Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшлӑн сăмах пирĕн базăра пур.
шухӑшлӑн (тĕпĕ: шухӑшлӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— А-а… кӑтартса памалли, — шухӑшлӑн каларӗ Варвара Сергеевна.

— А-а… материал для показа, — задумчиво сказала Варвара Сергеевна.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта тата, инкеке тенӗ пекех, мана парти руководителӗсем ӑнӑҫлисем лекмерӗҫ: Партбюрон пӗр секретарьне суйлатпӑр, пирӗн ӗҫе хӑнӑхать кӑна, манӑн хуҫалӑхри ҫул-йӗре пӗлсе ӑнланать, кунта пӗр шухӑшлӑн пулса ӗҫлемелле кӑна, анчах ҫук!

А тут еще, как на грех, не везет мне с партийным руководством, изберем одного секретаря партбюро, только привыкнет к делам, поймет и уяснит мою хозяйственную линию, тут бы только и работать дружно, — ан нет!

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫаплах ӗнтӗ, йывӑртарах, — терӗ Савва, вара вӑл шухӑшлӑн пӑхнинчен унӑн пуҫӗнче темле пысӑк шухӑш пытанса тӑнине туйса илме пулчӗ.

— Да, трудновато, — повторил Савва, и по задумчивому взгляду было видно, что в уме у него таилась какая-то важная мысль.

XIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Вӑл ҫаплах ӗнтӗ, — шухӑшлӑн каларӗ Евсей Семенович.

— Само собой, — задумчиво проговорил Евсей Семёнович.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа сӑн-пуҫӗ те унӑн яланах пурин ҫине те ытла тимлӗ пӑхакан ҫыннӑнни пек пулнӑ, куҫӗсем шухӑшлӑн пӑхнӑ, табак тӗтӗмӗпе сарӑхса кайнӑ кӑвак уссине те темле питӗ типтерлӗ каснӑ.

Поэтому и вид у него был постоянно сосредоточенный, и глаза не в меру задумчивы, и седые усы с застаревшим налетом табачной желтизны подрезаны уж очень аккуратно.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Икӗ лампа ҫутатакан класа курсантсене кӑна, список тӑрӑх кӗртнӗ; вӗсем партӑсем хушшине мухтанчӑкла кӗрсе ларнӑ, тетрадьсем, кӗнекесем, кӑранташсем кӑлара-кӑлара хунӑ; вӗсем аллисене сиктеркелени, тимлӗн те шухӑшлӑн пӑхни, вӗсем хӑйсене хӑйсем никама пӑхӑнмалла мар тытни нумаййи ҫинчен каланӑ.

В класс, освещенный двумя лампами, пропускали только курсантов по списку; они усаживались за парты, раскладывали тетради, книги, вынимали карандаши, — движения их рук, задумчивый взгляд, весь их сосредоточенный вид говорил о многом.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫаплах, пирӗн пуласлӑх шӑпах ҫакӑ ӗнтӗ, — шухӑшлӑн каларӗ Кондратьев, хӗп-хӗрлӗ хӗвелтухӑҫнелле пӑхса.

— Да, именное такое наше будущее, — задумчиво сказал Кондратьев, глядя на красноватый восток.

IX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл тимлӗн итлесе ларакан колхозниксен пичӗсем ҫине шухӑшлӑн пӑхса илчӗ, станицӑсемпе ҫынсен пурнӑҫӗ ҫеҫ мар, ҫутҫанталӑк хай те ҫав тери илемлӗ пуласси ҫинчен каласа парасшӑнччӗ, анчах ҫав вӑхӑтра вӑкӑрсем кӳлнӗ урапа ҫывӑхрах кӗмсӗртетсе илчӗ; урапа ҫинче сарӑхнӑ ҫамрӑк йывӑҫсем катари пек пӗр-пӗринпе юнашар ларса пыраҫҫӗ…

Он задумчиво посмотрел на лица колхозников, что так внимательно его слушали, хотел рассказать о том, что прекрасной станет не только жизнь станицы и людей, но и сама природа станет красивее, но в этот момент недалеко прогрохотала запряженная быками телега; на арбе желтели молодые деревца, — они стояли одно к одному, напоминая собой кустарник…

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Лида Борисовна, — пуҫларӗ Хворостянкин, уссине шухӑшлӑн якаткаласа, — ӗҫсем епле пыраҫҫӗ?

— Лидия Борисовна, — начал Хворостянкин, задумчиво поглаживая усы, — как оно работается?

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Прохор пичче, эсир, акӑ, чылай ҫула ҫитнӗ ҫын, — яланхи пекех шухӑшлӑн каларӗ Дорофей, пушшипе чылай хулӑм эрешмен картине тытса, — ӑнлантарса парӑр-ха мана: ҫак ҫыпҫӑнчӑксем мӗншӗн вӗҫеҫҫӗ тата ӑҫтан тухаҫҫӗ вӗсем?

— Дядя Прохор, вот ты человек пожилой, — рассудительно заговорил Дорофей, поймав кнутовищем паутину, — поясните мне: отчего эти липучки летают и откуда они берутся?

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ун хыҫҫӑн алӑк хупӑнсан тата кӑшт вӑхӑтран калитке чӗриклетни илтӗнсен, Ирина Сергей патне пырса тӑчӗ, ун куҫӗсенчен шухӑшлӑн пӑхса ҫапла каларӗ:

Когда за ним закрылась дверь и через короткое время послышался скрип калитки, Ирина подошла к Сергею.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хамӑн ҫӗнӗ ӗҫ ҫинчен шутланӑ чухне авӑ мӗншӗн эпӗ хама час-часах кабинетра мар, лаша ҫинче утланса пынине кураттӑм, — шухӑшлӑн каларӗ те Виктор, сасартӑк ура ҫине тӑчӗ.

— Так вот почему, думая о своей новой работе, я часто видел себя не в кабинете, а на коне, — мечтательно проговорил Виктор и резко встал.

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Хӑнасем нумай колхозсенче пулса курчӗҫ, — Сергей шухӑшлӑн кулса илчӗ, — вӗсем килни уйрӑмах тырпул парса татас ӗҫре епле пулӑшнине курасчӗ санӑн…

— Гости побывали во многих колхозах, — Сергей задумчиво усмехнулся, — и ты бы видел, как помогал их приезд, особенно в завершении хлебопоставок…

XXVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Мӗн чухлӗ хӑвӑртрах, ҫавӑн чухлӗ лайӑхрах, — шухӑшлӑн каларӗ Хворостянкин.

— Чем скорее, тем лучше, — задумчиво проговорил Хворостянкин.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫынсем «Красный кавалерист» районта пӗрремӗш вырӑн йышӑнтӑр тесе тӑрӑшаҫҫӗ — Кучерӑн пӗркеленчӗк ҫурӑмӗ ҫине Татьяна шухӑшлӑн пӑхса илчӗ.

— Значит, люди хотят, чтобы «Красный кавалерист» занимал в районе первое место — Она задумчиво посмотрела на согнутую спину кучера.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Т» буквӑн ҫӳл енче, урӑхла каласан, шӑпах кабинет варринче, райком секретарӗ ларать; пуринчен ытларах вӑл чылай ҫула ҫитнӗ, чылаях кивелнӗ ҫурмалла ҫар тумтирне тӑхӑннӑ арҫын пулать, вӑл шухӑшлӑн та сивленрех е (автор шухӑшласа кӑларнӑ тӑрӑх) кӑмӑллӑн та ачашлӑн пӑхса ларать.

В верхней части буквы «Т», то есть в самом центре кабинета, сидит секретарь райкома, чаще всего мужчина почтенного возраста, в поношенном полувоенном костюме, с задумчиво-строгим или (смотря по замыслу автора), добродушно-ласковым лицом.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Семен тетраде хупрӗ те хуняшшӗ ҫине шухӑшлӑн пӑхрӗ:

— Семен закрыл тетрадь и задумчиво посмотрел на тестя.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Тимофей Ильич тырра мӗнле пахалӑхпа пухни ҫинчен калама, марьяновецсем умӗнче тухса калаҫма, мӗнле те пулин сӗнӳ пама пултарнӑ пулӗччӗ — вӑл шухӑшлӑн та ӑс-тӑнпа калаҫма пултаракан ҫын…

— Тимофей Ильич мог бы сказать о качестве уборки, перед марьяновцами высказаться, да и вообще подать какой совет, человек он рассудительный…

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Авӑ мӗнле япала, — тарӑн шухӑшлӑн асӑрхарӗ вӑл, пуҫне ҫӗклесе тата сӑмсипе сывлӑша турта-турта илсе, — каллех ҫумӑр шӑрши кӗрет…

— Вот ты какая штука, — глубокомысленно рассуждал он, поднимая голову и втягивая носом воздух, — опять дождем пахнет…

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Манӑн унта нимӗн тума та каймалли ҫук, — тӳпенелле ҫаплах шухӑшлӑн пӑхса ответлерӗ Евсей.

— А мне туда ехать нечего, — все так же глядя в небо, ответил Евсей.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех