Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тутӑрне (тĕпĕ: тутӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Май пур чух эпӗ чипер-селӗм пике тутӑрне туртса салтма та пултаратӑп.

Я могу при случае стянуть платок у хорошенькой барышни.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Хӗр ҫӳҫне ҫирӗплетсе вырнаҫтарнӑ ӗнтӗ, халӗ сенкер тутӑрне ҫыхать.

Девушка уже укрепила волосы, а теперь стягивала вокруг головы синий платок.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӗҫӗпе кӑкӑр умне эрешлесе тӗрленӗ саппун ҫакнӑ вӑл, урине парне тапӑчки тӑхӑннӑ, ӑшӑ ҫӑм тутӑрне хулпуҫҫи ҫине уртнӑ.

Куҫарса пулӑш

VI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Хӑйне ҫав тери килӗшекен чие ҫырли тӗслӗ кӗпи ҫийӗн ҫӳҫеллӗ пысӑк шурӑ тутӑрне уртнӑ…

Куҫарса пулӑш

V // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫӳҫеллӗ пысӑк шурӑ тутӑрне икӗ аллипе ҫатӑрласа тытса, ҫуйханнӑ кайӑкла, малалла ӑнтӑлчӗ: те пӑрахса каясшӑн пулчӗ, те…

Куҫарса пулӑш

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Халӗ те, портретри хӗрарӑм пекех, чие ҫырли тӗслӗ кӗпи ҫийӗн ҫӳҫеллӗ пысӑк шура тутӑрне уртнӑ вӑл, ҫырӑ ҫӳҫне хыҫалалла пуҫтарса ҫыхнӑ.

Куҫарса пулӑш

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вӑл кулса ячӗ те тутӑрне ҫӳхе куҫ харшисем патнелле якӑлтиллӗн куҫарчӗ.

Она засмеялась и кокетливо перекинула платок ближе к тонким бровям.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пушмак кӗллисемпе кӗмсӗртетсе каютӑран Проктор йӑраланса тухрӗ; старик хӑй тахҫантанпах тӑхӑнакан чесуча курткине, мӑйне ҫавӑрса ҫыхнӑ кӑвак тутӑрне улӑштармасть; унӑн хура тӳрӗ кӑсӑруклӑ шурӑ карттусӗ ҫеҫ Дэзин амӑшӗннилле тимлӗхӗн чӗрӗлӗхӗпе сывлать.

Гремя каблуками, выполз из каюты и Проктор; старик остался верен своей поношенной чесучовой куртке и голубому платку вокруг шеи; только его белая фуражка с черным прямым козырьком дышала свежестью материнской заботы Дэзи.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӑл тутӑрне темиҫе хут сулласа ҫывӑхарах пырса тӑчӗ.

Он махнул им несколько раз и подошел ближе.

VI. Фильбанк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Йывӑрланнӑ тутӑрне Горн хыпалансах кӗсйине чиксе хучӗ, вашгерд вырӑнне усӑ курнӑ ҫерем таткине шывалла ывӑтрӗ, унтан штуцерне малалла тытса хӑйӑр ҫунӑ тӗлтен ҫӗр утӑм пек чакса тӑчӗ.

Горн торопливо спрятал отяжелевший платок в карман, сбросил в воду куски дерна, служившего вашгердом, и, держа штуцер наперевес, отошел шагов на сто от места, где мыл песок.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ну, вӑл ҫав ҫуртпа, Ганувер ун валли, Молли кӑмӑлӗ ыйтнӑ пек — айван хӗр ача! — ҫӗклесе лартнӑ керменпе сыв пуллашма килчӗ; паллах, малтан мана шыраса тупрӗ, тутӑрне куҫӗсене хупламаллах ҫыхса лартнӑ хӑй.

Ну, так она приходила проститься с тем домом, который покойник выстроил для нее, как она хотела, — глупая девочка! — и разыскала меня, закутанная платком по глаза.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑрӑ ҫулӗ те ку еннелле выртать, хӗрарӑмӑн вӗлкӗшекен тутӑрне куҫӗнчен пӗр самант та вӗҫертмест Нӑйӑлти.

В эту же сторону лежал путь вора, и Пискун все время не терял из вида развевающийся платок женщины.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 298–303 с.

Юлашкинчен Джой тутӑрне чӗрчӗ, аллине туртса ҫыхрӗ.

Наконец, разорвав платок, Джой перевязала руку.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Тӳрех палласа та илеймӗн хӑйне: тутӑрне каялла ҫавӑрса ҫыхнӑ, ҫинҫе те пиҫӗ пилӗкне, лавкка пусминчен ҫӗлетнӗ хӑмӑр кӗпепе чӗнтӗрлӗ кӑвак саппун ҫийӗн, арҫын чӗн пиҫиххине ҫыхса янӑ, урине сӑран атӑ тӑхӑннӑ вӑл.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Самаях кивелнӗ, анчах унӑн пуҫӗ ҫинче яланах капӑр курӑнакан ҫӳхе пурҫӑн тутӑрне илчӗ, ӑна янах айӗпе хӗстерчӗ те алӑка питӗрчӗ, ҫара уранах ҫул ҫине вӑшлатса тухрӗ.

Взяв старенькую, но на ее голове всегда юную шелковую косынку, она прихватила ее рукою под подбородком, заперла дверь и выпорхнула босиком на дорогу.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пашка мекӗрленсех мӑйӗнчи тутӑрне салатса пӑрахрӗ, кӗпе ҫаннипе сӑмсине шӑлса илчӗ те, васкамасӑр кӗрӗкне хывма тытӑнчӗ.

Пашка, пыхтя, распутал на шее платок, потом вытер рукавом нос и стал не спеша стаскивать тулупчик.

Таркӑн // Николай Степанов. Чехов А. П. Таркӑн: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 16 с.

Сивӗ ҫӗртен кӗнӗ Анна аппана ӑшӑ хум ҫапрӗ, вӑл ҫӑм тутӑрне салтрӗ те кӑмака ҫумӗнчен сӗтел патнелле куҫса ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Хӑй килӗштерекен кӗрен тутӑрне пӗркӗнсе урама тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Вӗҫерӗннӗ тутӑрне те ҫыхса тӑмарӗ.

Даже развязавшийся платок завязывать не стала.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пӗр кустӑрма патӗнче, тусанланнӑ юбкӑ тӑхӑннӑ хӗрарӑм, тӑпри-мӗнӗпех ҫӑлса кӑларнӑ курӑка ҫатӑртаттарса тытнӑскер, чӗркуҫҫийӗсене куклетсе выртать; унӑн хӗрлӗ хӗреслӗ шура тутӑрне тин ҫеҫ юхнӑ юн кӗвӗлсе хуратса лартнӑ…

У колеса, подогнув колени, стиснув в руке вырванную с травой землю, лежала женщина в пыльной юбке, на косынке ее с красным крестом расплывалось черное пятно…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех