Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗклемесӗр (тĕпĕ: ҫӗкле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Григорий, тайкаланса илсе, куҫне ҫӗклемесӗр халӑх еннелле утнине курсан тин Пантелей Прокофьевичпа Петро ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗҫ.

Пантелей Прокофьевич и Петро облегченно вздохнули, когда Григорий качнулся, пошел на толпу, не поднимая глаз.

XXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Акӑ вӑл — вӗр-ҫӗн укҫапа пӗрех, — эсӗ пӑшӑрханаттӑн ун пирки, — куҫне ҫӗклемесӗр чӗвӗлтетсе илчӗ те Анна, хӑй вӑтанса кайнине пытараймасӑр, алӑк патне кайса тӑчӗ.

Вот он — как новый гривенник, а ты о нем беспокоился, — залепетала она, не поднимая глаз, и, не в силах овладеть смущением, отошла к двери.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Телеграммӑсен пӗчӗк купине сарлака та шурӑ ал тупанӗпе типтерлӗн шӑлса тӳрлетет те, тӑртаннӑ, кӑвакарса тӗссӗрленнӗ куҫ хупаххисене ҫӗклемесӗр, ӑша кайнӑ сасӑпа калаҫма пуҫлать:

Тщательно утюжа кипку телеграмм широкой белой ладонью, не поднимая опухших, затененных синью век, глухо сказал:

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйӗн делегачӗсем ҫине куҫӗсене шутарса пӑхса илчӗ те Лагутин пӗрре шӑмарӑлса, унтан тата шуралса кайнине, Кривошлыков куҫне сӗтел ҫинчен ҫӗклемесӗр ларнине, Головачев тем калама хатӗрленсе чӑтӑмсӑррӑн йӑшаланнине асӑрхарӗ.

Он бегло оглядел лица своих, заметил, что Лагутин хмурится и бледнеет, Кривошлыков глаз не поднимает от стола, Головачев нетерпеливо порывается что-то сказать.

X // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эсӗ мӗншӗн юлтӑн? — пуҫне ҫӗклемесӗр ыйтрӗ Лена.

— А ты чего остался? — не подымая головы, спросила Лена.

XXXI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Юрӗ, юрӗ, — пуҫне ҫӗклемесӗр каларӗ Кривцов.

— Ладно, ладно, — сказал Кривцов, не подымая голову.

XXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эсӗ, Никита, тухса калас пирки мӗнле? — ыйтрӗ Тимофей Ильич, пуҫне ҫӗклемесӗр.

— А ты, Никита, как насчет речи? — спросил Тимофей Ильич, не подымая головы.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Тимофей, — тет ҫиллес сасӑпа Ниловна, пуҫне минтерӗ ҫинчен ҫӗклемесӗр, — мӗн эсӗ шав табак туртатӑн, ассӑн сывлатӑн?

— Тимофей, — сердито проговорила Ниловна, не подымая с подушки головы, — и чего ты все куришь и тяжко вздыхаешь?

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пытарни пытарнинчен уйрӑм, — пуҫне ҫӗклемесӗр каларӗ Нарыжный.

— Но укрытие укрытию рознь, — не подымая голову, проговорил Нарыжный.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ӑсатрӑмӑр, ӑсатрӑмӑр, урӑх ӑсатмалли те ҫук, — пуҫне ҫӗклемесӗр каларӗ Евдокия Ивановна.

— Возили, возили, да и возить уже нечего, — не подымая головы, отозвалась Евдокия Ивановна.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Ун ҫинчен эпӗ те шухӑшланӑ, — терӗ Ҫемен, пуҫне ҫӗклемесӗр.

— Я об этом тоже думал, — проговорил Семен, не подымая головы.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сирӗн патӑрта эпӗ вӑхӑтлӑх хӑна, — пуҫне ҫӗклемесӗр ерипен каларӗ Виктор.

— Я у вас временный гость, — ответил Виктор, не подымая головы.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗтӗм иккӗмӗш взвод, турра пуҫ ҫапнӑ чухнехи пек, пуҫ ҫӗклемесӗр тӑрать; казаксен ушкӑнӗ сӑмах та шарламасть, ҫынсем вӗри сывлӑшпа йывӑррӑн хашлатса сывлаҫҫӗ, салхуллӑ пичӗсем тӑрӑх пӑлханчӑк йӗрсем выртнӑ…

Весь второй взвод стоял, не поднимая голов, как на молитве; слитная толпа молчала, люди жарко и тяжко дышали, по лицам зыбью текла растерянность…

XV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пантелей Прокофьевич, ҫак калаҫӑва ним илтмен пек, уснӑ пуҫне ҫӗклемесӗр ларчӗ.

Пантелей Прокофьевич сидел, не поднимая опущенной головы, будто и не слышал разговора.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вилӗм хӑрушлӑхне кӗретех курнипеле минресе анкӑ-минкӗленнӗ ҫынсем, ҫӗре тымар янӑ пек, пуҫӗсене ҫӗклемесӗр, шӑпӑрт выртаҫҫӗ.

И обезумевшие люди врастали в землю, лежали, не поднимая головы, не двигаясь, опоенные ужасом смерти.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пуҫӗсене ҫӗклемесӗр переҫҫӗ.

Стреляли, не подымая голов.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Чӗлӗм ҫавӑрма илнӗччӗ, — ҫӗрелле пӑхакан куҫне ҫӗклемесӗр кулса илчӗ казак.

— На курево поднял, — не поднимая опущенных глаз, улыбнулся казак.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Эпӗ авланнӑ та пулӑттӑм, — пуҫне ҫӗклемесӗр, шала кайнӑ сасӑпа каларӗ Грицько, — вӑл шухӑш пур ман, анчах Варя кӑмӑлне пӗлместӗн…

— Я бы женился, — не поднимая головы, заговорил Грицько, — такое намерение у меня есть, да только я не знаю, захочет ли Варя…

XXIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

«Тӗлӗнмелле», — пуҫне ҫӗклемесӗр каларӗ Сергей эпир илтнӗ сӑмаха, анчах вӑл мӗне пӗлтернине хальхинче те ӑнланса илме пулмарӗ.

«Забавно», — не подымая головы, снова проговорил Сергей уже знакомое нам слово.

XIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл, пуҫне ҫӗклемесӗр, ирӗксӗр кулчӗ.

— Она невольно улыбнулась не поднимая голову.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех