Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗтренӗ (тĕпĕ: чӗтрен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хаяррӑн пӑхакан куҫсем умӗнче тата хӑйне тӗлленӗ пӑшалсем умӗнче Фелим чӗтренӗ сасӑпа каланӑ.

Фелим произнес дрожащим голосом, стоя под перекрестным огнем свирепых взглядов и под угрозой поднятых на него ружей.

LXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сивӗ тытнӑ пек чӗтренӗ хӑй, хӑҫан тул ҫутӑлӗ-ши тесе ҫеҫ кӗтсе выртнӑ.

Его трясло, как в лихорадке, и он с нетерпением ждал рассвета.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ӑна перес тесе тӗлленӗ, хӑйӗн аллисем чӗтренӗ.

Он прицелился в него, но рука тряслась у него, когда он целился.

Урнӑ йытӑ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах Муани-Лунга юрама тӑрӑшакан йӑпӑлтисем ҫине пӑхмарӗ те, вӗсен ҫумӗнчен урисене сарлакан пусса, ун айӗнче ҫӗр чӗтренӗ пек, тайкаланса утса иртрӗ.

Но Муани-Лунга даже не смотрел на раболепствующих льстецов и шел мимо них неверной походкой, широко расставляя ноги, словно земля под ним качалась.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Амӑшӗ сасартӑках ватӑлса кайнӑ, пуҫӗ чӗтренӗ.

Она сразу стала старенькой, у нее дрожала голова.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля пӗтӗм ӳт-пӗвӗпе сиксе чӗтренӗ, унӑн тутисем типсе кайнӑ, анчах амӑшӗ шав малалла утнӑ, ӑна ним те чарма пултарайман, вара Оля та унтан юласшӑн пулман.

Оля дрожала всем телом, у нее пересохли губы, но мать шла неумолимо, и Оля следовала за ней

4. Амӑшӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Пӑшал пеме пӗлекен ялти пӗртен-пӗр ҫын, ҫӑраҫҫисене сыхлакан старик, етрепе пемелли пӑшалне авӑрланӑ, унӑн аллисем ҫав териех хытӑ чӗтренӗ.

Ключарь, единственный умевший стрелять, дрожащими руками заряжал дробовик.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Таҫта ҫурҫӗр енче, Алеут утравӗсем патӗнче пулӗ, ҫав утравсен хутламӗсем океан тӗпне хытӑ пуснӑ та, шыв айӗнче питӗ вӑйлӑ шыв чӗтренӗ.

Где-то на севере, наверно в Алеутской пучине, у подножия алеутских складок, под давлением их, просел участок дна океана, вызвав сильное землетрясение под водой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Андрей Краснов. Ефремов И.А. Ҫӑлтӑр карапӗсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 96 с.

Тупӑсем пенипе тата снарядсем ҫурӑлнипе чӳрече кантӑкӗсем чӗтренӗ.

Стекла дрожали от артиллерийской канонады и взрывов снарядов.

Прямой провод тӑрӑх пулса иртнӗ калаҫу // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Коппелиус чӗмере тытса пӑрахнӑ пек чӗтренӗ.

Коппелиус согнулся, как бы кланяясь.

Тӑшман таппа лекнӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Вӑл хӑранипе хытӑ чӗтренӗ, ура ҫинче те аран-аран ҫеҫ тӑнӑ.

Он дрожал от страха и едва держался на ногах.

Тӑшман таппа лекнӗ // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Унӑн пичӗ шурӑ пулнӑ, куҫӗсем йӑлтӑртатса ҫуннӑ, тути чалӑшса кайнӑ, пӗҫҫисем тӑрӑх тӑсса тытнӑ аллисем чӗтренӗ.

Лицо было бледно, глаза горели, губы искривились, вытянутые по швам руки чуть вздрагивали.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ингушсем хурт сӑхнӑ пек сиксе тӑнӑ та винтовкисене ярса тытнӑ, анчах йӗри-тавра нимӗн те курӑнман, кӳлӗри хӑмӑшлӑх ҫеҫ хӑратмалла хумханнӑ, йӗри-тавра пурте уланӑ, ҫӗр чӗтренӗ.

Как ужаленные, вскакивают ингуши, хватаются за винтовки, но ничего не видно, только угрожающе колышутся озерные заросли да воет, гудит кругом земля.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ҫилленсе кайнипе унӑн сӑмса ҫунаттисем чӗтренӗ.

От ярости у него дрожали ноздри.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Хӑй чӗтренӗ пулин те унӑн пуҫӗ лайӑх ӗҫлерӗ, ҫавӑнпа та вӑл аптрасах ӳкмерӗ.

Хотя его знобило, но голова была ясная, и он не терялся.

15. Тӑшман йӑвинче // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Вӑл тутисене пӑчӑртаса лартнӑ, куҫӗсем енчен енне чупкаланӑ, аллисем палӑрмаллах чӗтренӗ.

Губы его были упрямо сжаты, глаза беспокойно бегали по сторонам, руки заметно дрожали.

8. Допрос // Леонид Агаков. Матвеев Г.И. Симӗс вӑчӑрасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 112 с.

Ун чухне йӗри-таврара ҫӗр чӗтренӗ пек туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Брест кирпӗчне музея парнелерӗҫ // А.Исаева. Каҫал Ен, 2018.07.10

Вунултӑ ҫул иртсен ҫӗр тепӗр хут тата вӑйлӑрах чӗтренӗ, вара ҫакӑн хыҫҫӑн часах, халиччен лӑпкӑ тӑракан Везуви тӑрринчен, темӗн пек хӑрушӑ вут-хӗм сирпӗнсе кӗрлесе тухнӑ, кун ҫинчен Рим ученӑйӗ Плиний пит аван ҫырса хӑварнӑ.

Через шестнадцать лет оно повторилось с большей силой, а вскоре произошло ужасное извержение из вершины до того мирной горы Везувия, отлично описанное римским ученым Плинием.

Ҫӗрӗн ҫийӗсем мӗнле тытӑнса тӑни тата ҫӗр варрине кайса ҫӳрени ҫинчен // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с. — 211–227 с.

Вӗсем партизансем умӗнче чӗтренӗ, вӑл партизансем ҫинчен пӗрмаях калаҫнӑ, анчах таврара мӗн пулса иртнине пӗлмен, большевиксен позицийӗсене пӗлмен.

Они дрожали перед партизанами, постоянно говорили об этих партизанах, а что происходит вокруг, не знали, не знали позиции большевиков.

IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Приказчикӑн пуши умӗнче, унтан та ытларах — вӑл ҫыпӑҫнисенчен хӑраса, пӗрле чӗтренӗ.

Вместе дрожали перед приказчичьей плеткой и еще больше перед приказчичьими ухаживаниями.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех