Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗсӗннӗ (тĕпĕ: хӗсӗн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анкӑш хупӑнкаллӑ ҫаврака тӗксӗм куҫӗсем ӗшенчӗклӗн хӗсӗннӗ, илемлӗ пит-куҫне ыйхӑсӑр ирттернӗ каҫсем сӑнран ӳкернӗ.

Широко расставленные, круглые, темные глаза его были устало прижмурены, красивое лицо измято бессонными ночами.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мажарова симӗс китель тата ҫап-ҫутӑ тасатнӑ атӑ тӑхӑннӑ ҫак хастар ҫын умӗнче мӗн пур йӗри-тавралӑх каялла чакнӑ, хӗсӗннӗ пек туйӑнчӗ; пит ҫӑмартисене вӑл ӳчӗ кӑн-кӑвак курӑнакан пуличченех яп-яка хырнӑ; хыткан пит-куҫӗ кӑнттамраххӑн хускалнинче вӑл хӑйӗн вӑйӗ ҫине хытӑ шанса тӑни палӑрать.

Все окружающее словно потеснилось перед энергичным человеком в защитного цвета кителе и аккуратных начищенных сапогах; щеки его были тщательно выбриты, в резких и грубоватых чертах сухощавого лица, в скуповатых, но властных жестах были законченность, определенность.

8 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Игнат Савельевич тӳрленсе тӑнӑ, унӑн куҫӗсем хӗсӗннӗ.

Игнат Савельевич выпрямился, глаза его сузились.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аҫа ҫури ерипен ӳсӗрӗлсе пынӑ, унӑн пит-куҫӗ хӗрелнӗ, сӑмси ҫап-ҫутӑ курӑннӑ, куҫӗсем хупӑнса ларас пек хӗсӗннӗ, вӑл кӑвак сухалне каҫӑртса ӗҫнӗ чух унӑн шӑнӑрлӑ мӑйӗ ҫинче пыр мӑкӑлӗ илемсӗррӗн туртӑна-туртӑна илнӗ.

Отчим медленно пьянел, лицо его багровело, нос лоснился от жира, глаза словно заплывали, становились меньше, а когда он пил, запрокидывая сивую бороду, на его жилистой шее противно дергался кадык.

3 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн юр пек шурӑ пуҫӗ силленет, ватӑлса тӗссӗрленнӗ куҫӗсем суккӑрланас патне ҫитнӗ пек хӗсӗннӗ.

Снежно-белая голова его тряслась, выцветшие от старости глаза подслеповато щурились.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем ниҫта иртмелле мар ҫӑтӑ кӗпӗрленсе хӗсӗннӗ пирки, вӑкӑрсемпе лашасене тӑварма, урапасене алӑ вӗҫҫӗн кӗпер патне сӗтӗрсе тухма тиврӗ.

Так плотно стиснулись повозки, что потребовалось выпрягать быков и лошадей, на руках вывозить арбы к мосту.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫапах та вӑл Иван Алексеевичӑн туртӑнса илнӗ пичӗ самантрах тӳрлетмелле мар хӑрушла улшӑннине, вӑл, питӗ ҫӳлтен шыва сикме хатӗрленнӗ евӗр, аллисене сарса хутлатнине хӗсӗннӗ куҫ хушӑкӗсенчен лайӑххӑнах курчӗ.

Но сквозь суженные прорези глаз она увидела, как мгновенно — страшно и непоправимо изменилось дрогнувшее лицо Ивана Алексеевича, как он развел и сложил руки, словно собираясь прыгнуть с большой высоты в воду.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий хӗсӗннӗ куҫӗсемпе малти матроса суйласа илчӗ, хӗҫне ҫӗклерӗ.

Григорий заносил шашку, сузившимися глазами выбирая переднего матроса.

XLIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Килпетсӗр хӗрлӗ тӑрӑллӑ казак ҫӗлӗкӗ айӗнчен ун ҫинелле ватӑлса кайнӑ Штокман пӑхрӗ; унӑн хӗсӗннӗ куҫӗсем Иван Алексеевич ҫине паллаймасӑр тинкерчӗҫ, унтан мӑчлатса илсе татах хӗсӗнчӗҫ, ҫуталса кайрӗҫ, куҫ хӗррисенчен кӑвакара пуҫланӑ тӑнлавӗ патнелле пӗркеленчӗк йӗрсем тӑсӑлчӗҫ.

Постаревший Штокман смотрел на него из-под нелепого красного верха казачьего треуха; его узко сведенные глаза, не узнавая, глядели на Ивана Алексеевича и вдруг, дрогнув, сузились, посветлели, от углов брызнули к седым вискам расщепы морщин.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорин хӗсӗннӗ куҫ хушӑкӗсенче ҫутӑ пайӑркисем чӳхенме пуҫларӗҫ.

У Григория в сузившихся прорезях глаз заиграли светлячки.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шӑнтса пӑрахнӑ пек вӗттӗн чӗтреме пуҫланӑ Пантелей Прокофьевич юнашар пӳлӗмри сак тӑрӑх атӑ ҫиппине, ӑптрисене, хурӑн пӑта тултарнӑ пӗчӗкҫӗ банкӑна тӗлсӗррӗн вырӑнтан-вырӑна куҫаркаларӗ, сехӗрленсе ӳкнӗ, хӗсӗннӗ куҫӗсемпе ҫине-ҫинех чӳречерен пӑхса илчӗ.

Пантелей Прокофьевич в мелком трясучем ознобе бесцельно передвигал по лавке в бокоуше дратву, шилья, баночку с березовыми шпильками и все поглядывал в окно сузившимся, затравленным взглядом.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӗсем Мелеховсен тӗлне ҫитрӗҫ те, чарӑнса тӑрса, пӗр вӑхӑт Дон урлӑ каҫакан вырӑна, Донпа чӑнкӑ сӑрт хушшине хӗсӗннӗ хура сукмак пек йӗр ҫине, сӑнаса пӑхкаларӗҫ, каялла ҫаврӑнса кайрӗҫ.

Они на рысях дошли до мелеховского база, — приостановившись, оглядели переезд за Дон, чернотрупный проследок, стиснутый Доном и горой, повернули обратно.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Каҫ выртма чарӑнсан кӑвайт патне хӗсӗннӗ, кӳтнӗ аллисене тата ҫурӑмӗсене ӑшӑтнӑ.

Жмутся на ночевках к кострам, греют озябшие руки и спины.

Ҫӗнӗ пушмаксем // Василий Чураков. Алексеев, Сергей Петрович. Суворов ҫинчен: повесть; вырӑсларан Василий Чураков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1967. — 5-143 с.

Вӑл кулнӑ чухнехи пек хӗсӗннӗ куҫне кӑштах уҫрӗ те, ыратнине тата сехӗрленсе ӳкнине ҫӗнтерме пикенсе, темскер тӑвӑнтарнӑ пек, уҫӑмсӑррӑн калаҫса кайрӗ:

 — Она полуоткрыла суженные, как во время смеха, глаза и, пытаясь осилить боль и ужас, заговорила невнятно, будто давясь чем-то:

XXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тӑнлавӗсем хӗсӗннӗ, куҫ хупаххисем йывӑрланнӑ, ҫывӑрса каяс тесе куҫӗсене хупсанах, ун умне кӗрлесе тӑракан площадь тухса тӑнӑ, ҫынсем нумай пулнӑ, ялавсем вӗлкӗшнӗ.

Кровь приливала к вискам, тяжелели веки, и когда он закрывал глаза, силясь уснуть, перед ним вставала гудящая голосами станичная площадь, людная и густо расцвеченная знаменами.

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергее сӗтел хушшине ларма сӗннӗ вӑхӑтра унӑн куҫӗсем хӗсӗннӗ, ансӑр хушӑк кӑна пулса юлнӑ, йӑлтӑртатса тӑнӑ…

В ту минуту, когда он упрашивал Сергея сесть за стол, глаза его сузились, образовав лишь щелочку, и в этой щелочке вспыхивали искорки…

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл хулӑн шел тутӑр ҫыхнӑ, пӗр кӗтессе хӗсӗннӗ те, никам ҫине пӑхмасӑр ларать.

Повязанная толстой шалью, она сидела в углу и ни на кого не смотрела.

XI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Калмыков пӗчӗкленсе хӗсӗннӗ куҫӗпе ун ҫине тинкерсе пӑхса йывӑррӑн аллисене ҫӗклерӗ те пӳрнисене хуллен вылянтарса илчӗ.

Калмыков следил за ним сузившимися глазами, трудно поднимал руки, пощелкивал пальцами.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн ывтӑнса пӑхакан ҫаврака куҫӗсем хӗсӗннӗ; сухарие васкамасӑр чӑмласа ҫӑтнӑ хушӑра хӑй, куҫ харшийӗсене сиклентерсе, пӗрре ҫӗрелле, тепре аяккалла пӑхса илет.

Далеко расставленные выпуклые глаза его щурились; прожевывая и глотая, он шевелил бровями, глядел вниз и по сторонам.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Бештау та хӑйӗн юпписене сарса, ҫӗр ҫумнерех хӗсӗннӗ, вӑл ерипен тӗттӗмленсе пычӗ-пычӗ те пачах куҫран ҫухалчӗ.

Бештау тоже словно прижалась к земле, раскинув свои большие и малые отроги; она постепенно темнела и темнела, а потом и совсем скрылась из глаз…

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех