Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

йӑпатма (тĕпĕ: йӑпат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Юргина вара хӑй Андрейрен телейлӗ пек туйӑнчӗ, темшӗн ҫапла шухӑшласа илнине пула аванмарланчӗ те тусне йӑпатма шутларӗ:

Юргину подумалось что сейчас он счастливее Андрея, ему стало почему-то неловко от такой мысли, и он решил утешить друга:

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак ҫырупа вӑл хӑйӗн аслӑ тусне йӑпатма шутланӑ тата, пӗр вӑхӑтрах, операци путланас-тӑвас пулсан, ӑна хӑйӗн хутне кӗртме хатӗрлесшӗн пулнӑ.

Этим письмом он хотел позабавить своего покровителя и одновременно обеспечить себе поддержку на случай провала операции.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Эпӗ, амӑшӗ ҫинчен аса илмесӗр, ӑна йӑпатма тытӑнтӑм.

Я стал уговаривать ее, промолчав о матери.

XII // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Вӗсем кункаҫа ывӑннӑ, вӑхӑт чылая кайнӑ, Логовсем патне пуҫтарӑнма та хӑрушӑ, апла пулсан та, пурпӗрех, хӗрарӑмсем нумайӑшӗ ларса канмарӗҫ, калаҫса чунӗсене йӑпатма Макариха патне килчӗҫ.

И хотя намаялись за день, и время было позднее, и опасно было собираться в логовском доме, — все равно многие женщины, даже не отдохнув с дороги, пошли посидеть и отвести душу у Макарихи.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Яша улшӑннине кура тӗлӗнсе кайнӑ хӗрарӑмсем пӗр шарламасӑр йывӑррӑн сывлакаласа илчӗҫ, Макариха Яшӑна ыталаса йӑпатма хӑтланчӗ.

Бабы, пораженные переменами в Яше, молча вздыхали, а Макариха обняла его и попыталась утешить.

XX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хӑй пултарнӑ таран Марийкӑна пӗрмай йӑпатма тӑрӑшать.

Он все время старался, чем мог, утешить Марийку.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хама хам йӑпатма сӑлтав тупаймарӑм, чӑнласах тунсӑхлама тытӑнтӑм, вара сасартӑк эпӗ кунта ӗлӗкренпех лайӑх пӗлнӗ «Ишицзюй» текен хупах пуррине аса илтӗм.

Развлечься было нечем, и мне, естественно, вспомнился кабачок «Ишицзюй», столь знакомый по старым временам.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Халӗ вӗсем пӗтӗмӗшех Бек-Агамалова сӗмсӗрлӗрех яланчӑкла юлташла лӑплантарма та йӑпатма пикенчӗҫ.

Теперь все они принялись с фамильярной и дружеской развязностью успокаивать и уговаривать Бек-Агамалова.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

«Анчах ку пачах та ҫапла териех мӑшкӑллӑ мар-и, тен? — вӑтанчӑкла чылай-чылай ҫын йӑлипелен, шухӑшра йӑпатма хӑтланчӗ вӑл хӑйне.

«Но, может быть, это вовсе не так уж позорно? — пробовал он мысленно себя утешить, по привычке многих застенчивых людей.

X // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Нуша сиксе тухсан, ӑна йӑпатма юлташ та тупӑнмӗ.

И, если с ним случится беда, у него не найдется друга, который мог бы утешить его.

Пӗрремӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Робинзон тӗрлӗ инкексем умӗнче шикленсе тӑмасть, вӑл хӑйне хӑй йӑпатма пӗлет, хӑйӗн вӑл-халне, ӑс-хакӑлне пухать, ҫутҫанталӑка тӗпчет, вӗренет.

Робинзон не теряется перед разными бедствиями, он знает как себя утешить, укрепляет свою силу воли и знания, исследует природу, обучается.

«Робинзон Крузо» роман ҫинчен // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 3–4 с.

Кайран вара хамӑрӑн шӗвек чунсене ҫакӑншӑн: «Эпир пысӑк шайри культурӑллӑ ҫынсем пуласшӑн», — тесе йӑпатма тӑрӑшатпӑр.

Куҫарса пулӑш

Диагноз лартӑнчӗ, чӗрӗлмелле... // Аркадий Русаков. https://chuvash.org/blogs/comments/4954.html

Ҫук, пӗртен пӗр Бойчо кӑна ӑна йӑпатма та ҫӑлса хӑварма та пултарать…

Нет, нет, один лишь Бойчо может ее утешить, спасти…

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак кансӗр вӑхӑтра ӑна, ача пек ачашскере, йӑпатма пултаракан Бойчо та унпа пӗрле мар-ҫке…

И нет с нею Бойчо, чтобы утешить и поддержать ее, слабую, как дитя…

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Бейпе юнашар, старике мӗн кирлӗ таран йӑпатма пултартӑр тесе, Дамянчо Григорова лартрӗҫ.

Рядом с беем посадили Дамянчо Григорова, чтобы тот по мере сил развлекал старика.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗнле йӑпатма пултарӑп ӗнтӗ, — тавӑрчӗ асламӑшӗ.

— Уж как умею, — возразила бабка Иваница.

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Асламӑш ӑна аллинче сиктерсе йӑпатма тытӑнчӗ:

Бабка стала укачивать его на руках, приговаривая:

I. Хӑна // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эпӗ сире йӑпатма килтӗм, — ҫавӑнпа та ӗҫ ҫинчен йӗркипе каласа парӑп, — эпӗ пустуй калаҫма юратманнине эсир пӗлетӗр ӗнтӗ, ҫавӑнпа эсир малтанах лӑпланма пултаратӑр.

Предупредив, что общий результат моего посещения будет утешителен, — вы знаете, я не говорю напрасных слов, и потому вперед должны успокоиться, — я буду излагать дело в порядке.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Вера Павловна, эпӗ сире халӗ ӗнтӗ чылаях йӑпатма пултаратӑп.

— Вера Павловна, я могу теперь в значительной степени утешить вас.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Чарӑн-ха ҫавӑн тӗлне ҫитсен, чарӑн та шутласа пӑх-ха — тавҫӑрса илейместӗн-и. Мерцалова килчӗ, хуйхӑрчӗ, йӑпатрӗ, мастерской ӗҫне хаваслӑнах тытӑнӑттӑм, анчах та пултарайӑп-ши, ҫавна пӗлместӗп, терӗ, унтан каллех хуйхӑрма, йӑпатма пуҫларӗ, япаласене майлаштарма пулӑшрӗ.

Остановись-ка на ней, да и подумай, не отгадаешь ли. Приехала Мерцалова, потужила, поутешила, сказала, что с радостью станет заниматься мастерскою, не знает, сумеет ли, и опять стала тужить и утешать, помогая в разборке вещей.

XXX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех