Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫапах сăмах пирĕн базăра пур.
Ҫапах (тĕпĕ: ҫапах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ленинград патӗнче аманнӑ та, ҫапах вӑрҫӑран пӑрӑнман вӑл.

Под Ленинградом он был ранен и остался в строю.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Григорьев ҫапах та вӗҫме чарӑнман.

но Григорьев продолжал полёт.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вырӑссен авалхи юрринче шӑпа ҫинчен юрлаҫҫӗ те, эпӗ хуть фаталист мар, ҫапах хам вилни ҫинчен «Красные соколы» хаҫатра хамах вуласа тухнӑ хыҫҫӑн, ҫав сӑмах ирӗксӗрех пуҫӑма килсе кӗчӗ.

В старинных русских песнях поётся о доле, и, хотя я совсем не фаталист, это слово невольно пришло мне в голову, когда в газете «Красные соколы» я прочёл заметку о собственной смерти.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Такам йынӑшса ахлатрӗ, хытах та мар та, ҫапах кӑмӑл таврӑнмалла йынӑшрӗ.

Кто-то стонал, негромко, но противно, — 

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Темӗн ҫунатчӗ ман ҫинче, регланпа атӑ пулас, хама пӗҫертнине ҫапах та туймарӑм эпӗ.

Что-то горело на мне, реглан и сапоги, но я не чувствовал жара.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫапах та эпӗ сабӑсем (ҫутатакан бомбӑсем) илни ҫинчен ыйтса пӗлчӗ.

Но он всё-таки спросил, взял ли я сабы (светящиеся бомбы).

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тӑма та вӑхӑт ҫитнӗччӗ, сехет ҫиччӗмӗшне кайнӑ — ҫапах та куҫа хупса ҫурӑм ҫинче выртма питӗ лайӑх, вырт та итле: кивелнӗ дачӑн типӗ урай хӑмисем Катя утса иртнӗ май хуллен ҫеҫ ҫӑтӑртатаҫҫӗ.

Пора было вставать, четверть седьмого, но это было так приятно — лежать на спине с закрытыми глазами и слушать, как Катя ходит по старенькой дачке и сухие половицы осторожно скрипят у неё под ногами.

Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та хӑй каҫӑр та тӳрех-ха.

Но он был ещё статен, изящен.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ҫапах та ӑна документсем хуракан бумажникӗнчех тытатчӗ.

Он носил её в бумажнике вместе с документами.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпӗ ҫапах та кайрӑм.

Но я поехала.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та, Катя, эпӗ сан вырӑнта пулсан, чаҫе ҫырса янӑ пулӑттӑм.

А в часть я бы на вашем месте написал. Катя.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Паллах марччӗ те-ха ку, ҫапах та итлеттӗм ӑна эпӗ, ӗненмесӗр тӑма та вӑйӑм ҫитмерӗ манӑн…

Это было далеко не ясно, но я слушала, и у меня не было силы не верить…

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах та епле тивлетсӗр, епле ӑша вӑркатмалла килсе ӳкрӗ-ха ҫак темшӗн ман тӗлӗ килмелле пулнӑ киревсӗр, вараланчӑк вӑйӑ!

Но как несправедливо, как тяжко было, что на меня за что-то свалилась эта неясная, тупая игра!

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кати пӗчӗккӗччӗ, ӑна эпӗ урлӑ та пирлӗ хутларӑм, Кӑшкӑрма хӑраттӑмччӗ, ҫапах та темиҫе хут кӑшкӑрса пӑхрӑм — мана хирӗҫ пӗр сасӑ та илтӗнмерӗ.

Роща была маленькая, и я пересёк её вдоль и поперёк. Я боялся кричать, но всё же крикнул несколько раз — никакого ответа.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Саня ҫапах утайман, Ромашов вара пӗччен утнӑ, анчах мамалла мар, каялла, эшелон патнелле утнӑ, — унтан вӑл хайхи Станислав хӗрӗсене тупасса ӗмӗтленнӗ.

Но Саня всё равно не мог идти, и тогда Ромашов пошёл один, но не вперёд, а назад, к эшелону, — он надеялся отыскать давешних девушек из Станислава.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Персе тӑнӑ вӑхӑтра ӑна теплушкӑран кӑларасси ҫӑмӑл ӗҫ мар ӗнтӗ, ҫапах ӑна Ромашов кӑларнӑ та вӗсем вара кустӑрмасем хыҫне пытаннӑ.

Нелегко было под огнём вытащить его из теплушки, но Ромашов вытащил, и они спрятались за колёса.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Машина сиенленнӗ пулнӑ, Григорьев ҫапах та вӗҫме чарӑнман.

Машина была повреждена, но Григорьев продолжал полёт.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн ҫине пилӗк этажа шӑтарса ӳкменччӗ-ха бомба, подвалта юхса тулнӑ шыва путса хӗн курманччӗ-ха эпир, ҫапах та, Варьӑпа иксӗмӗр, Ромашов пекех тайкаланса утрӑмӑр.

Мы шли шатаясь, — мы с Варей не меньше, чем Ромашов, хотя бомба не пробила над нами пять этажей и мы не болтались, не захлёбывались в залитом водой подвале.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах ку тӗлӗке ҫапах та каласа памаллах пулать.

Но этот сон я всё-таки должна рассказать.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫапах эпӗ ӑна ывӑлӗ пирки темшӗн каламарӑм, каламаншӑн вара киле таврӑнсанах ӳкӗнтӗм.

Но я почему-то не сказала ему и, вернувшись домой, сразу же пожалела об этом.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех