Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ытах сăмах пирĕн базăра пур.
ытах (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ытах та хам мӗн ыйтнине парсан, эх, мӗнле эпӗ юратӑп сана!

И если подаришь, что я хочу, — о, как я тебя любить буду!

VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ун ҫинчен халь сирӗн калаҫма та кирлӗ мар, — мӗскершӗн намӑс пултӑр-ха, ытах та этемӗн савӑнас килет пулсан, апла тума унӑн ирӗк те пур пулсан?

О ней же в данном случае не может быть и речи, — при чем тут совесть, когда веселиться для человека естественно, когда это его потребность и право?

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах вӑл ҫавӑн пек илемлӗ пулсан, — тесе шухӑшланӑ эпӗ, — эп ун патӗнче ҫын пулатӑпах! — тенӗ.

Я думал, что, коли она такая красавица, значит, около нее я и стану человеком!

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та вӑл ухмах маррине шута илсен, тен, ахӑрнех, нихҫан та лекмӗ…

Так как он малый неглупый, то, вероятно, никогда не попадется…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах эс манпа пыратӑн пулсан, ӑна та ан тив…

Уж если со мной ты пошел — и ее не тронь…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Кокотка тени, ытах пӗлес тетӗр пулсан, — сутӑнчӑк хӗрарӑм тени пулать… — ҫурма сасӑпа каланӑ мӑйӑхли, пысӑк та мӑнтӑр питне Фома патнелле ҫывхартса.

— Кокотка, если вам угодно знать, — продажная женщина… — вполголоса сказал усатый, приближая к Фоме свое большое, толстое лицо.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та эсир ку сӑмаха ӑнланаймастӑр пулсан, ӑнлантарма пулать…

— А если вы не понимаете этого — могу пояснить…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, тусан туснипе, питне пӗркелесе, куҫӗсене хӗскелесе пынӑ, хӑй ҫав вӑхӑтрах: — Ытах халь мана хӗрарӑм хирӗҫ пулсан, вара Софья Павловна ӗлӗкхи пекех ачашшӑн кӗтсе илӗ… Ыран ун патне кайӑп… Ытах — арҫын хирӗҫ пулсан, — ыранах каймӑп, тӑхтас пулать… — тесе шухӑшласа пынӑ.

Фома морщился от пыли, щурил глаза и думал: «Ежели теперь встретится мне женщина — значит, Софья Павловна встретит меня ласково, по-старому… Завтра пойду к ней… А ежели мужчина — не пойду завтра, — погожу еще…»

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах ухмахсем пулмасан, ҫак чӑнах та тӗрӗс пулмалла…

И кабы не дураки — то совсем бы это верно было…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та вӑхӑтра тӳлесе татмасан, вӑл чӑнах та вексельсене протестлесе, фирма ятне яма пултарасса Фома лайӑх туйнӑ.

Фома видел, что, если не заплатить ему в срок, — он действительно тотчас же опорочит фирму протестом векселей…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та турӑ этеме хӑйӗн сӑнарлӑ, хӑйӗн евӗрлӗ тунӑ тетпӗр пулсан, этем те влаҫа хапсӑнать…

А как человек создан по образу, сказано, и по подобию его, то человек власти хочет…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Начар купец тухать санран, ытах та эс укҫан вӑйне те ӑнланмастӑн пулсан.

— Плохой из тебя купец будет, коли ты силы денег не понимаешь…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах хистесен, ӑҫтан памасӑр тӑрас?

— Да ведь как же ему не отдать, если он потребует?

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ӗнтӗ туйса илнӗ — ытах та мӗн кирлине халех калама пуҫламасан, кайран вӑл ӑна нимех те калас ҫук.

Фома почувствовал, что, если он сейчас не начнет говорить то, что нужно, — позднее он ничего не скажет ей…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та хам аван пулсан, пурнӑҫӑм та аван пулмалла! — хумханма тытӑннипе чӗри чӗтревлӗн тапма пуҫланине туйса, сассине хӑпартса каланӑ Фома…

— А коли хорош я, так и мне должно быть хорошо! — воскликнул Фома, чувствуя, как им овладевает волнение и сердце начинает трепетно биться…

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Паллӑ: хӗрсем — хӑйма, арӑмсем сӗт; арӑмсем — ҫывӑхра, хӗрсем — аякра… апла пулсан, ытах унсӑрӑн чӑтаймасан, кай та Сонька патне, тӳрех кала: апла та капла, те…

Дело ясное: девки-сливки, бабы — молоко; бабы близко, девки — далеко… стало быть, иди к Соньке, ежели без этого не можешь,и говори ей прямо — так, мол, и так…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та тепӗр ҫын пулнӑ пулсан…

Ежели бы кто другой…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома хӗрелсе кайнӑ, пуҫне уснӑ, унтан, кашни сӑмахнех ҫӗр айӗнчен тертленсе кӑларнӑ пек, кашни сӑмахӗ темиҫе пӑт туртнӑ пек, йывӑррӑн, пусӑрӑнчӑклӑн: — Куратӑр-и… — тенӗ, — ытах та хӗрарӑм… ҫуратнӑ пулсан… унӑн куҫӗсем… пӗрре те кун пек мар…

Фома покраснел, наклонил голову и начал говорить ей глухо и так, точно выталкивая слова из-под земли, и каждое слово весило несколько пудов: — Видите… ежели женщина, которая… то есть родила, то у нее глаза… совсем не такие…

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Акӑ эсир, тӗслӗхрен,чӑн-чӑн хаклӑ йышши чул, ытах та сире якатсан… о!

Вот вы, например: ведь вы драгоценный камень, и если вас отшлифовать… о!

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ытах та ун пек кун пеке вӗсем ӗрчетнӗ пулсан, пурнӑҫа та вӗсемех ҫӳпӗленӗ, ҫавсем пӑснӑ пулать, — апла-тӑк, турра юрӑхлӑн калаҫсан, тасатма та ҫавсемех тивӗҫлӗ!

А коли они ее развели, они жизнь засорили, они ее испортили — им, по — божьи рассуждая, и чистить ее надлежит!

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех