Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

юра сăмах пирĕн базăра пур.
юра (тĕпĕ: юра) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӑвалла хӑпаратӑн, Никита, тӑвалла — сӑмахӗ те ҫавӑ анчах, — терӗ хавассӑн Ҫемен, вӗри аллипе йӗпе юра чӑмӑртаса.

— В гору идешь, Никита, в гору, — вот тебе и весь ответ, — сказал Семен, растирая в горячих ладонях мокрый снег.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Пӗри кӗнекесем илсе килчӗ, — терӗ Паша аппа, Сергей ҫинчен юра шӑлса антарса, — тепри кӗнекесӗрех килчӗ…

— Была одна с книгами, — отвечала тетя Паша, сметая с Сергея снег, — а другая пришла без книг.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл васкаман, таса та сивӗ сывлӑшпа сывлама, урисемпе ҫемҫе юра сирсе пыма ӑна кӑмӑллӑ пулнӑ.

Он шел неторопливо, ему приятно было дышать холодным воздухом, ворошить ногами пушистый и высокий настил снега.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Виктор Ирина аллинчен пушӑ илчӗ те вӑкӑрсен хӳри ҫинчи юра шӑлса антарма пуҫларӗ.

— Виктор взял из рук Ирины кнут и стал сбивать комочки снега на хвосте у быка.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пилӗк мӑшӑр вӑкӑр хытӑ утнӑ, вӗсем хыҫҫӑн ҫуна тупанӗсем юра плуг пек ҫурса пынӑ.

Пять пар быков шли споро, а следом за ними тяжелые полозья, как плуги, разрезали снег.

XIV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Ҫул айккинчи юра анчахрах ӑшӑ тӑнӑ ҫанталӑк ирӗлтерсе пусӑрӑнтарнӑ, унӑн ҫӳхе пӑрлӑ сийӗ курӑк тунисенчен ҫакланса тӑрать, уйӑх ҫутинче пурӑ ҫӑнӑхӗ тӗсӗпе тӗлкӗшсе, пин-пин хӗлхемлӗн йӑлтӑртатса ҫуталать.

По бокам леденистая пленка снега, прибитого недавней ростепелью, держалась, цепляясь за травяные былки, при свете месяца блестела и переливалась меловым текучим огнем.

XXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӑйӗн мӑйракисемпе ҫатан картасене сӗке-сӗке тӑпӑлтарать, хурт ҫисе шӑтӑклантарнӑ юман сухапуҫӗ ҫумӗнче хыҫкаланса ҫурӑмне кантарать, ҫуталса тӑракан йӑмӑх пурҫӑн ӑмрине силлентерсе, ҫурхи шыв сӑхнӑ ҫемҫе юра чавалать.

Он раскидывал рогами плетни, терся о дубовую изъеденную червоточиной соху, мотал шелковистым подгрудком, копытил на базу рыхлый, напитанный талой водой снег.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кошевой хирӗҫ шӑпӑрт шарламасӑр ҫӗр ҫине кукленсе ларчӗ, сӑрӑлтатакан аллисемпе таса юра пуҫтарса илчӗ те, вӗттӗн чӗтренсе, ӳсӗре-ӳсӗре, выҫӑхса ҫитнӗ евӗр ҫиме пуҫларӗ.

Кошевой, не отвечая, припал на колени, трясущимися руками сгребал с земли снег, глотал его с жадностью, мелко дрожа, кашляя.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пульӑсем чулсем ҫумне типпӗн те ҫивӗччӗн пыра-пыра тӑрӑннине; пӑшал сассисем таврана кисретсе кӗрӗслетнине нихҫанхинчен те шикленерех итленӗ май, Григорий чӗтрекен тутипе кӗрпеклӗ вӗтӗ юра ҫине-ҫинех ҫӑтӑхса хыпрӗ.

Он жадно хватал дрожащими губами рассыпчатую снежную пыль, с небывалым страхом и дрожью вслушиваясь в сухое и резкое пощелкивание пуль и во всеобъемлющий грохот выстрелов.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унтан ҫӗр ҫине месерле тӑсӑлса выртрӗ те, йывӑрланнӑ пуҫне чул муклашки хыҫне пытарса, типшӗрнӗ чӗлхипе ҫемҫе юра ҫулласа илчӗ.

Он лег плашмя и, пряча за камень затяжелевшую голову, лизнул разом пересохшим языком пушистый завиток снега.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӑйӗсене малалла тӑснӑ, ҫилхисем ҫилпе выляҫҫӗ, урисем юра чак-чак кӑна тутараҫҫӗ.

Шеи вперед, гривы по ветру, ногами по снежному месиву цок-перецок.

Ҫуна // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Франя месерле выртать, пӳрнисемпе стена ҫумӗнчи сӗлкӗшле юра чӑрмалать.

Франя лежала на спине, ножницами сводя и разводя ноги, скребла пальцами талый у стены снежок.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Карпӑклӑ йӗпсӳ юра ҫил алласа вӗҫтерет, картиш тӑрӑх кӗмӗл тӗслӗ ҫил-тӑман шӑхӑрса юхать.

Ветер перевеивал хрупкий, колючий снег, по двору текла, шипя, серебристая поземка.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ӑшӑ ҫанталӑк юра пӗтӗмпех йӑштарса ячӗ; ик-виҫ кун хушшинче тенӗ пек ҫул пӗтӗмпех пӑсӑлчӗ.

Оттепель съела снег; дорога испортилась в каких-нибудь два дня.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл тӑварса янӑ, анчах сӳсменӗсене хывман вӑкӑрсене хутор еннелле уттарса килет, тӗпленӗ ҫӑматтисемпе юра кӑчӑртаттарса, ярӑнса кӑна утать.

Он гнал распряженных в ярме быков к хутору, размашисто шел, поскрипывая подшитыми валенками.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Правлени крыльци умӗнче тӑлӑп е кӗрӗк тӑхӑннӑ ҫынсем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ, ҫӑматӑсемпе юра кӑчӑртаттараҫҫӗ.

Толпились у крыльца правления в тулупах и шубах, поскрипывали валенками.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Халь вӑл кӑмакаран вӗҫсе тухрӗ те, вӗсен ҫулӗ урлӑ чупса каҫрӗ, унтан та кунтан шӑнса ларнӑ юра хускатма тытӑнчӗ.

Вмиг вылетел он из печки, перебежал им дорогу и начал разрывать со всех сторон кучи замерзшего снега.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Ку Ленино ятлӑ ял эппин? — ыйтрӗ Сталин, унтан, ҫӑм алсиш тӑхӑннӑ аллине малалла тӑсса, шӗшкӗ туратне тӗкӗнчӗ те, ун ҫинчи типӗ юра ҫӗре ӳкерчӗ.

— Это, значит, деревня Ленино? — спросил Сталин, потом, протягивая вперед руку в шерстяной варежке, прикоснулся к ветви орешника и смахнул с него сухой снег на землю.

XXIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Андрей, шухӑшласа илсе, ӑна урайне пӑрахрӗ, пуҫне ҫӗклерӗ те, кӗтмен ҫӗртен, нӳхреп алӑкӗ патӗнче полк командирӗ тӑнине курчӗ; ун хыҫӗнче Петя Уралецпа тата такам ҫӗлӗкӗсем ҫинчи юра силлесе тӑраҫҫӗ.

Опомнясь, Андрей бросил его на пол и, подняв взгляд, неожиданно увидел в дверях овощехранилища командира полка; Петя Уралец и автоматчики позади него стряхивали с шапок снег…

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Нумайӑшӗсем ҫӗрле ҫил-тӑман алхасасса кӗтрӗҫ, анчах вӑл пӗрмаях пӗр майлӑ, шӑхӑрмасӑр, хуллен вӗҫтерчӗ, — йывӑҫсем ҫинчен ытлашши юра силлесе тӑкса вӗтӗ тӗмесене витрӗ, типӗ варсенче юр хушӑкӗсем турӗ, ҫул-йӗрсене шӑлса лартрӗ, тискер кайӑк йӗрӗсене пытарчӗ…

Многие ожидали, что ночью вьюга разгуляется, но она все время играла ровно, без азарта, даже не подсвистывая себе, отряхивала лишний снег с деревьев, поплотнее засыпала им мелкие кусты, переделывала закутки в оврагах, пересыпала дорожки и тропы, заметала следы зверей…

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех