Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шутланӑччӗ (тĕпĕ: шутла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чи малтан эпӗ ушкӑна вӑйлатма кирлӗ тесе шутланӑччӗ

— Во-первых, я считал необходимым усилить группу…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Станицӑна эпир ҫурҫӗр иртсенех таврӑнма шутланӑччӗ.

Мы рассчитывали вернуться в станицу из Богатырских пещер сразу же после полуночи.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Нумайӑшӗ: халӗ ӗнтӗ наступлени туса пыракан подразделенисем пӗр чарӑнса тӑмасӑр малалла куҫса пырӗҫ, тесе шутланӑччӗ.

Многие думали, что теперь наступающие подразделения пойдут и пойдут вперед по полю, не задерживаясь.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

«Яринка, — тетӗп, — ҫӗр хӑй сан айра шӑнкӑртатса пырать пулӗ, тесе шутланӑччӗ эпӗ… мӗншӗн тесен эпӗ ҫав тери… лайӑхскер!»

Я, говорю, Яринка, думал, что сама земля под тобой позванивает… Потому что такая ты вся… ладная!

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпӗ малтан унта мӗнле те пулин тӗлӗнмелле япала пур пулӗ тесе шутланӑччӗ!

А я вначале думал, что это какое-нибудь чудо особенное.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эпир ӑна Ольга Николаевна художник пулма ирӗк памасть пулӗ тесе шутланӑччӗ, анчах Ольга Николаевна ҫапла каларӗ:

Мы думали, что Ольга Николаевна теперь уже не разрешит ему быть художником, но Ольга Николаевна сказала:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Игорь Александрович каланисем пурте мана питӗ хытӑ пырса тиврӗҫ, Игорь Грачев ҫавӑнтах ура ҫине тӑрса, хӑй ӳкерни ҫинчен каласа парӗ тесе шутланӑччӗ эпӗ, анчах Игорӗн хӑйӗн тӳрӗлӗхне пачах кӑтартса парас килмерӗ пулмалла, вӑл хӑйӗн партти хушшинче нимӗн чӗнмесӗр ларать.

На меня очень подействовало все, что сказал Игорь Александрович, и я думал, что Игорь Грачев тут же встанет и признается, что это сделал он, но Игорю, видно, вовсе не хотелось доказывать, что он честный человек, и он молча сидел за своей партой.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Малтан эпӗ географи — вӑл мӗнле те пулин арифметика пек питӗ йывӑр предмет пулӗ тесе шутланӑччӗ, анчах вӑл питӗ ҫӑмӑл пулни палӑрчӗ.

Я думал, что география — это какой-нибудь очень трудный предмет, вроде арифметики, но оказалось, что она совсем легкая.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Шура атака вӑхӑтӗнче тем пулсан та чупмалла — фильмсенчи пек, геометриллӗ тӳрӗ линипе чупмалла, — тесе шутланӑччӗ ӗлӗк, кунта вара боецсем васкамасӑр, пӗр пӗшкӗнмесӗр пыраҫҫӗ тата, уя землемерсем виҫнӗ евӗр, сапаланарах унталла-кунталла утаҫҫӗ.

Шура раньше думала, что при атаке нужно обязательно бежать, бежать по геометрической прямой, как в фильмах, а тут бойцы шли не торопясь, в полный рост, двигались и прямо, и наискосок, расходясь лучами, будто обмеривали все поле, как землемеры.

IX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл тупӑкра мӑн асламӑшӗ выртать тесе шутланӑччӗ.

Он думал, что в гробу прабабушка.

Мӑн асламӑшне пытарни // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Коростелевӑн амӑшӗ пуррине Серёжа пӗлмен те, Коростелевпа Настя асламӑш ахаль пӗлӗшсем кӑна пуль тесе шутланӑччӗ вӑл.

Сережа и не знал, что у Коростелева есть мама, он думал, Коростелев и бабушка Настя просто знакомые.

Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Кӗреҫепе ҫӗр чавас килни унӑн иртсе кайнӑ ӗнтӗ, вӑл тин кӑна хӑйӗн фантикӗсене — канфет хучӗсене — урӑх коробкӑна куҫарса хурас тесе шутланӑччӗ, анчах, амӑшне кансӗрлесех кӗреҫене илсе тухнӑ хыҫҫӑн пӗртте чавмасан, аван мар пек туйӑнчӗ.

Ему уже расхотелось копать, он только что задумал переложить свои фантики — бумажки от конфет — в новую коробку; но было неудобно не покопать хоть немножко, когда мама так сказала.

Коростелевпа ирттернӗ пӗрремӗш ир. — Хӑнара // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Черныш ӑна хаяр аслати пек шавлӑ пулма тивӗҫ тесе шутланӑччӗ!

Которую Черныш представлял себе в грохоте и в громе!

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эпӗ кунта пур ҫӗрте те хуласемпе садсем курма шутланӑччӗ, халӑх ҫав тери ҫӑра пурӑннӑран иртсе пӗтмелле мар ҫын ҫӳрет пулӗ, тенӗччӗ.

— Я думал встретить здесь сплошные города и сады, где с человеком не разминешься — так всюду перенаселено.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Эп сан ҫинчен тем те пӗр шутланӑччӗ!

Я бог знает что уж думала о тебе.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Эп те ҫаплах шутланӑччӗ

 — Я так и думал…

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Степан Никитӑна партизансен отрячӗн командирӗ тума шутланӑччӗ.

Степан предполагал поставить Никиту командиром партизанского отряда.

7 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Эп сана ҫарта пуль тесе шутланӑччӗ, — терӗ ашшӗ.

— А я тебя в армии считал, — сказал отец.

6 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Астӑватӑр-и, — терӗ тахӑшӗ, — эпир ӑна хамӑр столовӑйне официантка пулса ӗҫлеме кӗмешкӗн килнӗ пулӗ тесе шутланӑччӗ?

— Помните, — сказал кто-то, — мы решили, что она пришла к нам в столовую подавальщицей наниматься?

Фрося штурман // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Эпир мотора хамӑр ӗҫлеттерсе пӑхма шутланӑччӗ.

Мы хотели сами попытаться запустить мотор.

Юлташсем инкек кураҫҫӗ // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Поляр лётчикӗ: калавсем; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 248 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех