Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлӑн сăмах пирĕн базăра пур.

шухӑшлӑн (тĕпĕ: шухӑшлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Вӑкӑрсене йывӑртарах — ку ҫаплах ӗнтӗ, — шухӑшлӑн каларӗ Рагулин.
— Быкам трудновато — это да, — задумчиво проговорил Рагулин.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

—Эсӗ ан хӗрӳлен, — шухӑшлӑн каларӗ Новодержкин.
— А ты не горячись, — рассудительно проговорил Новодережкин.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Бородулин ҫак ҫынсем мӗншӗн ҫав тери ир кирлӗ пулнине ыйтасшӑнччӗ, анчах ку тӗлте вӑл хӑлха хӗррипе Хворстянкин чӳрече патне пырса тӑрсан, шупкаланнӑ пӗлӗт ҫине пӑхса, хӑй ӑшӗнче шухӑшлӑн ҫапла каланине илтрӗ:
Бородулин хотел было спросить, по какому случаю понадобились эти люди в такую раннюю пору, но тут он краем уха услышал, как Хворостянкин, подойдя к окну и глядя на побелевшее небо, задумчиво, как бы про себя, сказал:

Прокофий ҫак вӑхӑтра пӗр сӑмах та каламан, вӑл е инҫере ҫуттӑн тӑсӑлса выртакан сӑрт-тусем ҫине шухӑшлӑн пӑхса илнӗ, е уссине тӑрӑшсах пӗтӗркеленӗ, куҫӗсенчи хӗлхем калама ҫук вӑйлӑн ялкӑшнӑ.
А Прокофий в это время не говорил ни слова и то задумчиво смотрел на серебрившийся вдали хребет гор, то озабоченно крутил усы.

VI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор ҫав чӗрӗ пек туйӑнакан ҫута ҫине шухӑшлӑн пӑхса выртать, сайра-хутра тӗттӗм кӗтесселле пӑха-пӑха илет, вагонӑн шуҫ ҫивиттийӗ ҫине вӗтӗ чул вӑйлӑрах та вӑйлӑрах тӑкӑнать.
Виктор задумчиво смотрел на эти живые блики, изредка переводил взгляд на темный угол, а на жестяную крышу мнилось все с большей силой сыпались мелкие камни.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫапла ҫав, — шухӑшлӑн каларӗ Рагулин, — ку кайӑк чӗппи валли ҫулсем кирлӗ…
— Да, — задумчиво проговорил Рагулин, — для этой птахи нужны дороги…

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫапла, Никита Никитич, кулӑшла мыскара мар, — шухӑшлӑн каларӗ Сергей.
— Да, Никита Никитич, комедия невеселая.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Сергей сӗтел ҫинче ҫакӑнса тӑракан абажур ҫинелле шухӑшлӑн пӑхса илчӗ.
— Сергей посмотрел на абажур, висевший над столом.

Ҫынсен савӑнӑҫӗ ҫинчен! — шухӑшлӑн каларӗ Сергей.
О радости людей! — задумчиво высказался Сергей.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тӗрӗс пулмалла, юратмалла, — шухӑшлӑн каларӗ Наталья Павловна, — ку та кирлех, анчах ун пек пулни ҫеҫ ҫителӗксӗр.
— Любить и быть верной тоже, конечно, важно, — задумчиво сказала Наталья Павловна, — а только это еще мало.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫырас пулсан, вӑл ҫырӑва нарыжнӑйсем мар, чӑн-чӑн ҫынсем ҫырмалла, — шухӑшлӑн каларӗ Артамашов.
— Если писать, то не нарыжные, а настоящие люди должны написать такое письмо… — задумчиво произнес Артамашов.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла, апла, — шухӑшлӑн каларӗ Федор Лукич, вӑл тути ҫинчи тур паллине пӳрнипе пӗтӗркелесе ҫаврашка пек ҫавӑрттарчӗ.
— Так, так, — задумчиво проговорил Федор Лукич и покатал пальцем по губе родинку, как шарик.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Головачев шыва патак татки пӑрахрӗ те ӑна нумайччен чӗнмесӗр, шухӑшлӑн пӑхса тӑрса ӑсатрӗ.
Головачев бросил в воду хворостинку и долго провожал ее задумчивым взглядом.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Апла, апла, — шухӑшлӑн каларӗ Кондратьев.
— Так, так, — задумчиво проговорил Кондратьев.

Хӑйне вӑл мӑнаҫлӑн тытать, пӗчӗкҫӗ те шывлӑ куҫӗсем шухӑшлӑн та кӑмӑллӑн пӑхаҫҫӗ.
Вид у него был важный, взгляд маленьких слезливых глаз озабоченно-ласковый.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Сергей аллисене ҫара чӗркуҫҫи ҫине хурса хутланса ларчӗ те, хӑвӑрт юхакан шыв ҫине пӑхса, шухӑшлӑн каларӗ:
Сергей обнял свои голые колени, сгорбился и, глядя на быстрое течение реки, задумчиво проговорил:

— Манӑн унта унсӑр пуҫне те ӗҫ нумай, — пуҫне пӗшкӗртсе шухӑшлӑн каларӗ Сергей.
— У меня там и без этого дела много, — задумчиво склоняя голову сказал Сергей.

— Мӗн тӑвӑп? — хальчченхи пекех лӑпкӑн та шухӑшлӑн ответлерӗ те Андрей, унтан ҫӳлӗ те ҫутӑ ҫамки сасартӑк тарласа йӑлкӑшма пуҫларӗ.
— Что сделаю? — все так же тихо, задумчиво ответил Андрей, и его высокий светлый лоб внезапно заблестел от пота.

XIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Илтсе, — тавӑрчӗҫ теприсем тарӑн шухӑшлӑн.
— Слыхал, — отвечал другой глубокомысленно.

XXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

— Ҫапла, нимӗскер те пулмасть, — терӗ Ромашов шухӑшлӑн.
— Да, ничего не будет, — повторил Ромашов задумчиво.

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика