Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хӑраса ӳкнӗ ыйткалакан укҫа вакласа паракан патне пырса ӑна йӑлӑнма пуҫларӗ:Испугался бедняга нищий, подошел к меняле и стал его просить:
«Укҫана укҫа туртни» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Пӗр айвантарах ыйткалакан такам «укҫана укҫа туртать» тенине илтет.Услышал один придурковатый нищий, как кто-то сказал, что «деньга деньгу тянет».
«Укҫана укҫа туртни» ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
(«Виҫӗ пуян хӗрарӑмпа ыйткалакан карчӑк ҫинчен» юмах).
Инди юмахӗсем // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.
Бен Ганн ҫинчен каласан, вӑл хӑйне тивӗҫлӗ пин фунт укҫана илчӗ те, виҫӗ эрне, е тӗрӗсрех каласан, вунтӑхӑр кун хушшинче пӗтерчӗ, мӗншӗн тесен, ҫирӗммӗш кунӗнче вӑл пирӗн пата ыйткалакан пек пырса кӗчӗ.
XXXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Тӗтре пулин те, ҫак виҫӗ ҫынтан пӗри — варринче пыраканни суккӑр ыйткалакан пулнине курса палларӑм.Несмотря на туман, я разглядел, что средний в этом «трио» — слепой нищий.
V сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Суккӑр ыйткалакан, пирӗн патӑртан тухсан, тепӗр енелле кайнине аса илни мана питӗ хавхалантарчӗ.
IV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Урайӗнче вилнӗ ҫын ӳчӗ выртни тата таҫта ҫывӑхрах йӗрӗнчӗк суккӑр ыйткалакан сӗтӗрӗнсе ҫӳрени ҫинчен шухӑшласанах, манӑн ҫӳҫсем вирелле тӑраҫҫӗ.
IV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Анчах унӑн юлташӗсем, Хура Йытӑпа суккӑр ыйткалакан пеккисем, хӑйсен тупӑшне вилнӗ ҫыннӑн парӑмӗшӗн пама кӑмӑл тӑвас ҫук.
IV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
— Нимех те мар, Билли, лар, ларнӑ вырӑнтах, — терӗ ыйткалакан.
III сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
— Ыйткалакан старике астӑватӑн-и?
Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Стёпкӑна ыйткалакан хӑйпе пӗрле яла илмерӗ — пахчасем хыҫӗнчи пӑрахӑҫа юлнӑ мунчана хӑварчӗ.Стёпку в село нищий с собой не взял, он оставил его в заброшенной бане позади огородов.
Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Курӑнӗ унта, — терӗ те ыйткалакан, вырӑнтан ҫӗкленме пуҫларӗ.Оно там видно будет, — сказал нищий уклончиво и стал подниматься.
Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Стёпка ҫисе тӑрансан, ыйткалакан: — Ялта ҫӑкӑр параҫҫӗ-и, ачам? — терӗ.Когда Стёпка наелся, старик спросил: — В селе подают, касатик, милостыню-то? Ась?
Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Ыйткалакан хул урлӑ ҫакса янӑ хутаҫҫине хыврӗ те, эхлеткелесе, ҫул хӗрринчи типсе сарӑхса кайнӑ тусанлӑ ҫул курӑкӗ ҫине ларчӗ.Сняв с плеча суму, кряхтя, нищий опустился на пыльный, побуревший подорожник.
Стёпка // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Ыйткалакан вӑл, хӑйӗн телейне пула, пире Христос ҫинчен астутарма килнӗ ҫын, вӑл Христос шӑллӗ, вӑл турӑ чанӗ, вӑл, пирӗн намӑса вӑратас тесе, этемӗн тутӑ ӳтне ҫуйхатас тесе, пурнӑҫа чан ҫапма килнӗ…
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
А кам пулать-ха вӑл ыйткалакан?
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Эпӗ ватӑ ӗнтӗ… халӗ ак пӗртен-пӗр тусӑма пытартӑм, ыйткалакан пек тӑрса юлтӑм… тупас ҫук ӗнтӗ эпӗ урӑх чун ҫумӗнчи юлташа!А я стар… и вот единого друга схоронил и стал теперь как нищий… не нажить уж мне товарища для души!
IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӗрре ҫапла, Ежов кулнипе чӗрре кӗрсе, Фома усаллӑн, мӑшкӑллӑн: — А эсӗ — кӗлӗмҫӗ, ыйткалакан! — тесе хунӑ.И однажды, задетый за сердце, Фома презрительно и зло сказал Ежову: — А ты — попрошайка, нищий!
III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Анчах халь ӗнтӗ вӑл пӗчӗк те мӗскӗн пулнӑ, вӑл — чиркӳ папӗрчӗ ҫинчи ыйткалакан пек кӑна курӑннӑ.Но он уже маленький и жалкий, он просто — как нищий на церковной паперти…
II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пӑртак сывлӑхлӑрах ыйткалакан ун патне кӗрсен, ӑна вӑл хӑтӑрса тӑкнӑ:Если же милостыню просил человек мало-мальски здоровый, он строго говорил:
I // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.