Шырав

Шырав ĕçĕ:

ӗнесем (тĕпĕ: ӗне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӗнесем тӑвара питӗ юратаҫҫӗ, терӗ асанне.
Бабушка сказала, что коровы соль очень любят.

Эпӗ кӗтӳрен хӑрани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Кайран акӑ ӗнесем иртме пуҫларӗҫ.
А потом пошли коровы.

Анчах Матвей Иванович, хӑрама кирлӗ мар, ӗнесем кунта килмеҫҫӗ, терӗ.
А Матвей Иванович сказал, что не надо бояться: коровы сюда не придут.

Сасартӑк ҫул тӑрӑх ӗнесем пынине куртӑм.
И вдруг я увидал, что по дороге идут коровы.

Хӗрарӑм монастырӗ патӗнче кӗтӳ каять, ӗнесем мӗкӗреҫҫӗ; лагерьтен ҫар музыкӗ илтӗнсе килет — пӑхӑр трубасем мӗкӗрсе янтӑраҫҫӗ.
У Девичьего монастыря идёт стадо, мычат коровы; из лагеря доносится военная музыка — ревут и ухают медные трубы.

VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Шӑпах ҫакӑнта, авӑ, юханшывӑн леш енче, ҫав улӑхсемпе сукмаксем ҫинче, вунпилӗк е вунӑ ҫул каяраххи те ҫавах мар-и, пӗр кӗтуҫ ачи ӗнесем кӗтетчӗ, кавӑн хуппине ҫӗҫӗпе касса эрешлентеретчӗ, выльӑхсен чарисем туласса кӗтетчӗ.
Вот здесь, за рекой, на этих полях и тропинках, лет десять-пятнадцать назад пастушок резал ножом узоры на тыквах, пас коров, ждал, пока они наедятся до отвала.

20 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫумӑр юхтарса ҫӑвать; кукуруза чашкӑрса шавлать; ӗнесем ниме пӑхмасӑр кавлесе, пуҫӗсене сулласа тӑраҫҫӗ.
Дождь лил, шелестела кукуруза; равнодушно качая головами, жевали коровы.

5 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хирти ҫамрӑк кӑлканпа сӗт курӑкӗсем урлӑ таптаса хытарнӑ питӗ йышлӑ сукмаксем тӑрӑх, ӗнесем мӗкӗркелесе килелле васкарах утрӗҫ.
Коровы с мычанием пошли быстрее к своим домам по многочисленным тропкам, выбитым в молодых полынях и молочайниках выгона.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Кӗл ҫинче вӗрипе кӳпӗннӗ ӗнесем выртаҫҫӗ.
На пепелище валялись обгоревшие, вздувшиеся от огня туши коров.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хулара пурӑнакансене хӑйсен чӳречи патӗнчен иртсе каякан трамвай чӑнкӑртатни, ялта пурӑнакансене ӗнесем мӗкӗрни е пахчара шӑрчӑксем чӗриклетни чӑрмантармасть.
Не беспокоит горожанина лязг и скрежет трамвая под его окном, а сельского жителя — мычанье коровы или верещанье кузнечиков в траве его усадьбы.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Ӗнесем хӑйсене мӗнле намӑссӑрла тыткаланине Серёжа вӑтанса пӑхрӗ; Коростелевран ҫавӑтӑнса, вӑл выльӑх картинчи йӗпе урай тӑрӑх утса тухрӗ, пуҫне те ҫӗклемерӗ.
Сереже совестно было смотреть, как бесстыдно ведут себя коровы; за руку с Коростелевым он проходил по мокрым мосткам вдоль скотного двора, не поднимая глаз.

Коростелев хӑвачӗ // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Халь ӗнесем выльӑх картисенче.
Сейчас коровы на скотных дворах.

Ҫанталӑк ӑшӑ тӑнӑ чухне ӗнесем ирӗкре, ҫарансем ҫинче пурӑннӑ, унта япӑх ҫанталӑкра ӗнесене ҫӗр каҫарма тунӑ хӳтлӗхсем халь те тӑраҫҫӗ-ха.
Пока было тепло, коровы жили на воле, на пастбище, до сих пор там навесы, под которыми они ночевали в плохую погоду.

Фермӑсенче выльӑх-чӗрлӗх питӗ нумай: сыснасем, сурӑхсем, чӑхсем, хурсем — анчах пуринчен те ытлараххи — ӗнесем.
На фермах очень много животных: свиней, овец, кур, гусей, — но больше всего коров.

Пуҫӗсене пӗр майлӑн хуса, ӗнесем иртсе кайрӗҫ.
Коровы прошли, медленно качая серьезными мордами.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Хирӗҫ, тусан мӑкӑрлантарса, ӗнесем килеҫҫӗ.
Навстречу, пыля, шли коровы.

Тачкӑллӑ ҫынсен тӗлӗпе ҫӳллӗ лавсем шунӑҫемӗн шурӗҫ, кичем, — хурлӑхлӑ куҫлӑ ӗнесем иртрӗҫ, ылтӑн тӗслӗ тулӑ тултарнӑ михсем, салхуллӑ мужиксем, макӑрса хӗрелнӗ куҫлӑ хӗрарӑмсем, чӑмласа пыракан нимӗҫсем иртрӗҫ…
Мимо тачечников все плыли и плыли высокие возы, проплывали коровы с печальными, покорными глазами, бестарки с золотой пшеницей, хмурые мужики, бабы с заплаканными глазами, жующие немцы…

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Мотор шавӗпе ӗнесем тӗрлӗ еннелле сапаланма пуҫларӗҫ.
Услышав шум мотора, коровы начали разбегаться.

Саранчасемпе кӗрешни // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Ӗнесем патне.
К коровам.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Ӗнесем мӗншӗн типӗтнӗ пулӑ мар, утӑ — «типӗ курӑк» ҫинине вӗсем ниепле те ӑнланса илейместчӗҫ.
Не могли понять, почему коровы едят сено — «сухую траву», а не юколу.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика