Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫынсене тӑрӑхласа ят пама хӑнӑхнӑ Сагайда вӗсене «Кармазин чӗпписем» тесе чӗнме тытӑнчӗ.

Имея привычку давать людям прозвища, Сагайда окрестил их «кармазинниками».

V // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Яхтӑсем, кӑвакал чӗпписем пекех, ҫыран хӗррипе шикленсе ишсе ҫӳреҫҫӗ.

Они боязливо бродили у берега, как утята.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Шуйттан чӗпписем ӑна Турчӑкапа: — Ак сана!

Черти её, глупую, Кочергою щупают!

II сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Эпир саншӑн чӑх чӗпписем мар, Курск ҫыннисем!

— Мы тебе не курята, а — куряне!

I сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Вӗсем хыҫҫӑн шинклетсе чӗпписем вӗркӗнеҫҫӗ.

За ними тянулся выводок.

Ҫу иртрӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чӗпписем тухсан, вӗсене тинӗс уттинчен ҫӗр ҫине куҫара пуҫланӑ.

И когда воронята вывелись, он стал их переносить с острова на землю.

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпписем кӑна итлеҫҫӗ те пурте ҫӑмарта ӑшне кӗме тытӑнаҫҫӗ, анчах ниепле те кӗреймеҫҫӗ, ҫуначӗсене анчах ҫӗмӗркелесе пӗтереҫҫӗ.

Цыплята послушались, полезли в скорлупу, но не могли никак влезть в нее и только помяли себе крылья.

Пусма ларакан чӑхӑпа унӑн чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ытти ҫерҫи чӗпписем вилнӗ чухнехи пекех, Живчик та тӗкӗсене тӑраткаласа ячӗ.

И он их растопырил, как и другие воробьи, когда они умирали.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫерҫи чӗпписем чӗриклетеҫҫӗ, ҫухӑраҫҫӗ, пуҫӗсене кӑларса ҫӑварӗсене каркалаҫҫӗ, анчах вӗсене пырса тӑрантаракан никам та ҫук.

Маленькие пищали, высовывали свои головки и открывали клювики, но их некому было кормить.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр эрнерен ҫерҫи чӗпписем кӑшт ӳссе тӗкленчӗҫ те илемлӗрех пулса кайрӗҫ.

Через неделю маленькие воробьи подросли, покрылись пухом и стали красивее.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл таврӑнсан, чӗпписем йынӑшса ҫӑварӗсене каратчӗҫ.

И когда она возвращалась, воробушки с писком открывали свои желтые клювики.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Амӑшӗ час-часах чӗпписем валли ҫиме шырама каятчӗ.

Мать часто от них улетала за кормом.

Мӑнакка алла вӗрентнӗ Живчик ятлӑ ҫерҫи ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпписем пуҫӗсене ҫӗклесе ҫӑварӗсене карса хунӑ.

Орлята подняли головы и разинули рты.

Ӑмӑрткайӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпписем тата хытӑрах кӑшкӑра пуҫланӑ.

Орлята засвистали и запищали еще жалобнее.

Ӑмӑрткайӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӗпписем пуҫӗсене ҫӗклесе кӑшкӑра пуҫланӑ: вӗсем ҫиме ыйтнӑ.

А орлята подняли свои головы и стали пищать: они просили корма.

Ӑмӑрткайӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хаяр ҫиллӗмпе ыйтасчӗ: — Ангел чӗпписем, тӳремӗн поэта сас парсамӑрччӗ, — эсӗр ҫынсем пулсан, камсем-ши вара ула кураксем?

Я б спросил, взъяренный: — Ангелицы, попросту ответ поэту дайте — если люди вы, то кто ж тогда воро̀ны?

Ултӑ манашка // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 97–101 с.

Завырка чӗпписем!..

Завыркинцы!

Вуннӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Мӗн шавлатӑр эсир, шуйттан чӗпписем? — тенӗ пӑшӑлтатса барабанщик.

Чего вы галдите, бесовы дети? — прошептал барабанщик.

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Ачасем, тӑвӑр йӑвари кайӑк чӗпписем пек, пӗр-пӗрин ҫумне тӗршӗнсе ларчӗҫ.

Внутри нее, как в тесном гнезде, плотно прижавшись друг к дружке, сидели ребята.

17 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Сивуч чӗпписем те пысӑк.

Да и сивучата стали совсем взрослыми.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.