Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытах сăмах пирĕн базăра пур.
ытах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чи малтан, Фома, ытах та ҫак ҫӗр ҫинче пурӑнатӑп пулсан, хӑвӑн тавра мӗскер пур — ҫавӑн ҫинчен лайӑх шухӑшла.

— Прежде всего, Фома, уж ежели ты живешь на сей земле, то обязан надо всем происходящим вокруг тебя думать.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та эс ӑна ӑнлансан, пӗр йӑнӑшмасӑр пурӑнма пултаратӑн.

И ежели ты ее поймешь — будешь жить без ошибок.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Аван кӗнеке пулас, ытах вӑл сана ҫакӑн пӗк сӑнсӑрлатнӑ пулсан… — кулса илнӗ Фома.

— Видно, хороша книга, коли этак перевернуло тебя…— усмехнулся Фома.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кун пек ӗҫе, малтанлӑха пӗчӗккӗн пуҫласан, ҫак укҫа та ҫитет, е ытах, ун пек кун пек пулсан, Петербургран ыйтма пулать — унта параҫҫӗ!

Ежели его в малых размерах завести, то— денег одних этих хватит, а в случае можно еще в Петербурге попросить — там дадут!

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпӗ хам та ӗҫместӗп… анчах ытах халӑхӗ вулама та пӗлмест пулсан, мӗне кирлӗ-ха ҫав вулав ҫурчӗсем?

Я сам не пью… но зачем эти читальни, ежели он, — народ-то этот, — читать даже и не умеет?

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та пытанас тетӗн пулсан, айванланни ҫеҫ пулать, нимӗн те тухмасть.

А будешь прятаться — выйдет неразумие одно.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тата ҫакна калам: питӗ те йӑваш пулӗччӗ кӑртӑш пуллӑн чунӗ, ытах та ун шӑрчӗсем вирелле тӑмаҫҫӗ пулсан…

А тебе скажу: слаба, брат, душа у ерша, коли у него щетинка дыбом не стоит…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та вӑл пӗр вырӑнтах тӑнӑ пулсан, лачака пулӗччӗ…

А кабы она стояла, то было бы болото…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Никам та, тӑванӑм, ытах та ӑслӑ ҫын пулсассӑн, хӑйне убытка тӑвасшӑн ӗҫлемест…

Никто, брат, себе в убыток не действует, ежели он умный…

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ашшӗ, пуҫне усса: — Сывлама та хӑратӑп… Ытах та халь пӗтӗм кӑкӑр тулли сывласа ярсан, чӗре татӑлсах анмалла… Паян вырсарникун! Ирхи кӗлӗ хыҫҫӑн пупа илме яр… — тесе, вӑраххӑн каласа ларнӑ.

А отец его, опустив голову, медленно говорил: — Дышать боюсь… Такая у меня мысль, что, если я вздохну теперь всей грудью, — сердце должно лопнуть… Сегодня воскресенье! После ранней-то обедни за попом пошли…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та, хӑй тӗллӗнех тытса тунӑ ӗҫӗнче ӑнӑҫлӑх курсан, ку тӗлӗшпе ашшӗ ырласа кулнине тивӗҫлӗ пулсан, вара вӑл хӑйне телейлӗн, мӑнаҫлӑн туйнӑ…

Он чувствовал себя счастливым и гордым, если порой ему удавалось распорядиться за свой страх чем-нибудь в отцовском деле и заслужить одобрительную усмешку отца.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та, калӑпӑр, вӑл сан хреснай йӑмӑку тетпӗр пулсан, ӑна, епле те пулсан, майлаштарӑпӑр.

А насчет того, что сестра она тебе крестовая, — обладим…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мӗнпе пӗтӗччӗ-ши ку тавлашу — каламашкӑн хӗн, ытах та пӗр япала ун хутлӑхне кӗрсе чӑрмантарман пулсассӑн?

Трудно сказать, чем бы кончилась эта распря, если бы в нее не вмешался случай.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, капитан ҫине шӑмарса пӑхса илнӗ те, кашни сӑмаха влаҫлӑн пайӑрласа: — Эсӗ, Ефим, ху сӑмсу ҫине те карт, ыттисене те кала: ытах та эп ун ҫинчен мӗнле те пулин мӑшкӑллӑ сӑмах илтем пулсан — асту, пуҫран вутсыппипе парӑп! — тесе хунӑ.

Фома внушительно нахмурился и сказал капитану, властно отчеканивая слова: — Ты, — Ефим, и себе заруби на носу, и всем тут скажи — ежели да я услышу про нее какое-нибудь похабное слово — поленом по башке!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эх, ачамҫӑм, тутлӑскерӗм! ытах та кӑмӑлна кайрӑм пулсан, ҫӳрем эппин санпала, мӗнпур вӑйӑм ҫитнӗ таран ҫӳрем… эх! ытах та чӗреме вут тиврӗ пулсан, кӗл пулса вӗҫиччен ҫунам!

Дитятко ты мое сладкое! погуляю ж я с тобой, коли по нраву пришлась, погуляю во всю силушку… эх! до золы сгорю, коли вспыхнула!

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Любовьсем патне пухӑнса ларса, вӗсем темӗнле кӗнекесем вуланӑ, ытах та Фома, ҫавӑн пек вӑхӑтра, вуланӑ ҫӗре е тавлашнӑ чухне пырса кӗрсен, вӗсем шӑпӑртах чарӑнса ларнӑ.

Собираясь у Любови, они читали какие-то книжки, и если он заставал их за чтением или крикливым спором, — они умолкали при виде его.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тата ӗҫӗ те кунта пӗр пусра мар, ӗҫ — манӑн тенинче, манӑн пӗр пус, апла-тӑк, ытах та хам пӑрахса памасан, никам та ӑна пырса ан тӗкӗнтӗр, — ак ӑҫта вӑл ӗҫ…

И не в копейке дело, а в том, что моя она и никто не смей ее тронуть, ежели я сам не брошу…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та этем хӑйӗн хӑтланчӑкӗшӗн хӑех хӑйӗн тирӗпе саплас тет пулсан, вӑл начар мар…

Дело не малое, ежели человек за свои поступки сам платить хочет, своей шкурой…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та эс мӗн те пулин тӑватӑн пулсан, ун ҫинчен хӑвна та, ҫынна та ӑнлантарса пама пӗл…

— А ты уж, коли что делаешь, так умей объяснить это и себе и людям…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та эп начар вӗренес пулсан, вӑл мана тахҫанах хуса кӑлармалла.

Кабы я плохо учился — он бы давно уж выключил меня.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех