Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫутрӗ (тĕпĕ: ҫут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кимӗ ӗлкипе танлаштарсан унӑн хыҫӗ ытлашши тӗттӗмех мар, пуш-пушӑ пек; Гелли ҫывӑрать ахӑр, вӑл еплерех вырнаҫнине пӑхмашкӑн Нок шӑрпӑк ҫутрӗ.

Корма на фоне менее темном, чем лодка, казалась пустой; Гелли, видимо, спала, и Нок, чтобы посмотреть, как она устроилась, зажег спичку.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Аян шлюпка хыҫӗнчен тутӑхнӑ тимӗр хунар кӑларчӗ, ӑна ҫутрӗ те — йӗри-тавралла тӗмсӗлсе-сӑнаса авӑккӑн сылтӑмалла пӑрӑнчӗ.

Аян вынул из-под кормы заржавленный железный фонарь, зажег его, сообразил положение и круто повернул влево.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Чӳрече каррисене карса, тӑрпасӑр лампа ҫутрӗ, часах тӗп пӳртӗнчен ҫӑкӑр, сыр, нӳхрепрен сӗт илсе килчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӗрсенех вӑл урайӗнчи хунара илсе сӗтел ҫине лартрӗ, унтан ӑшӗнчи ҫуртине ҫутрӗ.

Он поднял фонарь с полу, подошел к столу и зажег светильню.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Тӗлӗрсе кайма ӗлкӗрнӗ Сяо Сян тӑрса лампа ҫутрӗ.

Сяо Сян, успевший уже задремать, встал и зажег лампу.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пӗри кан хӗррине йӑраланса пычӗ, хыпашлакаларӗ те лампа ҫутрӗ.

Кто-то подполз к краю кана, пошарил и зажег масляную лампу.

XXII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл хӗвелтухӑҫ енчи пӳлӗмне кӗчӗ, лампа ҫутрӗ, лачкам йӗпе тумтирӗсене хывса типӗтме кан ҫине сарса хучӗ, вара ҫаппа-ҫарамасах кухньӑна таврӑнчӗ.

Муж прошел в восточную комнату, зажег лампу, снял мокрую одежду, разложил сушить на кане, а сам нагишом вернулся в кухню.

XI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл ҫакӑнса тӑракан лампӑна ҫутрӗ, вара виҫҫӗшӗ те хӗрлӗ лакпа сӑрланӑ сӗтел тавра ларчӗҫ.

Он зажег висячую лампу, и все трое расположились на кане за красным лакированным столиком.

II // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Крана каллех пӑрчӗ, шӑрпӑк ҫутрӗ.

И опять краник повернула и зажгла спичкой.

Газ // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл цифрӑллӑ хӑмана илчӗ те тӗкӗре ҫутрӗ: «Канаш Ҫурчӗн тӳремӗ».

Он взял цифровую доску и включил зеркало: «Площадь Дома Совета».

Лось Гусева пулӑшма васкать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аэлита туалет куҫ кӗски умне ларчӗ, ҫӳҫне тирпейлерӗ, малтан — тутлӑ шӑршӑллӑ ҫупа, унтан чечексен эссенцийӗпе питне, мӑйне, аллисене сӗрчӗ, хӑйне ҫамки айӗн пӑхса хакларӗ те ӑмӑрланчӗ, экранлӑ пӗчӗк сӗтеле куҫарса цифрӑллӑ хӑмана ҫутрӗ.

Аэлита присела у туалетного зеркала, привела в порядок волосы, вытерла ароматным жиром, затем — цветочной эссенцией лицо, шею и руки, исподлобья поглядела на себя, нахмурилась, придвинула столик с экраном и включила цифровую доску.

Аэлита ирӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось шӑрпӑк ҫутрӗ те нишӑра, кавсӑлнӑ минтер ҫинче, ылтӑн маска курать.

Лось зажёг спичку и увидел в нише, на истлевшей подушечке, золотую маску.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Вӑл каллех шӑрпӑк ҫутрӗ, тӗтӗм палкамне кӑларса ячӗ.

— Он опять зажёг спичку, пустил клуб дыма.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Пӳрте кушакла шӑппӑн йӑпшӑнса кӗрсен, ҫиҫӗм ҫиҫтернӗн ялт! чалтӑртаттарса ҫутрӗ те Виталий пӗтӗм пырӗ тӗпӗпе хаяррӑн, ҫилӗллӗн кӑшкӑрса ячӗ:

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Каллех шӑрлӑк ҫутрӗ, ҫурта тӗпне (ҫурта шырарӗ вӑл кушилте) ҫулӑм ҫинче тытса ирӗлтерчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Унтан, тӑкӑскӑ сывлӑш хумӗ йӑмнӑ пек пулсан, пуҫне перӗнесрен пӗкӗрӗлсе кӗрсе, кӗсйинчен шӑрпӑк кӑларса ҫутрӗ (пирус таврашше аппаланмасть пулин те, шӑрпӑкӗ унӑн ялан ҫумра), кӗрсен, пӳрт ӑшчиккине тӗсесе ҫаврӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Саша шӑрпӑк чӗртсе ӑвӑс ҫурта татӑкне ҫутрӗ, ӑна ҫав шӑтӑкалла чикрӗ те: — Пӑх! Анчах ан хӑра… — терӗ мана.

Саша зажёг спичку, потом огарок восковой свечи, сунул его в эту дырку и сказал мне: — Гляди! Не бойся только…

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вук лампа ҫутрӗ.

Вук зажег лампу.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хӑй пӑшӑрханни тӗрӗсех-ши тесе пӗлме электричество хунарне ҫутрӗ.

Включил электрический фонарик, чтобы проверить свои опасения.

16 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

— Ну, пӑхар-ха, мӗнле япала ку, — терӗ вӑл, вара хунарне ҫутрӗ те Степанова тыттарчӗ.

— Ну, посмотрим, что это за маска, — проговорил он, включая фонарь и передавая его Степанову.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех