Шырав

Шырав ĕçĕ:

шарсем (тĕпĕ: шар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Шарсем йӑлтӑртатнипе лашан куҫӗ туртса ыратрӗ, ҫутӑ йӑмӑхтарнипе куҫҫулӗ йӑпӑртатса юхрӗ.
Зрение коня страдало от блеска шаров, конские глаза, пораженные светом, истекали слезами.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шарсем вара лаша пуҫӗ ҫинче кӑнтӑрлахи ҫап-ҫутӑ шура хӗвелпе йӑлкӑшса ҫӳрерӗҫ.
И шары засверкали на голове его коня белым полуденным солнцем.

Кравать кӗтессисенче шурӑ шарсем хӗвел ҫутинче куҫа шартармалла йӑлтӑртатаҫҫӗ.
На углах кровати ослепительно сверкали, отражая солнце, белые шары.

Ерошка мучи йыт амине чуптунӑ! — сасартӑк кӑшкӑрашма пуҫларӗҫ чӳрече патӗнче шарсем хӑвалакан казак ачисем, тӑкӑрлӑк еннелле ҫаврӑнса.
Дядя Ерошка сучку поцеловал! — закричали вдруг казачата, гонявшие кубари под окном, обращаясь к проулку.

XI // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Вӑл вара пӗрре чӳречерен пӳрт сулхӑнӗнче шарсем хӑвалакан ачасем ҫине, тепре хӑйӗн тирпейлесе пуҫтарнӑ ҫӗнӗ хваттерӗ ҫине пӑхать те ҫак станицӑра, ҫӗнӗ ҫӗрте, мӗнле лайӑх савӑнса пурӑнасси ҫинчен шухӑшлать.
И он, посматривая то в окно на мальчишек, гонявших кубари в тени около дома, то в свою новую прибранную квартирку, думал о том, как он приятно устроится в этой новой для него станичной жизни.

Дювернуан — ыйхӑллӑ пит, куҫӗсем вара — пӑтранчӑк пысӑк шарсем пекех.
У Дювернуа — сонное лицо, а глаза — как большие мутные шары.

XX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ача урине ярса пуссанах, ёлка ҫине ҫыхса тултарнӑ хут япаласем, кӗленче шарсем кашнинчех шӑлтӑртатса, чӑнкӑртатса чӗтренӗ.
Каждый шажок мальчика чутко отдавался в елке легким бумажным шумом, вздрагиванием, шуршанием картонажей и хлопушек, тончайшим звоном стеклянных шаров.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мачта ҫинче яланах темиҫе хура шарсем ҫакӑнса тӑнӑ, вӗсем хулан хӑш енче пушар тухнине пӗлтернӗ.
На ней постоянно висело несколько черных зловещих шариков, числом своим показывая, в какой части города пожар.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Минутсерен тенӗ пек, ман шарсем аяккалла сикме тытӑнчӗҫ.
Шары поминутно летали у меня через борт.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Ялавсемпе тӗрлӗ тӗслӗ шарсем, чечексем уяв колоннисене тата ытларах илем кӳчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Вӗл вӗҫрӗҫ ялавсем, шӑранчӗҫ юрӑсем // А. ЕГОРОВА. «Авангард», 2019.05.07

Кӑшӑл варрине тӗрлӗ тӗслӗ шарсем тытнӑ ачасем чупса тухаҫҫӗ, пӗлӗтелле шарсем вӗҫтереҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Тар кӑларса ӗҫленӗ хыҫҫӑн, ай, савӑнтӑмӑр та акатуйра // А.НИКИТИНА. «Ял ӗҫченӗ», 2016.06.15

Ҫакӑн хыҫҫӑн тӗрлӗ тӗслӗ шарсем‚ шанчӑкпа ӗмӗт символӗ пек‚ кӑвак тӳпенелле вӗҫсе хӑпарчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

«Выпускниксен мӗн ӗмӗтленни пурнӑҫа кӗтӗр» // Ирина СУНАГАТУЛИНА. «Урал сасси», 2016.06.01

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика