Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тытӑҫса (тĕпĕ: тытӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Арҫынсем ӑмӑртса чупма канав урлӑ сикме шутларӗҫ, вара виҫӗ шухӑшлавҫӑ хӑюллӑ упражненисем тӑвас тӗлӗшпе хӑйсем ӑста пулнине кӑтартрӗҫ: офицер канав урлӑ сиксе пӗрремӗш вырӑн йышӑнчӗ, Дмитрий Сергеич, питӗ вӑйлӑ ҫын, ӑна офицер ҫӗнтернӗ хыҫҫӑн питӗ хӗрсе кайрӗ: ригорист офицерпа Дмитрий Сергеича иккӗшне те пӗрле йӑкӑлт ҫеҫ ҫӗклесе ӳпӗнтерчӗ, ку вара Дмитрий Сергеича та, офицера та пӑшӑрхантармарӗ: ригорист паллӑ атлет пулнӑ, анчах Дмитрий Сергеичӑн офицер айне юлас килмерӗ курӑнать, вӑл ку тӗлӗшпе ригорист хыҫҫӑн пӗрремӗш вырӑна йышӑнасшӑн пулчӗ; вӑл офицерпа пилӗк хут тытӑҫса илчӗ, анчах офицер ӑна ҫӑмӑллӑнах мар пулин те, — кашнинчех хӑй айне хучӗ.

А когда мужчины вздумали бегать взапуски, прыгать через канаву, то три мыслителя отличились самыми усердными состязателями мужественных упражнений: офицер получил первенство в прыганье через канаву, Дмитрий Сергеич, человек очень сильный, вошел в большой азарт, когда офицер поборол его: он надеялся быть первым на этом поприще после ригориста, который очень удобно поднимал на воздух и клал на землю офицера и Дмитрия Сергеича вместе, это не вводило в амбицию ни Дмитрия Сергеича, ни офицера: ригорист был признанный атлет, но Дмитрию Сергеичу никак не хотелось оставить на себе того афронта, что не может побороть офицера; пять раз он схватывался с ним, и все пять раз офицер низлагал его, хотя не без труда.

VI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Ирхине унпа миҫе хут тытӑҫса илтӗмӗр, а халь ав ҫывӑрма ман ҫумма килсе выртнӑ, тӗм амакӗ илсе килнӗ ӑна кунта, вӑратрӗ те — ҫапӑҫма хатӗрленет, шуйттан.

Утром до скольких разов сражались с ним, а зараз, пожалуйста, примостился рядом спать, нелегкая его принесла мне под бок, а разбудили его — на драку, анафема, готовится.

XVI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Куратӑп, фельдшерпа тытӑҫса илнӗ тата эп кулнӑ хыҫҫӑн ун кӑмӑлӗ пит пӑсӑлса кайрӗ, ҫавӑнпа та эпӗ ӑна питӗ асӑрханса: наганне ҫапла курӑнмалла ҫакса ан ҫӳре-ха, тесе канаш патӑм.

Вижу, что он после схватки с фельдшером и после моего смеха стал сильно не в духе, осторожночко посоветовал ему, чтобы наган на виду не держал.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Сывлӑшра пӗр-икӗ хут та хире-хирӗҫ ҫапӑнса, тытӑҫса ӳкрӗҫ…

Они сшибаются в воздухе раз и еще раз…

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Старик татах темскер каласшӑнччӗ, анчах ҫав вӑхӑтра ҫатан карта ҫумӗнче автансем кӑкӑрпа кӑкӑр пырса ҫапӑнчӗҫ, тытӑҫса ӳкрӗҫ, пӗрин киккирикӗнчен юн пӗрхӗнсе юхса анчӗ, теприн пӗсехинчен пӗр ывӑҫ чухлӗ тӗкӗ ҫӑлӑнса тухрӗ.

Старик хотел еще что-то сказать, но возле плетня грудь в грудь ударились кочета, у одного из гребня цевкой свистнула кровь, у другого с зоба вылетело с пригоршню перьев.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хулан ылханлӑ музыки пӗр чарӑнми улать, тискер сасӑсем пӗр-пӗринпе тытӑҫса ӳкеҫҫӗ, вӗсем пӗр-пӗрине касаҫҫӗ, пӑваҫҫӗ.

Непрерывно воет проклятая музыка города - дикая схватка грубых звуков, которые режут, душат друг друга.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Ҫын кӗтет — хӑй те чухлаймасть вӑл мӗн кӗтнине, ун ӑшӗнче авалхи инстинкт вӑраннӑ, вӑл сывлать, кӗрешӳ ыйтать, икӗ ӳт пӗр-пӗринпе тытӑҫса ӳксе, юн пӗрхӗнсе тухсан, клетка тӗпне, пӑсланса, таткаласа тӑкнӑ этем ӳчӗ ыткӑнсан, хӑрлатнӑ тата кӑшкӑрнӑ сасӑ илтӗнсен, унӑн киленсе чӗтренсе илес килет…

Человек ожидает — не сознавая, в нем проснулся и дышит древний инстинкт, он требует борьбы, он хочет сладко вздрогнуть, когда два тела обовьются одно с другим, брызнет кровь, и на пол клетки полетит, дымясь, разорванное мясо человека, раздастся рев и крик…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Морякисем тытӑҫса ҫапӑҫма та пултараҫҫӗ», — тет те вӑл ахӑлтатса кулса ярать.

Моряки пойдут на абордаж! — и он заливается смехом.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш пай // Галина Матвеева. Яновская, Жозефина Исаковна. Карап ӑсти: повесть; вырӑсларан Г. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2012. — 205 с.

Кӑшкӑрашнинчен, тапаҫланнинчен Гаврик тӗттӗм ҫӗрте ҫынсем тытӑҫса кӗрешме пуҫланине тавҫӑрса илчӗ.

По крикам и возне Гаврик понял, что в темноте происходит свалка.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мускав тӑшманпа тытӑҫса пӑхрӗ.

Москва вошла в соприкосновение с врагом.

9 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир унпа, сана кӗтсе, шахматла та тытӑҫса пӑхрӑмӑр.

Мы с ним в шахматы даже сыграли, пока тебя дожидались.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпир хулран хула тытӑҫса, пӗрре сулахайран, тепре сылтӑмран ҫаврӑна-ҫаврӑна чылайччен ярӑнса ҫӳрерӗмӗр.

и мы долго катались, взявшись за руки, большими полукругами то вправо, то влево.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫак вуншар тӗрлӗ сасӑсене итлесен, ҫӗртен нумай ҫӳлте истребительсем ҫапӑҫнӑ пек мар, тӑшмансем пӗр-пӗринпе ҫӗр ҫинче тытӑҫса, хӑрӑлтатса, пӗтӗм вӑйӗсене пухса йӑваланнӑ пек туйӑннӑ.

Казалось по этим звукам, что борются не истребители высоко над землей, — казалось, что враги сцепились врукопашную и, хрипя и задыхаясь, напрягая все силы, катаются по земле.

5 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Мӗн калаҫмалли пур ӗнтӗ — пӗр-пӗччен тытӑҫса ҫапӑҫатпӑр.

Один на один воюем.

2 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Салтаксемпе хурахсем тытӑҫса ӳксе ҫапӑҫаҫҫӗ.

Рукопашный бой завязался между солдатами и разбойниками.

XIX сыпӑк // Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Дубровский. Никифор Ваҫанкка куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кайран вара ҫак аманнӑ салтака хӑй кӗлеткипе хупланӑ имшеркке хӗре те, тата ун урисем вӗҫӗнчи нимӗҫ палачӗпе тытӑҫса ӳкнӗ, сарлака кунчаллӑ кивӗ керзовӑй атӑ тӑхӑннӑ красноармееца та, — пурне те ҫаплипех ҫилтӑман витсе хунӑ.

Так их и похоронила метель – хрупкую девушку в ушанке, прикрывшую своим телом раненого, и этих двоих, палача и мстителя, что вцепились друг в друга у ее ног, обутых в старенькие кирзовые сапожки с широкими голенищами.

4 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Николайпа Раман хӑмине пӑрахса тытӑҫса ӳкеҫҫӗ, пӗр-пӗрне кӑкӑрӗсенчен ярса илсе кӗрешме пуҫлаҫҫӗ, пӗри тепӗрне ураран ӳкерме тӑрӑшать.

Николай и Роман бросают доску и начинают драться, хватают друг друга за грудки, пытаются уронить на землю.

Виҫҫӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Паллах, эсӗр иксӗр тытӑҫса илтӗр.

— Вы с ним подрались.

9-мӗш сыпӑк. Масар ҫинче пулнӑ трагеди // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Вӗсем иикӗше тытӑҫса илчӗҫ те пӗр-пӗрне чышкӑлама тапратрӗҫ, курӑка таптаса, ура кӗлисемпе кӑпӑшка ҫӗре чаврӗҫ.

— И в следующую минуту они с доктором схватились врукопашную, топча траву и взрывая землю каблуками.

9-мӗш сыпӑк. Масар ҫинче пулнӑ трагеди // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Тӑшманла тӗлсӗр-мелсӗр тытӑҫса, сас-чӳ тума юрамасть.

Куҫарса пулӑш

Лаох // Василий Алентей. Василий Алентей. Лаох. Хырсем ӗмӗрех ем-ешӗл. Повестьсем. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех