Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑт сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑт (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӑшкӑл! — генералӑн хулӑн сасси тӑвӑр пӳлӗмре хытӑрах та хытӑрах хӑрӑлтатса янӑрарӗ, алӑксем хыҫӗнче, кула-кула пӑшӑлтатса, адъютантсем чӗрне вӗҫҫӗн уткаласа ҫӳрерӗҫ; Копыловӑн питҫӑмартийӗсем шурса кӑвакарса пычӗҫ; Григорий, генералӑн хӗремесленсе кайнӑ, сӑн-пичӗ, унӑн ҫӑт чӑмӑртанӑ кӳпшек чышкисем ҫине пӑхнӑ май, хӑй ӑшӗнче те чараксӑр хӑрушла ҫилӗ капланса хӑпарнине туйрӗ.

Безобразие! — Генеральский бас все громче грохотал в тесной комнатушке; за дверями уже ходили на цыпочках и шептались, пересмеиваясь, адъютанты; щеки Копылова все больше и больше бледнели, а Григорий, глядя на побагровевшее лицо генерала, на его сжатые отечные кулаки, чувствовал, как и в нем самом просыпается неудержимая ярость.

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий, шӑлӗсене ҫӑт ҫыртса, час-часах каялла ҫаврӑнса пӑхрӗ.

Григорий, стиснув зубы, часто оглядывался.

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Калмӑк кӗлеткипе темле сисӗнмелле мар тӳрленсе тӑчӗ, кукӑр урисене ҫӑмӑллӑн ҫӑт ҫыпӑҫтарчӗ те аллине симӗс карттус сӑмси патне тытнипех хуравласа каларӗ:

Калмык весь как-то незаметно подобрался, ловко сдвинул кривые ноги и, не отнимая руки от козырька защитной фуражки, ответил:

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ун ҫумӗнче, сӗтел хӗрринче, тутисене ҫӑт тытса, Зябликова зоотехник ларать.

Около него, приткнувшись к краю стола, сидела, строго поджав губы, зоотехник Зябликова.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унччен яланах ҫӑт чӑмӑртанса ҫӳренӗ, халӗ вара йӑлтах нӗрсӗрленсе пӗтнӗ тути тӑрӑх, темле ытла та тӗтреллӗн, кулнӑ манерлӗрех йӗр шӑвӑнса иртрӗ.

Какое-то отдаленное подобие улыбки тронуло его некогда твердые, теперь обезображенные губы.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Натальйӑпа ачисем ҫывӑрса кайсан, тепӗр сехетрен, шинельне ҫӑт тӳмелесе тӑхӑннӑ Григорий Аксиньйӑпа пӗрле Астаховсен хапхинчен тухрӗ.

Спустя час, после того как Наталья с детьми уснула, Григорий в наглухо застегнутой шинели вышел с Аксиньей из ворот астаховского база.

L // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кайрӑмӑр! — тутине сивлеккӗн ҫӑт чӑмӑртарӗ Штокман.

Сурово поджал губы: — Пойдем!

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Юн тӗслӗрех ҫутӑ хӗрлӗ, лайӑх хырӑнӑ кӗре сӑн-пит, ҫӑт чӑмӑртанӑ ҫирӗп те ҫӳхе тута; хӑй — ҫӳллӗ, анчах кӑвакарчӑн пек йӑрӑс та тӑпӑл-тӑпӑл; пушӑ аллине ним сулламан пек утса пырать, питне-куҫне темӗн ыратнӑ пек пӗркелентернӗ, куҫ хӗррисенче — ватӑ ҫын пӗркеленчӗкӗсен каркаланчӑкӗ.

Смуглое бритое лицо с плитами кровяно-красного румянца, тонкий мужественный рот, сам — высокий, но складный, как голубь; идет, почти не махая свободной рукой, и все как-то болезненно морщится, а в углах глаз — паутина старческих морщин.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫӑт ҫыртса лартнӑ шӑлӗсене йӗрсе, Григорий чӗлпӗре кӑшт ҫӗклерӗ те, лаши ӑна итлесе, пушшех те хӑвӑрт вӗҫтерсе кайрӗ.

Оскалив плотно стиснутые зубы, Григорий приподнял поводья, и конь послушно наддал ходу.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл хӗрлӗрех сарӑ хӑлхисене ҫилӗллӗн ҫӑт вырттарнӑ, малалла кӑрӑн-кӑрӑн тӑсса хунӑ мӑйӗ тикӗссӗн туртӑнкаласа илет.

Рыжие конские уши были плотно и зло прижаты, шея, вытянутая, как на плаху, ритмически вздрагивала.

XXXVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лена шурӑ чашӑка чалӑштармасӑр, ҫекӗлӗ ҫинче ҫӑт тӑмалла, ҫурӑкне кирлӗ еннелле туса лартма тӑрӑшрӗ, анчах апла тума ҫӑмӑлах пулман.

Ей хотелось, чтобы чашечка не косилась, села на крюк плотно и разрезом именно в ту сторону, в какую нужно, но добиться этого было не легко.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ирина хӗрелсе кайрӗ, вӑтаннипе тутисене ҫӑт ҫыртрӗ.

Ирина смущенно закусила губу.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пичкисене пӗр-пӗрин ҫумне ҫӑт лартса тухнӑ, — чӗтренсе пынипе вӗсенчен кӑвакрах тусан мӑкӑрланать.

Бочонки стояли торчмя, один в один, — они вздрагивали и курились синеватой пылью.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тухатмӑш, ӑшӑ тӑхӑннӑ пулин те, хӑй шӑннине туйрӗ; ҫавӑнпа вӑл, аллисене ҫӳлелле ҫӗклерӗ те хӑрах урине ҫӑт тытса, кӗлеткине тӑркӑчпа ярӑннӑ чухнехи пек майлаштарса, тек пӗрре те хускалмасӑр пӑрлӑ тӑвайккинчен аннӑ пек, ҫӗрелле ярӑнса анчӗ те тӳрех мӑрьене кӗрсе кайрӗ.

Ведьма сама почувствовала, что холодно, несмотря на то что была тепло одета; и потому, поднявши руки кверху, отставила ногу и, приведши себя в такое положение, как человек, летящий на коньках, не сдвинувшись ни одним суставом, спустилась по воздуху, будто по ледяной покатой горе, и прямо в трубу.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Виле тумтирӗ кӗскерех пулнӑ иккен: брюки вӗҫӗсем ура хырӑмӗсене ҫӑт тытса тӑраҫҫӗ, ҫанисем вара чавсисене аран ҫеҫ хуплаҫҫӗ.

Обмундирование убитого было мало для его роста: края брюк доходили до икр ног, рукава еле закрывали локти.

XXVI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Унтан шыв лупашкине хулӑпа ҫӑт ҫапса илчӗ.

Потом хлестнул по лужице прутиком.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Кирлӗ пулсан, тӑрӑпӑр, — терӗ вӑл та юлашкинчен, планшечӗн кнопкине ҫӑт! тутарса, унтан темшӗн кӑн-кӑвак тӗслӗ пулса кайнӑ куҫӗсемпе Волошин ҫине хӑвӑрт пӑхрӗ.

— Если нужно, будем стоять, — ответил и Озеров, щелкнув кнопкой на планшете, и быстро поднял отчего-то засиневшие глаза на Волошина.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл йӗри-тавра пӑхрӗ те, куҫне мӗн вӑй ҫитнӗ таран ҫӑт хупса, тахҫанах хӑй ишме пӗлмен чух мол ҫинчен сикнӗ пек, симӗс вӗлтренлӗхе сикрӗ.

Он огляделся по сторонам, плотно, что есть силы, зажмурил глаза и прыгнул в самую зеленую гущину, как прыгал когда-то с мола, еще не умея плавать.

Иккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Шалта тӗреклӗ тимӗр сӑлӑп сасси илтӗнчӗ, ҫӑт хупса лартнӑ алӑк кӑшт уҫӑлчӗ.

Изнутри щелкнул железный добротный засов, плотная дверь чуть приоткрылась.

XXIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Патмар, ытла сарлака хул пуҫҫиллӗ кӗтӳҫӗ те, чӑпӑрккине выляткаланӑ май пӗр тимлемесӗр тенӗ пек кил картине, пӳрт-ҫурта, пӳрт кантӑкӗсене, маччана улӑхмалли ҫӑт хупнӑ алӑка пӑхса ҫаврӑнса, ун хыҫҫӑн лӑпӑстатрӗ…

Следом за ним поплелся и дюжий, очень широкоплечий гуртовщик, поигрывая кнутом, рассеянным взглядом обводя двор, жилые постройки, окна дома, наглухо закрытую дверцу чердака…

XXVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех