Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шанӑҫ сăмах пирĕн базăра пур.
Шанӑҫ (тĕпĕ: шанӑҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кист теветкеллӗ шанӑҫ пӗтнӗ чухнехилле сикнин тӳпинче Род ӑшӗнче, каҫакана пӗтӗм чун-чӗрин хавалӗпе пулӑшас пек, вӑйӑмлӑн «Ух-х!» тени те пулчех-тӗр.

В зените этого отчаянного прыжка Род сделал внутреннее усилие, как бы помогая прыгнувшему всем своим существом.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 141–146 с.

Ара, мӗн пур ӑнӑҫӑва темӗнле вунӑ пинмӗш шанӑҫ тавӑрми инкек-синкере ним мар куҫараять.

Какой-нибудь десятитысячный шанс обратно мог обратить все в трагедию.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Анчах унӑн ҫакӑн валли шанӑҫ ҫук.

Надежды на это у него не было.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Кунсӑр пуҫне унӑн тӗрме тертлентерсе ҫитернӗ чӗринче хӑюллӑ шанӑҫ пурӑнать: пӑрахса хӑварнӑ хӑяр йӑранӗсем патне виҫӗ ҫул маларах таврӑнасси, яланах хурлӑхлӑн та хыттӑн макӑракан пӗчӗк хӗр ачасем пирки манасси.

Кроме того, в его измученном тюрьмой сердце жила смелая надежда вернуться на три года скорее к заброшенным огуречным грядкам, забыв о маленьких девочках, плачущих всегда горько и громко.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вуннӑмӗш талӑкри каҫхине командӑн шанӑҫ пӗтсех ҫитрӗ.

К вечеру десятого дня командой овладело отчаяние.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 398–403 с.

Кольберӑн халӗ унӑн, Джойӑн, упӑшки пулас шанӑҫ пур — ҫавӑнпах пӗр сӑмахсӑр, пӗр шухӑшсӑр, ҫакна пӗтӗмпех хӑйӗн инстинктне пӗрлештерсе хурса вӑл Кольбер аллинче теветкеллӗн ҫапкалашать.

У Кольбера был теперь шанс стать ее мужем — и, без слов, без мыслей, заключив все это в одном инстинкте своем, она отчаянно билась в его руках.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

— Эппин, Битт-Бой тӗлӗшпе сирӗн шанӑҫ пур?

— Значит, есть у вас к Битт-Бою доверие?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Вӑл хӑйне аса илӳпе тӗреклетрӗ; шанӑҫ пӗтнӗ кунсем Ашри вил тӑпринчен ҫӗкленсе Гнора хаяр вӑйӑ картипе ҫавӑрса хуптӗрлерӗҫ; тӗрӗслӗх ун енче.

Он укрепил себя воспоминаниями; бледные дни отчаяния, поднявшись из могилы Аша, грозным хороводом окружали Гнора; прав он.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӑл шӑпланчӗ, туйӑмӗсем ӑна ӳлӗм мӗн кӗтнине тӗпчеҫҫӗ, шанӑҫ пӗтнине ӗнентерме хӑтланакан чӗрин хаяр сассисене хирӗҫлесе Гнор хӑйӗнпе хӑй калаҫать:

Он помолчал, сосредоточился на том, что ожидало его, и продолжал говорить сам с собой, возражая жестоким голосам сердца, толкающим к отчаянию:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Эпӗ кӑнтӑрла тӗлнелле вӑранса каяттӑм, яланах ҫав бухтӑра, эсӗ манпа тӗл пулнӑ ҫӗрте; «Этна» нихӑҫан та унтан тухман пек, манпа пӗрле вара — чӑн-чӑн суккӑрсем, хӑйсемшӗн хӑнӑхман кӑткӑс пӳлӗмсенче хыпашла-хыпашла куҫакансем; вӗсем пурнӑҫӗ тӑруках ҫапла улшӑннӑшшӑн хыттӑн кулянатчӗҫ, ҫывӑратчӗҫ, нумай ҫиетчӗҫ тата вӗҫӗмсӗр харкашатчӗҫ; эпӗ вара — ӑнлантарсам мана ҫакна? — каяймастӑп, кимӗ пин метр ҫӳллӗшӗнче ҫакӑнса тӑрать тейӗн; анчах хӗвел аннӑ-анманах, ыйха путсанах, тӗлӗкре ҫакна кураттӑм: хушусем паратӑп, суккӑрсем вун виҫҫӗшӗ те — чӑн-чӑн морякла ҫаврӑнӑҫуллӑ, опытлӑ, ӗҫре вӗресе тӑраҫҫӗ; тата — паллӑ мар ҫар флочӗ тӑнӑ тӗле чее маневрсемпе пырса кӗретпӗр те карапсене путаратпӑр, кашнинчех каялла тухса шӑвӑнатпӑр, ҫакӑн хыҫҫӑн вара шанӑҫ пуҫӗпех пӗтнӗн макӑратпӑр.

Я просыпался около полудня, всегда в той бухте, где ты встретил меня, как будто «Этна» никогда не покидала ее, и со мной были подлинные слепые, бродившие ощупью в непривычном им сложном помещении военного судна; они громко жаловались на диковинную перемену жизни, спали, много ели и вечно ссорились, и я — объясни мне это? — не мог уйти, как если бы лодка висела на высоте тысячи метров; но, мгновенно засыпая с закатом солнца, видел во сне, что отдаю приказания, что все тринадцать слепых с быстротой и опытностью истинных моряков кипят в боевой работе и что, выплывая рядом хитрых маневров к самому пеклу неизвестного военного флота, мы топим суда, всегда ускользая обратно, а после этого плачем в безысходном отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 285–292 с.

Юлашкинчен тискерскерсем ту хысакӗ хыҫне кӗрсе ҫухалчӗҫ, вара тинех, каллех — пуҫтарӑнса, пӗрлехи шанӑҫ пӗтнӗрен хурланса та хӑраса — пӗр-пӗринпе калаҫма пикентӗмӗр.

Наконец последние кормы чудовищ скрылись за скалами, и мы могли, собравшись опять, с горем и страхом признаться друг другу в нашем общем отчаянии.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл шӑппӑн куҫать; унра мӑка та хытӑ ырату ӳссе пырать, вӑл шанӑҫ пӗтнипе тулса ларчӗ, шалта темӗн хӗссе-ҫурса ыратма пуҫларӗ.

Он двигался тихо; тупая, жесткая боль росла в нем, наполняя отчаянием.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӗр сӑмахпа, инкекрен хӑтӑлмашкӑн пӗ-ӗчӗк шанӑҫ пур-ха унӑн.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Апла пулин те, Хӗлимун шанӑҫ кӳрекен пӗр ҫӑмах та каламанни вара пӑшӑрхантармаллипех пӑшӑрхантарчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫак ӗҫ темле халлӗхе ӑнланмалла мар шанӑҫ кӳчӗ вӗсене…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ӑшӗнче — савӑнса — никам ҫӗнтерейми шанӑҫ шавлать-кӑпӑкланать.

Глубокая непобедимая вера, ликуя, пенилась и шумела в ней.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Хумсем шывпа пӗлӗт пӗрлешнӗ ҫӗрелле — хаяр ҫил-тӑвӑллӑ хуп-хура тинӗселле — кӗмсӗртете-кӗмсӗртете чупаҫҫӗ, тавралӑх юмахри ҫилхемес чӗр чунсен — шанӑҫ ҫухатнипе чӑрсӑрланнӑ-усалланнӑ, йӑпанӑҫ тупасла инҫете ыткӑнаканскерсен — кӗтӗвӗпе тулса ларнӑ.

Грохочущий бег валов к черному, штормовому горизонту наполнял пространство стадами фантастических гривастых существ, несущихся в разнузданном свирепом отчаянии к далекому утешению.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Федераци шайӗнче маларах калаҫса татӑлни пире «Хӑрушлӑхсӑр лайӑх пахалӑхлӑ ҫулсем» наци проекчӗ шайӗнче 1 миллиард тенке яхӑн хушма укҫа-тенкӗ илме шанӑҫ парать.

Предварительные договоренности на федеральном уровне позволяют претендовать на дополнительные средства в рамках национального проекта «Безопасные качественные дороги» в размере около одного миллиарда рублей.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Чӑваш Республикин Патшалӑх Канашне янӑ Ҫыру // Олег Николаев. https://cap.ru/action/activity/sobitiya- ... darstven-1

Тамара йӗкӗт ҫине хӑрах куҫпа та пӑхманни ӑна шанӑҫ паратчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Ман шанӑҫ ҫухалчӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗтнӗ самант ҫитетех // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех