Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑлхинчен (тĕпĕ: хӑлха) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпир санпа выльӑпӑр, — Тома хӑлхинчен пӑшӑлтатрӗ кӑтӑклакан ӑшӑ сасӑ.

— Мы будем с тобой играть, — шепнул на ухо Точа теплый щекочущий голос.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

— Араб юмахӗ, — Вита хӑлхинчен чӑх-чӑх кулса евитлерӗ Гатт; Витт та ӑна пӑшӑлтатсах хуравларӗ:

— Арабские сказки, — фыркнул на ухо Витту смешливый Гатт, и шепотом ответил ему Витт:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ҫакна евитленӗ те вӑл ачалла йӗрсе янӑ, вилнӗ арӑмӗн хӑлхинчен алкине кӑларса илнӗ; хӑй ӑнлантарнӑ тӑрӑх — асӑнмалӑх.

Сказав это, он зарыдал и вытащил серьгу из уха покойницы — на память, по его объяснению.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Старик ачана хӑлхинчен ярса тытса пукан ҫинчен антарчӗ.

Старик снял мальчика со стула за уши.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Унӑн ҫивӗч хӑлхинчен нимӗн те пытанса юлма пултарайман.

Ничто не могло ускользнуть от его внимания.

Тӑмран тунӑ теттесем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Тӑсланкӑ каччӑ хӗре хӑлхинчен темӗн каларӗ: Тамара шӑнкӑрав пек сассипе ахӑлтатса кулса ячӗ.

Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Ун ӑшӗнче вут-ҫулӑм алхаснӑ вӑхӑтра Лидӑна спортсменӗ ыталаса хӑлхинчен ӑшӑ сӑмахсем пӑшӑлтатать пулӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

— А что такое хэрим, папа? — хӑлхинчен пӑшӑлтатса ашшӗнчен вӑрттӑн ыйтрӗ Лиза.

— А что такое хэрим, папа? — тайком шепнула на ухо Лиза.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл, сӗтел хушшинче ларакан ҫынсене хӑвӑрт пуҫ тайса илет те, Москалев патне пырса, ӑна хӑлхинчен пӑшӑлтатса калать:

Быстро кивая сидящим за столом, подошел к Москалеву и зашептал ему на ухо.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

(Пуля лашана хӑлхинчен тивнӗ те, пуҫӗнчен шӑйӑрса иртнӗ.) — Авӑ вӑл пуҫне те йӑлтах чалӑштарса пӑрахнӑ…

(Коня задело пулей по уху, взмахнул башкой.) — У него и морду-то всю перекосило…

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Иван Гора кулса ячӗ, унӑн пысӑк ҫӑварӗ хӑлхинчен хӑлхи таранах сарӑлса кайрӗ.

Иван Гора улыбнулся большим ртом от уха до уха.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Малтанах дача ҫывӑхӗнче мӗн те пулин шанчӑксӑртарах япала асӑрханипе асӑрхаманни ҫинчен ыйтса пӗлчӗ; ку тӗлӗшпе лӑпланнӑ хыҫҫӑн вара каҫхине икӗ юлташа («ЦК членӗсене», — хӑлхинчен пӑшӑлтатса каларӗ вӑл Надежда Кондратьевнӑна) ертсе килесси ҫинчен систерсе хучӗ.

Он расспросил, не замечено ли вокруг дачи чего-нибудь подозрительного; успокоившись же на этот счет, он предупредил, что вечером привезет двух товарищей («членов ЦК», — прошептал он в самое ухо Надежде Кондратьевне).

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Апат хыҫҫӑн вӑл витене кӗрсе пӑхрӗ, Нӑрике хӑлхинчен хыҫса илчӗ те шухӑшлӑн ҫапла каларӗ:

После обеда он заглянул в хлев, почесал Свинушка и задумчиво сказал:

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫавӑнпа та ҫак доктор пӗрремӗш министр патне кӗме ирӗк илнӗ кашни ҫынна хӑйӗн ӗҫӗсем пирки кӗскен те ӑнланмалла каласа парсан, ун патӗнчен тухса каяс умӗн министра е сӑмсинчен туртма, е хырӑмӗнчен урапа тапма, е хӑпарса тухнӑ ури ҫине виҫӗ хут таптама, е хӑлхинчен туртма, е ӳчӗ ҫине булавкӑпа чикме, е аллинчен кӑвакарса кайичченех чӗпӗтме хушать.

Поэтому доктор предлагает каждому получившему аудиенцию у первого министра, по изложении в самых коротких и ясных словах сущности дела, на прощание потянуть его за нос, или дать ему пинок в живот, или наступить на мозоль, или надрать ему уши, или уколоть булавкой, или ущипнуть до синяка руки и тем предотвратить министерскую забывчивость.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Король задачине шутласа кӑларнине курсанах пӗр тарҫи ӑна хампипе тутинчен, тепӗр тарҫи сылтӑм хӑлхинчен ерипен те хуллен ҫапса илчӗҫ.

Заметив, что король решил задачу, один из них почтительно хлопнул его по губам, а другой по правому уху.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Хӑмпӑпа ҫапакансен ӗҫӗ темиҫе ҫын пӗрле пухӑнсан, калаҫмалла пулнӑ ҫыннине тутаран, итлемелле пулнӑ ҫыннине сылтӑм хӑлхинчен кӑштах хӑмпӑпа ҫапса илесси кӑна пулнӑ.

Обязанность хлопальщика заключается в том, чтобы при встрече нескольких лиц слегка хлопать по губам того, кому следует говорить, и по правому уху тех, кто слушает.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑл Кольӑна кашни минутрах ҫаннинчен турта-турта хӑлхинчен шӑппӑн ыйтнӑ:

То и дело она дёргала Колю и шептала ему в самое ухо:

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вара, хӑйӗн чиновникла кителӗн сӑнсӑр ҫухи ҫинче мӑнтӑркка питне силлесе, вӑл татах та нумайччен ротмистра хӑлхинчен пӑшӑлтатса каларӗ: ротмистрӑн та тутисем савӑннипе ирӗлсе сарӑлсах кайрӗҫ.

И, тряся небритой жирной щекой над грязным воротничком чиновничьего своего кителя, что-то еще долго шептал тюремщик на ухо ротмистру, и губы ротмистра, бритые, вкруг, все шире и шире расползались улыбкою.

XV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Ан тив ӑна, яр, — терӗм эпӗ Бирюк хӑлхинчен пӑшӑлтатса.

— Отпусти его, — шепнул я на ухо Бирюку.

Бирюк // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 148–157 с.

Иккӗмӗш пуканийӗ, илтнӗ сӑмаха пӗр хӑлхаран кӗртсе тепӗр хӑлхинчен кӑларса яракан ҫын пек.

Вторая кукла схожа с тем, у кого чужие слова в одно ухо влетают, из другого вылетают.

Виҫӗ ылтӑн пукане ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех