Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑхан сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӑхан (тĕпĕ: ҫӑхан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫӑхан ылханни ырлӑха мар теҫҫӗ чӑвашсем, — кулкаласа аллине ҫума тухрӗ Ефремов.
Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

— Ҫӑхан йӑви пулман-ши вӑл йывӑҫ ҫинче, Василь Иванӑч.
Куҫарса пулӑш

Контрибуци укҫине парса татман пирки Ҫӑхан Ҫеменӗн икӗ хутлӑ йывӑҫ ҫуртне чухӑнсен комитечӗ валли туртса илнӗ.
Куҫарса пулӑш

— «Ворон» — вӑл — «ҫӑхан» чӑвашла, «ворона» — «ула курак», татса каларӗ Яковлев.
Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ачасем тӗрлӗрен саспа кӑшкӑра пуҫларӗҫ: пӗрисем — «ка-арк» теҫҫӗ, теприсем — «кра-ак» тесе ҫӑхан пек кранклатаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Эс хӗрсен хура ҫӑхан пек куҫӗсен тыткӑнӗнче пӑхӑнуллӑн йӑл! кулсамччӗ.
Их глазам, как ворон черным, покорись и улыбнись.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 337–349 с.

Ав пӗр ҫӑхан пуҫ ҫийӗн явӑнать.
Куҫарса пулӑш

«Пур хӗлӗн лӑпкӑ кун е ҫил-тӑман…» // Лидия Ковалюк. Ковалюк Л.А. Юрату ҫӑлкуҫӗ. Сӑвӑсем. Шупашкар: «Калем» кӗнеке издательстви, 2002. — 72 с. — 27 с.

— Ӑна Ҫӑхан Ура выляса илчӗ.
— Его выиграл Воронья Нога.

Кӑлтӑрпи // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Вара Пӗччен Бизон Ҫӑхан Ура Синопӑн кӑлтӑрпине епле выляса илни ҫинчен каласа панӑ.
Тогда Одинокий Бизон рассказал старику, как Воронья Нога выиграл волчок.

Тен вӑл Ҫӑхан Урана ман кӑлтӑрпине каялла тавӑрса пама ыйтӗ, — тенӗ Синопа, макӑрса.
Может быть, он заставит Воронью Ногу вернуть мне волчок.

Ҫӑхан Ура ӑна ярса тытнӑ, кунпа пӗрлех вӑл хӑйӗн кӑлтӑрпине те аллине илсе сикме тата ташлама тытӑннӑ.
Воронья Нога поймал его, поднял также и свой волчок, стал прыгать и приплясывать.

Анчах Ҫӑхан Ура йӑнӑша часах тӳрлетнӗ.
Но Воронья Нога быстро исправил ошибку.

Пӑртак тӑрсан Ҫӑхан Ура хӑйӗн кӑлтӑрпине кирлӗ пек ҫапса яман, ҫавӑнпа вӑл сулланкаласа кусма пуҫланӑ.
Спустя некоторое время Воронья Нога хлестнул свой волчок так неловко, что тот покачнулся.

Синопӑран икӗ виҫӗ ҫул аслӑрах Ҫӑхан Ури ятлӑ ача Синопа мухтаннине илтсе кӑшкӑрса янӑ:
Воронья Нога, мальчик двумя-тремя годами старше Синопы, услышал его похвальбу и закричал:

Кӑтра тип сухалӗ ҫӑхан тӗкӗ пек йӑлтӑртатать.
Сухая кудреватая борода отдавала вороньим блеском.

9 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Сухаллӑ хӗрарӑм ҫӑхан текен хураха тытни ҫинчен мӗнпур хаҫатсем ҫырса кӑтартрӗҫ.
О бородатой даме, поймавшей Ворона, много писали во всех газетах.

Вырсарникун, июлӗн саккӑрмӗшӗнче, Эмиль... // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫавӑн хыҫҫӑн ҫӑхан тесе ят панӑ хураха никам та курман, пӗтӗм Смоланд тӑрӑхӗнче урӑх никамӑн та нимӗн те ҫухалман.
И с тех пор Ворона никто никогда не видел, а во всём Смоланде не было больше ни одной кражи.

Халӗ ӗнтӗ ҫӑхан пир пек шуралса кайса аллисене ҫӳлелле ҫӗклерӗ.
И тут уж настал черёд Ворона побледнеть как полотно, и он поднял руки.

Ҫӑхан текен хурах та ҫапла шухӑшланӑ иккен!
Ворон тоже так подумал!

Ку шӑп та лӑп хайхи ҫӑхан текенскер пулнӑ.
Это был Ворон.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика