Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чуллӑ сăмах пирĕн базăра пур.
чуллӑ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑйлӑ ҫил пырса ҫапнипе эпӗ кӑшт ҫеҫ йӑванса каймарӑм, вӗтӗ чуллӑ хӑйӑр сине «хӑна ҫурчӗн» тӑррине тытса тӑма ҫапса лартнӑ шалҫаран ярса илсе кӑна хӑтӑлса юлтӑм.

Сильным порывом ветра меня чуть не опрокинуло на землю, но я удержался, ухватившись за глубоко воткнутую в гальку жердь, которой было прижато корье на крыше нашей «гостиницы».

Хӗллехи поход // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 105–114 с.

Вӑл вӗтӗ чуллӑ ҫыран тӑрӑх ухмаха ернӗ пек сирпӗнсе пычӗ те ансӑр шыв урлӑ сиксе каҫрӗ.

Как сумасшедший, сломя голову он бросился через галечниковую отмель и перепрыгнул через узкую полоску воды.

Пулӑҫӑ-ӳхӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 81–83 с.

Росомахӑран хӑтӑлма хӑтланса, кабарга йӑнӑшпа хайхи чуллӑ хысак патне пырса тухнӑ-мӗн.

Оказалось, что кабарга, спасаясь от росомахи, случайно попала на утес, нависший над рекой.

Кабаргапа росомаха // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 71–74 с.

Вӗсене яланах ҫил ҫинчи сӑртӑн чуллӑ айккисенче ӳсиччен, унта ӳсме ҫӑмӑлтарах-ҫке?

Наверное, легче ему расти, чем на крутых каменистых склонах, где все время дует ветер.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

— Ҫакӑншӑн эпир вӗсене асӑнтарӑпӑр-ха, — тесе мӑкӑртатать вӑл, — ҫакӑншӑн эпир вӗсене Суомин пӗтӗм чуллӑ вырӑнӗсем тӑрӑх упалентерсе уттарӑпӑр…

— Мы им припомним этот переход, — бормотал он, — мы их заставим проползти на коленях все кряжи Суоми…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Говэн башньӑн виҫҫӗмӗш хутне, ҫаврӑнакан чуллӑ тата библиотека тухакан тимӗр алӑклӑ пӳлӗме хӑпарчӗ.

Говэн поднялся в залу, расположенную в третьем ярусе башни Тург, где находился вращающийся камень, прикрывавший потайной ход, и железная дверь, ведущая в библиотеку.

II. Чул алӑк патӗнчен — тимӗр алӑк патне // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чуллӑ.

— Дно скалистое.

VIII. 9-380 // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чуллӑ сӑртпа кӗрешме корвет хӑйӗн шӑтса пӗтнӗ кӳлепипе, тӗпне ҫитичченех ҫатӑртатакан мачтӑпа тата татӑла-татӑла пӗтнӗ пӑяв-канатсемпе ҫеҫ хирӗҫ тухма пултарать.

Для борьбы с рифом у корвета был пробитый корпус, поврежденный такелаж, расшатавшиеся мачты.

VII. Кам парӑс карать, ҫав шӑпа ярать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кунта, чуллӑ ҫул ҫинче, вӑрахӑнтарах утӑр-ха, манӑн урара ҫӗнӗ тапочка, — пӑшӑрханса пычӗ Синицына.

По мостовой потише, у меня тапочки новенькие, — беспокоилась Синицына.

38 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Ҫак майпа вара «чуллӑ метеоритсенчи» чи паллӑрах вунпӗр пайӗнчен сакӑр пайӗ пулса тӑнине шутласа пӗлме пулать, ҫӗрӗн ҫиелти хуппинчи япаласем те ҫавсемех пулса тӑраҫҫӗ.

В результате этим путем можно вывести образование восьми из одиннадцати главнейших составных частей «каменных метеоритов», а вместе с тем и внешней оболочки Земли.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Чуллӑ ҫыран хӗррисем тинӗселле кӗрсе тӑракан вырӑнсенче инҫетрен ишсе ҫаврӑнмалла пулчӗ.

Скалы нередко вдавались в море, и мы принуждены были делать большие обходы.

XL сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпир чуллӑ сӑмсах патне ҫитсен, пичче компаса илчӗ те ӑна горизонт майӗпе тӳрӗ лартса йӗппи ҫине пӑхрӗ; пӑртак сиккелесен, магнит вӑйӗ туртнипе йӗп пӗр хускалми чарӑнса тӑчӗ.

Когда мы дошли до скалы, дядюшка взял компас, положил его горизонтально и взглянул на магнитную стрелку, которая, качнувшись, остановилась неподвижно.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Унтан Ганс каллех хумсем шавлакан чуллӑ ҫыран хӗррине анса, сулӑ саланнӑ хыҫҫӑн юлкаланӑ хамӑрӑн хӑш-пӗр япаласене ҫӑлса хӑварма тӑрӑшнӑ.

Потом он вернулся обратно на скалистый берег, о который бились разъяренные волны, чтобы спасти что-нибудь из нашего имущества, уцелевшего от катастрофы.

XXXVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе ҫил чарӑнать, вара тинӗс ҫинче те, ҫавра чуллӑ ҫырансен хӗрринче те пушӑ хирти пекех шӑпах тӑрать.

Порою ветер стихал, и глубокая тишина пустыни воцарялась и на море и на бесплодных скалах.

XXX сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Эпӗ ҫула пӳлсе тӑракан пӗр стена патне пырса ҫитрӗм те чуллӑ ҫӗре ӳкрӗм.

Я наскочил на непроницаемую стену и упал на гранитный покров галереи.

XXVII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Чуллӑ массӑн темӗн чухлӗ йӑлтӑркка та яка кристалӗсем ҫинче пирӗн аппаратсенчен тухакан ҫутӑ ҫав тери нумай тӗрлӗ кӗтеслӗ кӗленче ҫине ӳкнӗ пек саланса ялтӑртатать, эпир пысӑк хӑвӑл алмаз ӑшӗнче пынӑ пекех туйӑнать.

Свет наших аппаратов, отраженный мелкими-гранями скалистой массы, преломлялся под всеми углами, и можно было вообразить, что путешествуешь внутри полого алмаза

XXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ял ҫумӗнчи пӗчӗкҫӗ фиордӑн чӑнкӑ ҫыранӗсен базальт чуллӑ стенисем тӗлӗнмелле купаланса тӑраҫҫӗ.

Небольшой фьорд, у которого ютилось селение, окаймлен базальтовой стеной совершенно необычного вида.

XIV сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫул ҫинчи тӑпра ту ҫывхарнине кӑтарта пуҫларӗ; чуллӑ тӗмескесем ҫыран хӗрринчи ватӑ юман тымарӗсем пек курӑнса темӗн пысӑкӗш вулкан тавра капланса тӑраҫҫӗ.

Почва носила уже следы близости гор, скалистые отроги выступали из-под земли, точно корни старого дуба, мы огибали подножие вулкана.

XIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тинӗс таппи стена пек чӑнкӑ, вӑл виҫӗ пин фут ҫӳллӗше улӑхакан чуллӑ тусен хушшинче выртать; сӑрт айккисенче хӗрлӗрех тӗслӗ туф сийӗсем хушшинче хӑмӑр сийсем те уҫҫӑнах уйӑрӑлса тӑраҫҫӗ.

Залив лежал среди отвесных скалистых стен, поднимавшихся на высоту трех тысяч футов и примечательных тем, что слои бурого камня перемежались с красноватыми пластами туфа.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Юр та, тӑвӑл та, начар ҫул-йӗр те, чуллӑ сӑртсем те, пӑрлӑхсем те уншӑн нимӗн те мар; вӑл хӑюллӑ та сыхланса пыраканскер, питӗ шанчӑклӑ; вӑл нихӑҫан та такӑнмасть, нихӑҫан та чӑхӑмламасть.

Ни снега, ни бури, ни плохие дороги, ни скалы, ни ледники; она смела, осторожна, надежна; никогда не оступится, никогда не заупрямится.

XII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех