҫӗр таврашӗ курӑнман ҫӗрте, ҫухалса кайнӑ ҫыншӑн мӗне те пулин тӑрать-ши?

Но что это значило для жалкого существа, затерявшегося в безграничном океане, где можно проплыть тысячу миль, не увидев признаков земли!

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Анчах акӑ мӗне лайӑх пӗлсе тӑратӑп: иккӗленмелли те ҫук, ҫав ҫӗр — Кӑнтӑр Америкӑн пӗр пайӗ, вӑл ҫӗр Испани аллинче тӑракан ҫӗрсенчен аякрах мар пулмалла.

Одно я знал твердо: это, несомненно, часть Южной Америки, лежащая, по всей вероятности, недалеко от испанских владений.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Мӗне юрӑхлине пӗлнӗ пулсан, вӗсемпе усӑ курнӑ пулӑттӑм.

Возможно, что, если бы мне были известны их свойства, я мог бы извлечь из них немалую пользу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Вӑл ҫамрӑк, илемлӗ, пӑрӑҫ пек вӗри, эпӗ вара ватӑ, часах ӗнтӗ вӑтӑра ҫитетӗп, тата епле илемлӗ, сухалӑм ҫеҫ мӗне тӑрать — пӑта пек, пит-куҫӑм та тап-таса — йӑлт мӑкӑль-шакӑллӗ.

Она молодая, красивая, с порохом, а я старый, скоро тридцать годов будет, да и красив очень: борода окладистая — гвоздем, лицо чистое — всё в шишках.

VI // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Марийка мӗне пула тытӑнса тӑрать-ши?

Он старался отгадать причину задержки.

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗне кирлӗ вӑл сана?

— Да на что он тебе нужен?

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Ҫав тӑмана мӗне пӗлсе хӗпӗртесе ӳкнӗ-ха?

— Так чего же она так обрадовалась, эта сова?

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кунта ытла шӑп пулни те мӗне пӗлтерме пултарать?

А эта тишина, что она означает?

V. Ҫӑва // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗне кирлӗ ӑна ҫавӑн пӗк пурнӑҫ?

На что нужна ей такая жизнь?

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Огнянов ҫакна асӑрхарӗ пулин те ним чухлӗ те тӗлӗнмерӗ, хӑраса та ӳкмерӗ, ҫав ӑшӑ юн мӗне пӗлтерни ҫинчен вӑл асне те илмерӗ.

Огнянов заметил это, но не удивился, не вздрогнул, даже не подумал о том, что означает эта струйка теплой крови…

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех