Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Кӳренмелле пулса тухать: темӗн пек паха япала ҫинчен пӗлмелли алӑк умӗнче ыйткалакан пек тӑратӑн пулин те, унта кӗме май ҫук! — каллех калаҫма пуҫларӗ Шатров.
Иккӗмӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.
Ҫапла тырӑ пуҫтарни хутаҫ ҫакса ҫӳрекен ыйткалакан чысӗнчен пысӑках мар туйӑннӑ Тимрука.Правда, при этом Тимрук мало отличался от нищего с сумой и чувствовал себя не лучшим образом.
V. Ӑшаланӑ ӑсан хака ларать // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Шерккей кӗлем хутаҫҫи ҫӗлеттермест, хӑй пурӑннӑ чух кӗлӗмҫӗ те ыйткалакан ятне илтесшӗн мар вӑл, ҫук, илтесшӗн мар.
III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Мӗн ыйткалакан пек аллӑна тӑсса тӑратӑн?
XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
— «Ыйткалакан хутаҫҫинчен те тӗрмерен ан пӑрӑн», теҫҫӗ ваттисем.— «От сумы да от тюрьмы не отказывайся», как пословица говорит.
16. Следователь пӳлӗмӗнче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.
Вӗсем, ыйткалакан сассине палласа илсен, хӑюланчӗҫ те хӑранипе тарса пытаннӑ йӑвисенчен тухрӗҫ.Знакомый им голос нищего успокоил и заставил выползти из укрытия, в которое они забились.
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Вара ыйткалакан тӳрӗрех тӑчӗ те: — Кунта кам та пулин пур-и? — тесе кӑшкӑрса ячӗ.Тельмарк выпрямился и закричал громким голосом: — Эй, неужели здесь никого нет?
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Шӑпах ҫак, ӗҫ пулса иртнӗ вӑхӑтра ыйткалакан типӗ варсемпе васансем урлӑ выртакан тӑвӑр сукмакпа чӑтлӑхалла утрӗ.
VII. Хӗрхенмелле мар! // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Ыйткалакан хӑй ҫӗр пӳрт тулашӗнче туйи ҫине таянса тӑрать, ҫӗр пӳртре тӑсӑлса тӑма та ҫук-ҫке, тулта юрать.
V. «Говэн» тесе алӑ пуснӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Ыйткалакан хӑй шӑтарасла пӑхать.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Иртен-ҫӳрен ыйткалакан ҫине пӑхать-и вара?
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Пулса иртет таҫта, ҫӳлте, — терӗ ыйткалакан, унтан ҫапла хушса хучӗ:— Не нашего это ума дело, — перебил его нищий, — это творится наверху, над нашими головами.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Каҫхи апат ҫиер, — терӗ ыйткалакан.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Маркизпа ыйткалакан пӗшкӗнсе, кӑштах хырӑмпа та шурӗҫ, йывӑҫ тымарӗсемпе пӳлсе читлӗх евӗр тунӑ темиҫе пӳлӗмлӗ ҫӗр пӳрте кӗчӗҫ.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Хам патӑма хӑна килессе эпӗ малтанах сисрӗм, — терӗ ыйткалакан.— Я предвидел, что мне, быть может, придется принимать у себя гостя, — заметил нищий.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Маркиз ыйткалакан хыҫҫӑн утрӗ.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Маркиз господин, — хӑй сӑмахне тӑсрӗ ыйткалакан, — манӑн пӳрт илемсӗр, анчах унта сире тупаймаҫҫӗ.— Послушайте, господин маркиз, у меня вы не найдете удобств, но найдете безопасность.
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Ыйткалакан ӑна аллинчен ярса тытрӗ:
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
— Ҫил илсе каять, — терӗ ыйткалакан; кайран ҫапла ыйтрӗ:— Потому что ветер относит звук, — ответил незнакомец; после чего спросил:
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.
Ыйткалакан йывӑҫсем хушшинчен курӑнакан фермӑн пӳрт тӑрри енне пӳрнипе тӗллесе кӑтартрӗ:Незнакомец указал пальцем на крышу, возвышавшуюся на некотором расстоянии из-за деревьев:
IV. Ыйткалакан // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.