Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗррисенчен (тĕпĕ: хӗрӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лашисене хӑй пӗр талӑк каярах каҫса килнӗ вырӑна илсе пычӗ: ҫыран хӗррисенчен тухса кайнӑ юханшыв пӑтранчӑк шывсене хӑвалать, вӑта варринче ҫатан карта татӑкӗпе урапа кустӑрмин ҫур тукунне ҫавӑрттарса тӑрать.

Подъехал к тому месту, где сутки назад переезжал по льду; вышедшая из берегов речка гнала по раздвинувшемуся руслу грязные воды, легко крушила на середине отрезок плетня и половинку колесного обода.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Клеёнкӑн хӑю ярӑмӗллӗ хӗррисенчен леш, ӗлӗкрех вилнӗ патшасемпе патша майрисем чинлӑн пӑхаҫҫӗ, шӑп варринчен — патша килӗнчи хисеплӗ хӗрсем, шурӑ шлепке тӑхӑннӑскерсем, тата шӑнасем вараласа пӗтернӗ II-мӗш Николай патша хӑй те теветленсе пӑхса лараҫҫӗ.

От клеенки дурно пахло мокрой резиной и еще чем-то; важно глядели покойники-цари и царицы с каемчатых углов, а на середине красовались августейшие девицы в белых шляпах и обсиженный мухами государь Николай Александрович.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Виҫӗ минут иртсен вӑл, аллисемпе траншея хӗррисенчен тыткаласа, каялла тухрӗ те пуҫӗ тӑрринче мина шӑхӑрнине илтрӗ.

Через три минуты он вылез обратно, хватаясь руками за края траншеи, и тут же услышал свист мины над головой.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Федя, пӗлӗт ҫинелле пӑхса, аллисене кимӗ хӗррисенчен усрӗ, таса та вӑйлӑ сассипе матроссен юррине юрласа ячӗ:

Федя повернул лицо к небу, уронил руку за борт и чистым и сильным тенором запел известную матросскую песню:

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл, хаярланнӑ пек пулса, кимме икӗ аллипе хӗррисенчен тытса мӗнпур вӑйӗпе силлентерме тытӑнчӗ.

Он сделал зверское лицо, схватился руками за оба борта и стал изо всех сил качать шаланду.

XLIV. Маёвка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Машина тулли ҫынччӗ, сиктерсех те каймастчӗ, ланккама тӗлне пулмассерен аманнисем йынӑшатчӗҫ, эпир Паньӑпа иксӗмӗр вӗсене машина хӗррисенчен ан ҫапӑнччӑр тесе сыхла-сыхла халтан кайрӑмӑр.

Теперь не так трясло — машина была полна, но каждый раз, когда она ныряла в рытвину, раздавался стон, и мы с Паней совсем замотались, следя, чтобы кто-нибудь из раненых не ударился головой о раму.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Курӑк ҫине таса салфетка сарса, ӑна хӗррисенчен пӗчӗк чулсемпе пусарсан, вӑл ун ҫине ҫыхӑра пулнӑ апат-ҫимӗҫсене кӑларса хучӗ.

Расстелив на траве чистую салфетку, прижав ее по углам камешками, она раскладывала на ней содержимое узелка.

10 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Грузовик пушӑ гильзӑсене чанкӑртаттарса, йывӑҫ тымарӗсем ҫинче сиккелесе вӑрман тӑрӑх пӗр пилӗк километр кайсассӑн, Вана сасартӑк грузовикӑн ҫӳллӗ хӗррисенчен тытса, пит-куҫне ҫав тери хаярлатнӑ та, машина ҫинчен мӑк ӑшне сиксе кутӑн-пуҫӑн ҫавӑрӑнса илнӗ.

Едва грузовик, позванивая пустыми гильзами и подпрыгивая по корням, проехал по лесу километров пять, как Ваня вдруг схватился руками за высокий борт, сделал отчаянное лицо и сиганул из машины, кувыркнувшись в мох.

7 сыпӑк // Леонид Агаков. Валентин Катаев. Полк ывӑлӗ. Повесть. Леонид Агаков куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948

Сӑмахсем ҫиҫӗм пек пулсан та, вӗсем Гекӑн шуралсах кайнӑ тути хӗррисенчен ҫиҫӗмрен те хӑвӑртрах вӗҫерӗнсе тухрӗҫ.

Если бы слова были молнией, то и тогда они не могли бы сорваться быстрее с побелевших уст Гека.

30-мӗш сыпӑк. Томпа Бекки ҫӗр ӑшӗнчи шӑтӑкра // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Унӑн шлепки темӗн пысӑкӑш ишӗлсе аннӑ япала пек курӑнса ларнӑ: хӗррисенчен аялалла ҫур уйӑх евӗрлӗ пысӑк татӑк усӑнса тӑнӑ.

Вместо шляпы он носил какую-то просторную рвань, от полей которой был откромсан большой кусок в виде полумесяца.

6-мӗш сыпӑк. Том Беккипе паллашать // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех