Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрлӗармеецӗ (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр хӗрлӗармеецӗ, Григорий командир пулнине тавҫӑрса илсе, ун умне утса пычӗ, аллине йӗнер йӑранине сӗртӗнчӗ:

Один красноармеец, распознав в Григории командира, подошел вплотную, коснулся рукой стремени:

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрлӗармеецӗ, ав, пилӗк утӑмра кӑна.

А красноармеец уже в пяти шагах.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑй те ура ҫине сиксе тӑрать, ӗнтӗ тӑнӑ ҫӗртех хӑй ҫинелле нимӗн шарламасӑр чупса килекен кӗре сӑн-питлӗ ҫамрӑк мар хӗрлӗармееца юлашки хут тӗллесе перет те курать: лектереймерӗ, Хӗрлӗармеецӗ тилӗрсе кайнӑ пек пӑрван та теветкел пит-куҫлӑ.

Он тоже вскакивает, уже стоя стреляет последний раз в немолодого смуглого красноармейца, молча бегущего прямо на него, и видит, что промахнулся, у красноармейца возбужденно-серьезное бесстрашное лицо.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Куна чухӑн класс хӗрарӑмне хуҫалӑха уралантарма пулӑшатпӑр-ха: ун валли буржуй машинипе ҫӑнӑх илсе кайса паратпӑр, — харсӑррӑн ҫатӑртатса хуравларӗ пӗр хӗрлӗармеецӗ.

— А это мы женщину бедняцкого класса на хозяйство ставим: несем ей буржуйскую машину и муку, — бойкой скороговоркой ответил один из красноармейцев.

LXV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ хӑйне тин ҫеҫ ухтарнӑ повстанеца, хӑйӗнчен тытса илнӗ укҫа енчӗкне лӑпкӑн кӗсйине чиксе тӑраканскерне, прикладпа чышса ячӗ, кӑшкӑрса тӑкрӗ:

Один из них ударил прикладом обыскивавшего его повстанца, спокойно переложившего кошелек красноармейца к себе в карман, крикнул:

LII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑш хӗрлӗармеецӗ, йывӑррӑн асапланса вилекен казака хӗрхенсе-тӗр, ӑна питӗ ҫывӑхран тӗллесе пенӗ те, Такан Яккӑвӗн вилӗ пичӗ ҫинче ӳт пиҫсе кайнӑ йӗрпе тар ҫунӑкӗн хура йӑрӑмӗ те тӗрленсе юлнӑ.

Кто-то из красноармейцев, видимо, сжалившись над трудно умиравшим казаком, выстрелил в него почти в упор, так что даже ожог и черные пятнышки порохового запала остались на мертвом лице Якова Подковы.

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӑҫта мурне, шу-уйттан пуҫӗ? — ҫилленсе кӑшкӑрса тӑкрӗ пӗр хӗрлӗармеецӗ, ури ҫине Штокман ыраттармаллах пуснӑскер.

— Куда тебя, че-о-орт?.. — негодующе крикнул один из красноармейцев, которому Штокман больно придавил ногу.

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штаб картишӗнчен ҫӑмламас лаша утланнӑ утлӑ разведка хӗрлӗармеецӗ сиксе тухрӗ.

Из двора штаба на сибирской лохматой лошаденке выскочил красноармеец конной разведки.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ, ҫурӑмӗ тӑмпа шуралнӑскер, тайкаланса илсе, ҫамрӑк хӗрарӑма — Христоньӑсен кӳршине — ташлама чӗнчӗ, анчах лешӗ килӗшмерӗ, пӗрмечеллӗ кӗпе аркине аллипе пуҫтарса тытса, Григорий патне ыткӑнчӗ.

Один из красноармейцев, с обеленной спиной, качнувшись, пригласил молоденькую бабенку — соседку Христони, но та отказалась и, захватив в руку сборчатый подол, перебежала к Григорию:

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пӗр хӗрлӗармеецӗ, вӑрӑм урисене чармакласа ларнӑ та, купӑсне тӑсӑлнӑ таран карӑнтарса, урмӑшшӑн «Саратов ташшине» нӑйкӑштарать.

Гармонист-красноармеец не так ли режет «саратовскую», до отказа выбирая мехи, раскидав длинные ноги.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ма ӑна кӑтартмастӑн? — ыйтрӗ пӗр хӗрлӗармеецӗ, хунарӗпе ҫутатса.

Почему не выводишь? — спросил один из красноармейцев, присвечивая фонарем.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тахӑш хӗрлӗармеецӗ тем ҫинчен калама тӑнӑччӗ, анчах ҫавӑнтах ӑна палланӑ сасӑ пӳлсе хучӗ, ҫурма тӗттӗмре, теме кӗтнӗ пек тытӑнкаласа, янӑраша пуҫларӗ:

Кто-то из красноармейцев начал рассказ, но знакомый голос перебил его, зазвучал в мутной полутьме с выжидающими паузами:

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Дуняшка кӑмака ҫумне тӗршӗнсе чӑлха ҫыхатчӗ, анчах пӗр хӗрлӗармеецӗ ӑна: «Пирӗнпе апата лар, хитре пике», терӗ те, вӑл пӳртрен тухрӗ.

Дуняшка вязала чулок, прижавшись к печке, но после того как один из красноармейцев назвал ее «барышней» и пригласил поужинать, она ушла.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:
  • 1

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех