Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑҫса (тĕпĕ: тытӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чернецов Каменски ревкомӗн чаҫӗсемпе тата унта Чертковӑран пырса ҫитнӗ хӗрлӗ гвардеецсен отрячӗсемпе тытӑҫса ӳкесрен шикленнипе чукун ҫул тӑрӑх каяссинчен асӑрханать.

Чернецов опасался наступать по линии железной дороги, так как боялся встретить в этом направлении настойчивое сопротивление частей Каменского ревкома и подошедших к ним из Черткова красногвардейских отрядов.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫ тавра тӗплӗн шухӑшласа пӑхнӑ хыҫҫӑн Иван Алексеевич ҫапла шут турӗ: сотньӑна Петрограда ҫитсе кӗме памалла мар; ытах кампа та пулин тытӑҫса илме тиветех пулсан, — Корниловпа, анчах Керенскишӗн те, унӑн влаҫӗшӗн те мар, ун хыҫҫӑн килсе ҫитекен ҫӗнӗ влаҫшӑн тытӑҫас пулать.

Поворочал мозгами, решил: не допустить сотню до Петрограда, а если и придется с кем цокнуться, так с Корниловым, но не за Керенского, не за его власть, а за ту, которая станет после него.

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Влаҫа йӗркелесе яраймаҫҫӗ те, ӳкеҫҫӗ вара тытӑҫса, — калаҫӑва хутшӑнчӗ Федот Бодовсков.

— Власть не установют и забрухаются, — вмешался Федот Бодовсков.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Весовщикра ӗҫлекен Валет, ҫӑнӑх авӑртма пынӑ казак пекех хевтесӗр те лутрарахскер, ҫавӑн чухне Заварпа тытӑҫса ӳкнине Сергей Платонович ҫилӗллӗн вӗчӗрхенсе пӑхса тӑнӑччӗ.

Было неприятно и досадно смотреть, как весовщик Валет, такой же слабосильный и мелкорослый, как и тот казачишка, полез на Завара в драку.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

1914 ҫулта иккӗшӗ пӗртен пӗр хут тытӑҫса ӳкнӗренпе вӗсем хушшинче пӗр хирӗҫӳ те пулман.

Со времени первой ссоры, в 1914 году, между ними не было стычек.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Савӑл евӗр тӑсӑлса выртакан тӑмлӑ-тӑпраллӑ пысӑк мар салхуллӑ ана патӗнче нимӗҫсемпе казаксем тытӑҫса ӳкрӗҫ, вӗсем, пӗр-пӗринпе ҫыхланса кайса, ҫавраҫил ҫавӑрттарнӑ пек суллана-суллана ҫапӑҫма пуҫларӗҫ.

Возле небольшого клина суглинистой невеселой пахоты грудились, перекипали, колыхаясь в схватке, как под ветром.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ан кулян, татах тытӑҫса ӳкӗпӗр-ха ак.

— Не горюй, ишо как-нибудь цокнемся.

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Эпӗ ӑна ҫаплах каларӑм та: «Давай, ваше благороди, тытӑҫса пӑхӑпӑр», — терӗм.

Я ему так и сказал: «Давай, ваше благородие, спробуем».

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл йӗрсем ҫине пӑхса, пан Данило, юри тунӑ паллӑсем ҫине пӑхса илнӗ хыҫҫӑнхи пекех, хӑй хӑҫан тата кампа тытӑҫса ҫапӑҫнисене аса илет.

Глядя на них, пан Данило как будто по значкам припоминал свои схватки.

III // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Лукерья Ильинична атӑ тӑхӑннӑ пӗр урине малалла ярса пусрӗ, Хворостянкинпа тытӑҫса пӑхма хатӗрленнӗ пек, кӗске кӗрӗкӗн тӳмисене вӗҫертсе ячӗ.

Лукерья Ильинишна выставила вперед ногу, обутую в сапог, расстегнула полушубок.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Юргинӑн хӑй тӗллӗнех шут тытмалла ӗнтӗ; Юргин мӗн тума кирлине шутласа кӑларчӗ: аллӑ-аллӑн тытӑҫса ҫапӑҫмах лекет пулсан, вӑл ҫапӑҫу траншейӑра мар, ҫынсем арпашӑнса кайнӑ ҫӗрте мар, траншея умӗнче, пӗр вӑтӑр-хӗрӗх метр маларахра пулса иртмелле, тӑшманшӑн кӗтмен ҫапӑҫу пулмалла вӑл.

Надо было принимать решение самостоятельно; И Юргин решил: если рукопашная схватка неизбежна, то она должна произойти не в траншее — в сутолоке, а за несколько десятков метров перед траншеей, и схватка эта должна быть неожиданной для врага.

XXV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Манӑн алӑ пӳрленме пуҫларӗ курӑнать, — пӗлтерчӗ Юргин, утта кӑштӑртаттарса; мӑн ҫул ҫинче нимӗҫсемпе пирвайхи хут тытӑҫса илнӗ чух ӑна сулахай аллинчен тачка ҫӗртен пуля тивсе амантнӑ-мӗн.

— У меня, видно рука начала гноиться, — сообщил Юргин, шаркая ногами; когда в первый раз схватились с немцами на большаке, его ранило, в мякоть левой руки попала пуля.

III // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫапӑҫу вӑл — чи малтан ӑспа ӑс тытӑҫса илни, унтан вара тин хӗҫ-пӑшал ӗҫе каять.

Битва — это в первую очередь схватка ума с умом, и только потом в дело идет оружие.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Халь-халь тытӑҫса ӳкме хатӗрленнӗ пек, вӑл урисене чарса, хӗрарӑм купарчи евӗр сарлака купарчипе сӗтел ҫумне тайӑнса тӑрать.

Комендант стоял, расставив ноги, как для схватки, навалясь широким задом на край стола.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах кашни хутӗнчех ҫапла пулнӑ: окопсем чавса хатӗрлет те вӑл, пӗр кун е пӗр каҫ тӑрать, унтан вара, тӑшман разведкипе кӑштах тытӑҫса илет те каялла чакать.

Но каждый раз было так: он рыл окопы, стоял один день или одну ночь, потом схватывался незначительно с вражеской разведкой и отступал назад.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл хӑйӗн хӗҫне ывӑтса ячӗ те, вӗсем вара алӑпа тытӑҫса ҫапӑҫма пуҫларӗҫ.

Вдруг он отбросил свой меч, и они схватились врукопашную.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Дымовпа тытӑҫса илнӗ хыҫҫӑн Егорушкӑн шывра киленес кӑмӑлӗ йӑлтах таҫта кайса ҫухалчӗ.

После столкновения с Дымовым вода потеряла уже для Егорушки всякую прелесть.

V // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Ун хыҫҫӑн ҫӳлелле тепӗр шуйттан урапи, унтан тата тепри ҫӗкленчӗ, лере вӗсем, кӑвак тӳпере, пӗр-пӗринчен иккӗше тытӑҫса ӳкнӗ чухнехи пек ҫакланчӗҫ.

За ним понеслось другое, потом третье, и Егорушка видел, как два перекати-поле столкнулись в голубой вышине и вцепились друг в друга, как на поединке.

II // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Кашкӑрсемпе тытӑҫса кӗрмешнӗ чухне, юрать-ха, ҫулпа иртсе ҫӳрен ҫын курӑнмарӗ.

К счастью, пока длилось это побоище, на дороге никто не появился.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Улттӑмӗш хут тытӑҫса илнӗ хыҫҫӑн Дмитрий Сергеич хӑй вӑйсӑррине уҫҫӑнах йышӑнчӗ: вӗсем иккӗш те халтан кайрӗҫ.

После шестой схватки Дмитрий Сергеич признал себя несомненно слабейшим: оба они выбились из сил.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех