Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Йӑлӑмри кӗрхи самаях чалланнӑ, сарра кайнӑ шӑкӑр хутӑш вӑрман «ҫырӑвне вула-вула», вӑхӑтне кура чал тивнӗ, чӗрӗлӗхӗ хавшанӑ упасаррине, аслати, ие, кӑчӑр, супӑнь, пыл, тикӗт, чапӑр, кӑвак, вӑрман кӗпҫи, ытти вуншар та ҫӗршер хӑрӑннӑ курӑк-марӑка вӑшӑлтаттаркаласа сиркелесе, ҫумӑрпа шӳсе йывӑрланнӑ, тӗллӗн-тӗллӗн кӑвасак шӑршиллӗ кӗрхи ҫулҫӑсемпе чӑштӑртаткаласа, патӑрка патак-шатак таврашне шӑт та шат, ҫӑт та ҫат, парт-парт хуҫкаласа, ҫурӑмӗ ҫинчи тӑктӑках кӑмпа тултарнӑ рюкзакне малалла чикӗнсе, кутекленсе, питӗрленсе йӑтса, Шупашкарпа «Ҫурҫӗр» поселока ҫыхӑнтаракан асфальт-бетон сарнӑ мӑн ҫул еннелле пӗр йӑпшакрах, ҫӑтӑ пӳ-силлӗ арҫын каптӑртаттарса утать.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Лена ҫинҫе пилӗкне ҫӑт тытса тӑракан кӗрен тӗслӗ кӗпе тӑхӑннӑ, умне, ӗҫленӗ чухне вараланасран сыхланса, чечеклӗ саппун ҫакнӑ.

Куҫарса пулӑш

VII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Ҫӑт тӑракан этемсене сире-сире Михха килнине курсан, уретник халӑхпа пӗрле хӑй те шӑпӑрт пулчӗ.

Куҫарса пулӑш

XV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Кӗписене тӗкӗрҫӗсем ҫавӑнтах тӑхӑнса ячӗҫ, унтан алсишне тӑхӑнса, темле хаклӑ парне илнӗ пек, аллисемпе ҫӑт та ҫат! тутарчӗҫ.

Куҫарса пулӑш

10. Тахҫанхи туссем патӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Алексей Васильевич малтанах пӑхсан сивлек сӑнлӑ, тутисем ытла та ҫӑт тӑраҫҫӗ, вӑрӑм хура куҫ харшийӗсем сарлака.

Куҫарса пулӑш

V // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 137–154 с.

Пусса чечек татма тухсан, ыраш ӑшне кӗрсе пӗр-пӗрин ҫумне ҫӑт ларса, куҫран пӑхса пӑшӑлтататтӑмӑр.

Куҫарса пулӑш

Манӑн юлташсем // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Чӑмӑр кӗлеткине ҫӑт тытса тӑракан улача кӗпепе вӑл, тӑхӑр пушӑт ҫӑпатипе.

Ее гибкий стан плотно облегает платье из пестрядины; красивые ноги обуты в лапти, сплетенные из девяти лык.

Кӑван хуппи уҫӑлнӑ кун // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл ҫӑт тытса тӑракан пилӗклӗ майрасен кӗске кӗрӗкӗпе.

На ней ладно сидит сшитая строго по талии коротенькая шубейка.

Трактирти хӗр // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Шывпа пӗрле ҫӑт!

Куҫарса пулӑш

Коронавируспа чирлеместпӗр, вӑл пире пурпӗрех ҫӗнеймест тесе шутлатпӑр, анчах… // Василий Лапин. http://kanashen.ru/2022/02/04/%d0%ba%d0% ... %bf%d1%83/

— Ӳсӗрттерет пулсан, тӗтӗмне ан ҫӑт, сӑмса витӗр кӑлар, — сӗнчӗ Костя.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

— Эсир чӗннипе килтӗм, господин Федоров, — терӗ Эльгеев, урисене ҫӑт тытса.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Пӗр пӗчӗк Павлуш кӑна амӑшӗ ҫумне ҫӑт ҫыпӑҫса, ӑшӑнса тахҫанах ҫывӑрса кайнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Атьӑр-ха тата, ҫӑт лартӑр тесе, чӗмеллӗ-хушӑклине илер?

А давайте еще и шип-паз, чтобы сидела как влитая?

Ҫӗнҫӗпӗрти пӗр шкулта спортзал урайне улӑштарма мӗн хака ларнӑ? // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/blogs/comments/5939.html

Мускав обывателӗсем, Октябрь переворочӗ хыҫҫӑн ӗнтӗ пилӗк уйӑх иртнӗ пулсан та, Совет влаҫне мӗнле йӗркелесе тунине начар ӑнкарнӑ: пур большевиксене те вӗсем комиссар тесе чӗннӗ; ҫак, Питӗртен автомобильсемпе, декретсемпе, тата Тверской урамӗ тӑрӑх уйрӑмах вӑраххӑн, таччӑн, хулпа хул ҫӑт ҫыпӑҫса утса пыракан Хӗрлӗ гварди отрячӗсемпе килсе тулнӑ, килӗшмен япаласене вӗсем — вӑхӑтлӑха ҫеҫ килнӗскерсем тесе шутланӑ; Мускав хӑйӗн чалӑш-чӗлӗш урамӗсемпе Азия йӑлисем тӑрӑх, хӑй купцисемпе, хитре гимназисткисемпе, пысӑк пир-авӑр фабрикисемпе, ирӗк шухӑшлӑ чиновникӗсемпе, вӗҫкӗн те шухӑ кучерӗсемпе, ҫынна ҫиен сӑмахӗсемпе, пӗтӗм тӗнче пӗлсе тӑракан актерӗсемпе, ресторанӗсемпе халиччен мӗнле пурӑннӑ, — малашне те, — хаяр комиссарсене хӑй пурнӑҫӗн авӑрӗнче авӑртса кӑларса, — ҫаплах суту-илӳ туса, улталаса, вӗҫкӗнленсе пурӑнӗ, ялти тӗттӗм халӑха пир-авӑр станокӗсем ҫумӗнче пиҫӗхтерсе кӑларса, вӗсенчен фабрикӑра ӗҫлекен рабочисем тӑва-тӑва хурӗ, ушкӑн-ушкӑн кураксем сырса илнӗ кивӗ чиркӗвӗсен чанӗсене тӗнкӗлтеттерсе ҫапӗ, тесе шухӑшланӑ.

Хотя прошло уже пять месяцев с октябрьского переворота, — московские обыватели плохо разбирались в конструкции советской власти: всех большевиков называли комиссарами и твердо верили, что все это питерское нашествие с автомобилями, декретами, с проходящими по Тверской — особым медленным шагом, плотно, плечо к плечу — красногвардейскими отрядами — неудобное явление это — временное, и, как жила Москва по кривым переулочкам, с азиатчиной, с купцами, хорошенькими гимназистками, с огромными текстильными фабриками, свободомыслящими чиновниками, лихачами, сплетнями, всемирно-известными актерами и ресторанами, — так, перемолов свирепых комиссаров, и будет жить, торговать, жульничать, бахвалиться, перемалывать темную деревню у ткацких станков в фабричный люд, перезваниваться колоколами старых церковок, обжитых галочьими стаями.

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

«Йытӑ ҫури! — Людмила Ильинична Викторӑн сарлака хулӗ ҫине, унӑн ҫӑт ҫыртнӑ тути, тӗлӗннипе ҫӳлелле ҫӗкленнӗ, хӗвелпе шуралнӑ куҫ харшисем ҫине йӗрӗнчӗклӗн пӑхса тӑчӗ.

«Щенок! — Людмила Ильинична с неприязнью рассматривает широкие плечи Виктора, его лицо с неожиданно твердой складкой губ и выгоревшими удивленными бровями.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Е, тата, ҫӗлен тирӗ пек яка та ӳт ҫумне ҫӑт выртакан кӗпе пулсан?

Или другое, натянутое, словно шкурка змеи?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Анчах унӑн куҫӗсем тӗксӗмленсе кайнӑ, тутисем, темӗнле, ҫӑт ҫыпҫӑннӑ, ҫавна пула, хырнӑ янахӗ малалла хӑлӑхсӑрӑн тухса тӑнӑ.

Но его глаза потемнели, и губы были сложены как-то очень плотно, отчего бритый подбородок упрямо выдался вперед.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома пӑртак именнӗ пек пулнӑ… анчах куҫкӗски ҫинче хӑйӗн мӗлкине — ҫӑт кӑна сюртук тӑхӑннӑ ятуллӑ кӗлеткине, кӑпӑшка хура сухал сӑрнӑ тӑп-тӑп сӑн-питне тата тӗксӗмрех пысӑк куҫӗсене курсан — вӑл, хулпуҫҫийӗсене ҫӗклесе илнӗ те зал урлӑ малалла шанчӑклӑн утнӑ.

Фома оробел немножко… но, увидав в зеркале свою статную фигуру, обтянутую сюртуком, смуглое свое лицо в рамке пушистой черной бородки, серьезное, с большими темными глазами, — приподнял плечи и уверенно пошел вперед через зал…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кӗҫени те, хӗр-тантӑшӗн ним пытанчӑксӑр кӑмӑлне савса, сасартаках пӗлӗт айӗнчен тухнӑ хӗвел пайӑрки пек йӑлтӑртатса, ҫак эреветлӗ курӑнма пӗлекен ӑшпиллӗ ҫынна ҫӑт ҫупӑрларӗ: «Ырӑ ҫын эсӗ, Елькка, каҫар», — терӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ротондине хулпуҫҫи ҫинчен Саша аллисем ҫинелле хывса пӑрахсан, вӑл тата илемлӗрех туйӑнса карӗ: унӑн яштака кӗлеткине чакӑр-кӑвак тӗслӗ пурҫӑнтан ҫӗленӗ платье ҫӑт тытса тӑратчӗ, хӑлхисенче брильянтсем йӑлтӑртатчӗҫ, вӑл мана Василиса Прекрасная пекех туйӑнатчӗ, ку губернатӑр майри пуль тесех шутларӑм эпӗ.

Сбросив с плеч ротонду на руки Саши, она стала ещё красивее: стройная фигура была туго обтянута голубовато-серым шёлком, в ушах сверкали брильянты, — она напоминала мне Василису Прекрасную, и я был уверен, что это сама губернаторша.

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.