Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тунката сăмах пирĕн базăра пур.

Тунката (тĕпĕ: тунката) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Нумай та вӑхӑт иртмерӗ, ҫӗр пӳрт умӗнчи тунката ҫинче ҫуллӑ какай яшки пӑсланса ларчӗ.
Куҫарса пулӑш

1. Таркӑнсем // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Вӑл, ывӑннӑ ҫын пек, тунката ҫине вырнаҫса ларчӗ, вӑрманти шӑплӑхран тӗлӗнсе йӗри-тавралла ҫаврӑнса пӑхрӗ.
Куҫарса пулӑш

23. Вӑрманти ҫӗр пӳртре // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Пӗр тунката ҫывӑхӗнче лапсӑркка хӳреллӗ пакша мӑйӑр катса ларнине асӑрхасанах ҫурӑм хыҫӗнчи ухӑ пӗкечине алла илчӗ.
Куҫарса пулӑш

16. Вӑрманти тӗлпулу // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Таврара пуртӑ сасси янраса тӑрать, ҫапӑ е тунката ҫунтарнӑран тӗтӗм йӑсӑрланать.
Куҫарса пулӑш

Ахтупай тунката пӗр хӗррине ҫӗҫӗ вӗҫӗпе чӗрсе икӗ ана палли туса хӑварнӑ: пӗри, чӑх чӗрни, — Ахтупайсен, тепри, кӗреҫе, — Эрнеписен.
Куҫарса пулӑш

11. Чун савни // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Ӗнтӗ ӑна Ахтупай ҫул хӗрринчи пӗр тунката умӗнче чарӑнни те, вӑл, пиҫиххирен ҫакса тултарнӑ кайӑк кӑвакалӗсене вӗҫерте-вӗҫерте хурса унта канма ларни те савӑнтармасть: Эрнепи пурпӗрех вӑрмантан тухса ун патне пырас ҫук.
Куҫарса пулӑш

Сылтӑм урипе ҫав тунката ҫине ӳкнипе ура тупанне вӑл хыт амантнӑ.
Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Лашине Шӗнерпуҫ еннелле пӑрчӗ те ҫак ҫын, васкамасӑр уттарчӗ: хӑй, вырӑнтан сикмен тунката пулса, урисене усса урапа ҫине ларчӗ.
Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак ҫын, хайхи, урапа хыҫне пычӗ те тунката пек ним сикмесӗр чылайччен пӗр вырӑнта тӑчӗ.
Куҫарса пулӑш

Гервак ҫӗкленчӗ те тунката ҫине вырнаҫрӗ:
Гервак поднялась и села на пень.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Эпӗ шикленсе ӳкрӗм, самаях шикленсен — паркет варринче тунката пек чарӑнса тӑтӑм; йӗри-тавра — капмар, чӑн-чӑн инҫетлӗ зал, унта калама ҫук капӑр бал кӗписем, фраксем тӑхӑннӑ хӗрарӑмсемпе арҫынсем — питӗ пысӑк йыш — унталла-кунталла кумаҫҫӗ.
Я начал робеть и, изрядно оробев, остановился, как пень, посреди паркета огромной, с настоящей далью, залы, где расхаживало множество народа, мужчин и женщин, одетых во фраки и красивейшие бальные платья.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл канӑҫсӑрлантарать, — ку эсир кӳршӗ пахчана кӑвар кайӑк анса ларнӑ е унти кивӗ тунката кӗл чечек ҫурнӑ тесе каласан канӑҫсӑрланнӑ евӗрлех.
Он встревожил меня, — как будете встревожены вы, если вам скажут, что в соседнем саду опустилась жар-птица или расцвел розами старый пень.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Таса та уяр тата шавлӑ ир пулчӗ, эпӗ уҫланкӑ варринче тунката ҫинче лартӑм.
Утро было яркое, гомонливое, и, сидя на пенышке посреди желтой полянки.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

— Акӑ тата, тунката, — тесе ҫилленчӗ анне.
— Вот еще идол! — рассердилась мать.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Юнашар йӗкӗреш тунката; эпӗ кунта пӗлтӗр пулнӑ.
Рядом стоит двойной пень, я шел тут в прошлом году.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 405–413 с.

Вӑл хавхалансах кайрӗ, ҫак сӑмахсене витӗмлӗрех те мӑнаҫлӑрах янӑратмашкӑн тунката ҫине хӑпарса тӑчӗ; тепӗр хут ӑнтӑлса та тарӑхса хыттӑн кӑшкӑрчӗ ҫеҫ — ҫав самантрах сиксе анчӗ те Жан хыҫне пытанчӗ, «Ай!» — тесе ҫеҫ ӗлкӗрчӗ.
Она воодушевилась, проголосив эту тираду стремительным и сердитым звонком, но тут же соскочила с пня, на который встала ради величия, и спряталась за Жана, успевшего только закричать: «Ай!»

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

— Тӗлӗнмелле утарҫӑ ку: тунката вӗлле тытмасть, хаклӑ йышши хӑма вӗллесемех лартса тухнӑ, анчах вӗсем те ҫурри ытла пушӑ.
Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Мӗн тунката пек тӑратӑн?
— Что же ты стал, как пень?

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Виктор ҫимеллисем те илнӗ иккен: вӑрманта пӗр тунката ҫине шурӑ пир татӑкӗ сарса хурса унта сумкинчи ҫимӗҫӗсене вырнаҫтарчӗ.
Виктор взял и продукты: расстелил на пень в лесу белую скатерть и разложил продукты из сумки.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Коля Ленин ялан ларакан тунката ҫине пырса вырнаҫрӗ те ыйхӑ пуснипе сӗнкме пуҫларӗ, анчах ашшӗпе амӑшӗ кирек хӑҫан та сыхӑ пулма хытарнине астуса, ҫывӑрас килнине ирттерсе яма тӑрӑшрӗ.
Коля уселся на пенек, где обычно сидел Ленин, и стал клевать носом, однако старался не спать, помня вечные предупреждения матери и отца: быть начеку.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика