Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Пӑрахут иртсе каймах пуҫланӑччӗ, сасартӑк такам пӑрахут ҫинчен шурӑ тутӑрне сӗлте пуҫларӗ.

Пароход уже совсем проходил, и вдруг оттуда кто-то платком белым тоже начал махать.

Мана шыв кумӗ пырса ҫапрӗ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Акӑ Иван Иванович тутӑрне кӑларчӗ те сӑмсине шӑнкартма тытӑнчӗ.

Наконец Иван Иванович вынул носовой платок и начал сморкаться.

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Пирӗн класра пӗр хӗр пур — вӑл яланах тутӑрне карчӑк пек ҫыхса ҫӳрет, питне яланах ҫунса каясран хӑймапа сӗрет.

У нас одна девочка в классе — так она повязывается, как старушка, и лицо сметаной мажет, чтобы не загореть.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Амӑшӗ хулпуҫҫи ҫине тутӑрне уртать те лӳчӗркенсе пӗтнӗ кивӗ шӗлепкине тӑхӑнать.

Она накинула на плечи шаль и надела старую, помятую, засаленную шляпку.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Капла ӳппӗн-теппӗн, мелсӗрле… — тутӑрӗ пӑвӑнтарнӑн, ҫӑм тутӑрне янахӗ тӗлӗнчен тӗккелерӗ Елькка.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Мӗн Анат Сӑрмӑша ҫитичченех питне ҫил ҫинчен илмерӗ вара вӑл, тутӑрне, майлакаласа, хӳтӗ тыттармалӑх тӗккелерӗ те, йывӑр ҫӗклемпе пусӑрӑннӑн, тӗршӗнсе, пӗкӗрӗлсе пычӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Шоссе хӗрринчен нумай та утмарӑмӑр — эсир, — Кӗҫени пушанма тытӑннӑ тутӑрне туртарах ҫыхрӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Тутӑрне шывпа йӗпетсе пуҫӗ ҫинче тытса тӑр, эпӗ леш ухмахне тухса шырам, — терӗ.

— Смачивай тряпку водой и держи на голове, а я пойду, поищу того дурака.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хӗрарӑмӗ тутӑрне пуҫ ҫинчен хулпуҫҫи ҫине антарса тӗреклӗ шурӑ аллисене сӗтел ҫине хучӗ, пӳрнисене хӗп-хӗрлӗ пулмаллӑхах ҫаклатса тытса лартрӗ.

Женщина, спустив платок с головы на плечи, положила на стол крепкие белые руки, сцепив пальцы докрасна.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Йӗрӗннипе вӑл вӑйсӑр аллисемпе артистсен енне тутӑрне сулкала пуҫларӗ.

Она с усталым видом и с отвращением замахала платком на артистов.

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Илемлӗ те чирлӗ хӗрарӑм, шӑтӑкла тутӑрне куҫ патӗнче тытса, йывӑррӑн йынӑшрӗ:

А красивая дама томно стонала, прижимая тонкий кружевной платок к глазам:

III // Григорий Алентей. Куприн А.И. Шурӑ йыта: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 46 с.

Хресчен хӗрӗсем пек вӑл тутӑрне каялла уртса янӑ, тутӑр айӗнчен унӑн кӑтрарах ҫемҫе ҫӳҫӗ курӑнать, ҫурӑмӗ ҫине икӗ платна ҫивӗт усӑнса аннӑ.

Из-под ее высоко повязанного, как у всех крестьянских девушек, платка выбивались мягкие, вьющиеся на лбу волосы, ее толстые косы спускались до пояса.

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Амӑшӗ хӑй хӗрӗн ытамӗнчен вӗҫерӗнчӗ те хура та кӑшт кӑвакрах ҫӳҫӗ ҫинчен хӑлхи патне чалӑшнӑ тутӑрне тӳрлетрӗ, Терезия ҫине ним кулмасӑр пӑхрӗ:

Мать освободилась из объятий дочери, поправила на черных, с синеватым отливом волосах сбившийся на ухо полушалок, строго посмотрела на Терезию:

11 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Вӑл тутӑрне тупрӗ, унпа хупланчӗ те чарӑнаймасӑр йӗчӗ.

Она нашла платок, закрылась им и продолжала плакать.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл диван ҫинче хӑй ҫывӑхӗнче тутӑрне шырама тытӑнчӗ те сасартӑк пушшех хытӑ йӗрсе ячӗ.

Она стала искать платок подле себя на диване и вдруг заплакала еще сильнее.

XX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Акӑ кӑмака ҫумӗнчи выртмалли вырӑн, ун ҫинче утюг, хулӑн хытӑ хутран тунӑ катӑк сӑмсаллӑ пукане, пӗчӗк лаххан, ала ҫумалли чӑм лараҫҫӗ; акӑ чӳрече, ун ҫинче хура ӑвӑс татӑкӗ, пурҫӑн ҫип ҫӑмхи, пӗр вӗҫӗнчен ҫыртса илнӗ симӗс хӑяр, канфет коробки ним йӗркесӗр сапаланса выртаҫҫӗ, акӑ пысӑк хӗрле сӗтел, ун ҫинче, ҫӗлемелли япала урлӑ, йӗри-тавра ҫитсапа ҫӗлесе ҫаврӑннӑ кирпӗч выртать, ку сӗтел хушшинче вӑл ларать, хӑй эпӗ юратакан кӗрен пир кӗпине тӑхӑннӑ, мана уйрӑмах илӗртекен виҫ кӗтеслӗ сенкер тутӑрне ҫыхнӑ.

Вот лежанка, на которой стоят утюг, картонная кукла с разбитым носом, лоханка, рукомойник; вот окно, на котором в беспорядке валяются кусочек черного воска, моток шелку, откушенный зеленый огурец и конфетная коробочка, вот и большой красный стол, на котором, на начатом шитье, лежит кирпич, обшитый ситцем, и за которым сидит она в моем любимом розовом холстинковом платье и голубой косынке, особенно привлекающей мое внимание.

XVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вилес умӗн вӑл кӗрен тӗслӗ кӗпине халат е кӗске сӑхман ҫӗлетме Володьӑна, тӑваткал-тӑваткаллӑскерне — мана, мӑн тутӑрне — Любӑна пама хушнӑ.

Перед кончиной она изъявила желание, чтобы одно из этих платий — розовое — было отдано Володе на халат или бешмет, другое — пюсовое, в клетках — мне, для того же употребления; а шаль — Любочке.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ кӗнӗ чухне Наталья Савишна хӑйӗн вырӑнӗ ҫинче выртатчӗ, ҫывӑратчӗ пулмалла, ман ура сассине илтсен, вӑл ҫӗкленчӗ, шӑна ларасран пуҫне витнӗ ҫӑм тутӑрне сӳсе пӑрахрӗ те, калпакне тӳрлетсе, кровать хӗррине ларчӗ.

Когда я вошел, Наталья Савишна лежала на своей постели и, должно быть, спала; услыхав шум моих шагов, она приподнялась, откинула шерстяной платок, которым от мух была покрыта ее голова, и, поправляя чепец, уселась на край кровати.

XXVIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хурт патне пӗшкӗнсен, Катенька лӑпах ҫав хусканӑва турӗ, шӑп ҫав вӑхӑтра ҫил унӑн виҫ кӗтеслӗ тутӑрне шап-шурӑ мӑйӗ ҫинчен варкӑштарса ҫӗклерӗ.

Нагнувшись над червяком, Катенька сделала это самое движение, и в то же время ветер поднял косыночку с ее беленькой шейки.

IX сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл ҫав тери хытӑ пӑлханчӗ: мӑйне пӑркаларӗ, хумсем шавланине итлерӗ, хӑлхисене ҫил кӗресрен витнӗ тутӑрне те салтрӗ.

Он был сильно встревожен: вертел шеей, прислушивался к шуму прибоя, даже снял платок, прикрывавший уши от ветра.

II // Михаил Рубцов. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 43–69 с.