Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Матвеич тӑшмансене пыл ҫитересшӗн мар пирки утара салатса пӑрахнине питӗ лайӑх пӗлет вӑл, халӗ стариксем иккӗшӗ те ытларах пӳртре лараҫҫӗ.

Он понимает, что Матвеич не хочет кормить медом врагов и потому разорил свою пасеку, оба старика больше сидят теперь в хате.

23 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Хӗрлӗ Ҫар тӑшмансене нумай пӗтерсе тӑкнӑ тата мӗн юлмичченех пӗтерӗ!

И что Красная Армия уничтожила уже много врагов и будет уничтожать их до конца!

21 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ан парӑнӑр, тӑванӑмсем! — тесе кӑшкӑрнӑ Бондаренко, тӑшмансене пӑшал приклачӗпе те ҫапа-ҫапа ӳкерсе.

— Не пиддавайся, братцы! — вопил Бондаренко, работая прикладом.

Маньчжури сопкисем ҫинче // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 111–125 с.

Севастополь тӑшмансене хирӗҫ урса кайнӑ араслан пекех ҫапӑҫнӑ.

Севастополь, как разъяренный лев, отбивался от врагов.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Вырӑссен ҫарӗсем тӑшмансене чӑрмантарма та пултарайман.

Русские войска не смогли помешать высадке неприятельских десантов.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Ҫак вӑхӑтра тӑшмансене сӑнакан дежурнӑй лейтенант Головинский французсен окопӗсенчен тупӑ кӗпҫисем ҫӗкленнине асӑрханӑ.

Дежурный лейтенант Головинский, наблюдавший в это время за неприятелем, заметил, как из французских окопов выглянули дула орудий.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

— Штык вӑл тӑшмансене чиксе пӑрахмалли хӗҫпӑшал, — тенӗ бомбардир пӗрре те такӑнмасӑр.

— Штык есть холодное оружие для поражения неприятеля, — заученно отчеканил он.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Мӗнпур тӑшмансене хысна аллине тытса памасан, вӑрҫӑн вӗҫӗ те пулас ҫук.

войне конца не будет, ежели мы всех ворогов не переловим и в казну не сдадим.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Пире хӳтӗленме, тӑшмансене мӗн чухлӗ май пур, ҫавӑн чухлех тыткӑна илме хушнӑ.

И нам велено обороняться, хватать супостатов, сколь возможно.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Вӗсене хулана илсе кайма пирӗн никам та ҫук, мӗншӗн тесен пирӗн арҫынсем партизансем пулса ырма-канма пӗлмесӗр тӑшмансене тытаҫҫӗ.

А возить их у нас некому, потому как все мужики в партизанах — ловят они ворогов не покладая рук.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Пире хамӑр алла лекнӗ тӑшмансене хулана илсе кайса хысна аллине пама хушнӑ.

Велено нам супостатов1, кои в наш плен попадут, отвозить в город и сдавать в казну.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Тыткӑна лекнӗ пулин те вӑл унтан хӑтӑлса тӑшмансене хӑйсене тыткӑна илме пултарнӑ…

Он хотя и попал в плен, но сумел из него выбраться и врагов пленить…

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Новгород ҫыннисем хӑйсем сахалӑн пулнишӗн, юхӑма май мӗнпур парусӗсене карса таракан тӑшмансене хӑвалама карапсем ҫуккишӗн ҫав тери тарӑхнӑ.

Новгородцы досадовали, что нет ладей, не на чем догнать врагов, уходящих на всех парусах вниз по реке.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Пельгусий хӗҫҫипе тӑшмансене тураса малаллах кӗрсе пынӑ.

Меч Пельгусия упорно прокладывал дорогу сквозь толпу телохранителей.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Сирӗн хушӑра эпир хамӑр алӑпа тунӑ карапсемпех тӑшмансене ҫӗнтересси ҫинчен тӗлӗкре те пулин тӗлленсе курнӑ ҫынсем пур-ши?

Есть ли кто-нибудь из вас такой, кому хотя бы во сне снилось, что он будет побеждать неприятелей на кораблях, устроенных нашими руками?..

Тӑван ҫӗршыв мухтавӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Анчах тӑшмансене хыҫалтан хӑваласа пыма вырӑн майлах пулман.

Но место для преследования было неудобное.

Хӑрушӑ хыпарсем // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Унӑн сӑмахӗсем пире вилнӗ юлташсем пирки макӑрттаратчӗҫ, хамӑр тӑшмансене тивӗҫлипех тавӑрмашкӑн ҫапӑҫӑва кайма хавхалантаратчӗҫ.

Он заставлял нас плакать о погибших товарищах и с восторгом итти в бой, чтобы воздать врагам по заслугам.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Фиш Г.С. Кимас-кӳлли ялӗ парӑнни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 140 с.

Халӑх тӑшмансене хирӗҫ ҫапӑҫнӑ.

Народ боролся с врагами.

Теплоход ҫинче кам мӗкӗрнӗ? // Феодосия Ишетер. Баруздин С. А. Равипе Шаши: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 44 с.

Симурден чӗринче икӗ ҫын пурӑнать: пӗри — ҫемҫе кӑмӑллӑ, тепри — хаяр, тархасласа та ӳкӗте кӗмен ҫын, вӗсем халӗ иккӗшӗ те кӑмӑллӑ, мӗншӗн тесен Говэн хаяр ҫар пуҫлӑхӗ кӑна мар, тӑшмансене хаяррӑн тавӑракан та иккен.

В Симурдэне жило два человека — один с нежной душой, а другой — суровый, и оба были ныне равно удовлетворены, ибо, подчиняясь своему идеалу непреклонности, он рисовал себе будущность Говэна столь же великолепной, сколь и грозной.

V. Пӗр тумлам сивӗ шыв // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Юлашки шурӑ вилене, тӑрмаласа, унтан та кунтан каскаласа пӗтернӗ вилене тинӗсе ывӑтсан вара, негрсем, хӑйсем шуррисене тавӑрма пултарнине кура кӑмӑлӗсене уҫнӑскерсем, ӑнсӑртран ҫаврӑнса пӑхрӗҫ те, ҫаплах-ха уҫӑ ҫилпе карӑнса пыракан паруссене асӑрхарӗҫ, вӗсем шухӑшланӑ тӑрӑх, ку паруссем тӑшмансене пӑхӑнса, хӑйсене ӗмӗрлӗхех чура пулса пурӑнма илсе кайнӑ, ҫавӑнпа вӗсен ҫав тери хӑраса ӳксе, Тамангона кӑшкӑрса чӗне пуҫларӗҫ.

Когда труп последнего белого, растерзанный и искромсанный, был выброшен за борт, негры, насытившись местью, подняли глаза к парусам, которые, все еще надуваясь от свежего ветра, казалось, по-прежнему повиновались угнетателям и, несмотря на торжество победивших, увлекали их в сторону рабства, тотчас же все громкими криками стали звать Таманго.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.