Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутланӑччӗ (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ ҫил ҫавӑрӑнать пулӗ тесе шутланӑччӗ.

Я рассчитывал, что ветер переменит направление.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Бенедикт пичче, ҫак пысӑк ача, малтан вӗсем чӑрмава ҫӗнтерме пултараяс ҫук тесе шутланӑччӗ.

Нужно ли говорить о том, что этот большой ребенок, кузен Бенедикт, сначала надеялся, что им не удастся одолеть преграду?

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗррехинче шутланӑччӗ эпӗ — пире вунтӑхӑр хут арестленине тӳссе ирттернӗ вӑл.

Я как-то подсчитала — она пережила девятнадцать наших арестов.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эпӗ ҫапла пулать тесех шутланӑччӗ.

— Я так и предполагал.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вунҫичӗ ҫул каялла унӑн ачисене — Сашӑпа Аньӑна пӗрремӗш хут тӗрмене хупса лартсан, ывӑлне вӗлерес хӑрушлӑх сиксе тухсан, вӑл монархӑн ырӑ кӑмӑл тупӑнасса шаннӑччӗ, ача амӑшӗ пулнӑ майра патшан чӗри хускалӗ тесе шутланӑччӗ.

Семнадцать лет назад, когда ее детей, Сашу и Аню, впервые заключили в тюрьму и над сыном нависла смертельная опасность, она еще верила в монаршую милость, наивно полагала, что можно тронуть сердце царицы-матери.

Чее сӗтел // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Дэви хӑйӗн куҫҫулӗсем пӗтӗмпех типсе ларнӑ пуль, тесе шутланӑччӗ, анчах халӗ унӑн хура куҫӗсем каллех куҫҫулӗпе тулнине, вӗсем куҫсенчен сиксе тухса пит ҫӑмартисем тӑрӑх юхса аннине туйрӗ.

Слезы, которые, как думал Дэви, все уже высохли, снова наполнили его темные глаза, и он почувствовал, как они текут по щекам.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

— Ҫаплах, ара… ҫак чӗрчун ҫинче Хӗвеланӑҫ Африкӑра кӑна пурӑнакан хурт-кӑпшанкӑ тупӑнӗ тесе шаннӑччӗ… шутланӑччӗ эпӗ…

— Так вот… я думал… я надеялся… что на этом животном окажутся какие-нибудь насекомые, присущие только западноафриканской фауне…

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Малтанах акӑ, комендатурӑна васкаса таврӑннӑ хыҫҫӑн, Ковалев Наташӑна пурин ҫинчен те пӗтӗмпех каласа кӑтартасшӑнччӗ, унпа пӗрле хуларан хӑвӑртрах тухса тарма шутланӑччӗ.

Сначала, спеша в комендатуру, Ковалев хотел рассказать Наташе обо всем и вместе с ней поскорее бежать из города.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫак икӗ «ӑнӑҫлӑ» ӗҫ хыҫҫӑн Саша хӑйӗн айӑпне каҫарттартӑм тесе шутланӑччӗ, анчах ӗнер акӑ…

После этих двух «удачных» дел Саша думал, что свою вину он уже искупил, но вот вчера…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Егор малтан килтен тӳрех тухса кайса, урӑх нихҫан та килсе кӗрӗс мар тесе шутланӑччӗ.

Егор сначала хотел сразу уйти из дома и никуда не попадаться.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ачасене вӑл ҫавӑнтах хӑйӗн гранатине парса парнелеме шутланӑччӗ, анчах Витюшка ӑна унран маларах ӗнтӗ, хӑйсемех граната ывӑтма вӗренни ҫинчен васкаса каласа кӑтартрӗ.

Он тут же решил подарить ребятам свою гранату, но Витюшка поспешил рассказать ему прежде, что они сами научились метать гранату.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Аттепе эпир ҫав вӑрманта, чи чӑтлӑх вырӑнта, хӳшӗ туса, унта пӗрер эрне пурӑнма шутланӑччӗ.

— Мы с отцом все собирались построить шалаш в лесу, в самой глуши, и там с неделю пожить.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Малтан вӑл Наташа лайӑх вӗреннӗ пирки ҫапла хисеплӗ пулӗ, тесе шутланӑччӗ.

Сначала он думала, что уважение к Наташе завоевано из-за ее хорошей учебы.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Эпӗ те ҫаплах шутланӑччӗ.

Я так и думал.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Шведсем пире тыткӑна илме шутланӑччӗ, — тенӗ вӑл Апраксина, — пӑхӑр, хӑйсем тыткӑна лекме пултараҫҫӗ.

— Шведы думали нас в плен забрать, — сказал он Апраксину, — а глядишь, и сами в плену будут.

Тӑшман таппа лекнӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

— Эпӗ мана паллаймаҫҫӗ пуль тесе шутланӑччӗ.

— Я думал, меня не узнают.

Иккӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Утламӑша килсе, хӑйсен ирӗкӗпе вӑрман касакансене ушкӑнӗпех тытӑп та, вӗсем мӗншӗн пӗтӗм вулӑс халӑхне хӗтӗртсе ячӗҫ тесе айӑплӑп, ҫавӑншӑн мана исправникрен чыс та хисеп пулӗ тесе шутланӑччӗ вӑл.

А он-то надеялся без особого труда изловить утламышских лесокрадов, заодно обвинить их в том, что вся волость занялась самовольной вырубкой лесов, и тем самым вырасти в глазах исправника.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак пысӑк ӗҫе сарӑмсӑр та ӑнӑҫлӑ пӗтертӗмӗр тесе шутланӑччӗ вӗсем, анчах шӑп ҫавӑн чухне, вӑрмантан юлашки ӑстрӑм хутланӑ вӑхӑтра, таҫтан ӑнсӑртран темелле, вӑрман теҫетникӗсене ҫывӑх тӑракан Шыҫмак Ваҫилейӗ курӑнчӗ кайрӗ.

И все бы было хорошо, если бы на последних метрах в лесу им не повстречался лесниковский прихвостень Шысьмак Васьлей.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗнтӗ хӑй патнелле утас тесе шутланӑччӗ ҫеҫ вӑл, теплерен атӑ-пушмак лавккине чарӑнчӗ те пӗр мӑшӑр сӑран атта куҫ хыврӗ.

Времени прошло довольно много, и он снова решил зайти к Ане, но по пути заглянул в обувную лавку, где ему очень приглянулись кожаные сапоги.

X. Янташ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Лайӑх ҫын тӗлне пултӑм пуль тесе шутланӑччӗ Шерккей пирки, ҫавӑнпа кӑна килӗшрӗ те кунта ӗҫлеме.

Он ведь посчитал Шерккея порядочным человеком, только поэтому и согласился на него работать.

VII. Ҫӗнӗ пуян // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех