Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытах сăмах пирĕн базăра пур.
ытах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытах татаймасан, ку ыйтӑва пирӗн империн аслӑ тӳрине татса пама тӑратмалла.

В крайнем случае, можно предоставить решение этого вопроса верховному судье империи.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ытах унпа пӗрле Николай пулнӑ пулсан… е Жорж — ку та ҫирӗпскер манӑн…

— Вот если бы с ней был Николай… или Жорж — этот тоже крепкий.

Марфа Ильинична // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ытах, питех те калаҫас килсе кайсан, Цесарский патне кайӑр та, унпа… нимӗҫле калаҫӑр.

— Если уж очень захочется, идите к Цессарскому и разговаривайте с ним… по-немецки.

«Пауль Pиберт» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ытах малти фурманки ҫинче нимӗҫ офицерӗпе полицейски (асли пулмалла) чинлӑн ларса пыраҫҫӗ пулсан, ытти икӗ фурманки ҫинчи йӗкӗтсем, тӗрлӗ майлӑ саркаланса ларнӑ та, юрласа, кӑшкӑрашса, килте лартса тунӑ табака мӑкӑрлантарса пыраҫҫӗ.

Если на первой фурманке немецкий офицер и полицейский, видимо старший, сидят чинно, то на двух других хлопцы, развалившись, горланят песни и дымят самосадом.

«Пауль Pиберт» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ытах, пӗлнӗ ҫулсемпе, тата ӑшӑ пӳртсене кӗрсе ҫӗр выртмалли пулсан, тен, ҫуран утса тухма та йывӑрах мар пулӗ.

Да и, пожалуй, не очень трудно пройти пешком, если идти известными дорогами и ночевать в уютных хатах.

Ҫул ҫинче // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ытах сире те, вулакансем, мӗн те пулин ӗненмеллех мар пек, фантази пек туйӑнать пулсан, унашкал иккӗленӗве сирсе ярӑр эсир.

Если и вам, читатели, что-то покажется невероятным, фантазией, то отбросьте эти сомнения.

Автортан // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ытах хамӑрӑн ҫарсем кӑштах каярах юлаҫҫӗ пулсан, партизансене памалла пулать.

В крайнем случае, если войска наши немного задержатся, придется отдать партизанам.

XII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ытах та вӑл вӗсем патне пырсан, шӑлйӗренсем: — Ну-ка, ахӑр самана ҫинчен каласа пар-ха! Хе-хе-хе! Про-ррок! — тесе виртлешсе кулаҫҫӗ.

Но если он подойдет, — ему говорят: — Ну-ка, насчет светопреставления скажи слово, а? Хе-хе-хе! Про-орок!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та эс туйса тӑнӑ пулсан — вӑл пустяк кӑна!

— Ежели ты чувствовал — это пустяки!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та, кам та кам пӳрнепе тӗкӗнес пулсан — вӗлеретӗп!

— Но ежели кто пальцем тронет — убью!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та… леш хӑй… пуҫу ҫаврӑнать пулсан — пыр, тӑванӑм, уттар каютӑна шӑппӑн, мирлӗн — кайса вырт!

Ежели… тово… голова кружится — поди, брат, тихо, мирно в каюту и — ляг!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ну, ытах та ҫавнашкал пулсан, — чӑн та ҫавӑн пек вӑл, ку сӑмаха урӑхла ӑнланма та пулмасть, — ытах та ҫавнашкал пулсан, вӗсем культурӑсӑр, вӗсем тискер, текен ҫынсем пире хурлаҫҫӗ ҫеҫ.

— Но коли так, — а именно так надо толковать это слово, — коли так, то люди, называющие нас некультурными и дикими, изрыгают на нас хулу!

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ан тив, ытах кӑмӑлӗ пулсан, мана та вартатӑр.

— Пусть и меня обтяпает, коли хочет.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та вара вӑл ҫапнипе стена ҫурӑлсан, ӑслисем, ҫав ҫурӑка чакаласа, хапха тӑваҫҫӗ, хапхаран чип-чиперрӗн кӗрсе, мӗнпур чыса хӑйсем ҫине ҫырса хураҫҫӗ!..

А коли он трещину в стене сделает, — умники ее в ворота расковыряют, пройдут и — честь себе припишут!..

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗр-пӗр Винкельрид — каллех ҫав ухмахах пулнӑ, пулас… ытах вӑл хӑйӗн ӑшне импери сӑннине чиксе лартман пулсан, швейцарецсене аванах хӗртнӗ пулӗччӗҫ.

И какой-нибудь Винкельрид — тоже дурак, наверно… однако кабы он не воткнул в себя имперских пик, швейцарцев-то вздули бы.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Эпӗ айӑплӑ-им, ытах та чӑнлӑха ҫавӑн пек ҫеҫ итлеме пулать пулсассӑн?

— Али я виноват в том, что правду только подслушать можно?

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Тирпейсӗрпе дикарь ҫинчен калаҫнинчен мӗнле усӑ пулӗ, ытах та вӑл хӑй тирпейсӗр тата дикарь пуласшӑн пулсан.

Стоит ли говорить о невежде и дикаре, который сам хочет быть дикарем и невеждой?

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах этемсем те мана хам шухӑшӑмсенче пулӑшаймаҫҫӗ пулсан, кӗнекесем пултараймасси паллах… — салхуллӑн каласа хунӑ Фома.

— Если люди помочь мне в мыслях моих не могут — книги и подавно! угрюмо проговорил Фома.

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та вӗсем сире хытах хумхантараҫҫӗ пулсан, сирӗн кӗнекесем вуламалла…

Если они серьезно занимают вас— вам надо почитать книг…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Кимми — ҫирӗп… ытах та этем хӑйӗн айӗнче ҫав тӗксӗм тарӑнлӑха туйса илсен… нимӗнле кимӗ те ӑна ҫӑлас ҫук.

Лодка — крепкая… но ежели человек глубину эту темную под собой почувствует… никакая лодка его не спасет…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех