Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шакӑрчаллӑ ҫунисене те, ут хатӗрӗсене те тӗрлӗ-тӗрлӗ лентӑсемпе, эрешсемпе йӳпсӗнтермеллех илемлетсе, ӗлккенлетсе пӗтернӗ; касса чӗнтӗрленӗ пӗкӗсем айне пӗчӗк йӗс шӑнкӑравсем, пӗкӗсен икӗ енне ҫӳҫеллӗ, ярапаллӑ виҫшер тутӑр ҫакнӑ; ҫунисен ларкӑчисемпе хыҫӗсем ҫине килте тӗртнӗ кавир е кашма сарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Лашасен ҫӳлелле ывӑтӑнакан пуҫӗсем, автомобильсен хыҫӗсем хӗрарӑмсен хаваслӑ пичӗсемпе пӗр шайра мӗлтлетеҫҫӗ; витринӑсем ҫулӑмланаҫҫӗ, ҫап-ҫутӑ, хӑрушӑ тата киленӳллӗ.

Вскинутые головы лошадей и задки автомобилей мелькали на одном уровне с веселыми женскими лицами; витрины пылали, было светло, страшно и упоительно.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Пирӗн умра тӗрлӗрен кӗлеткесемпе илемлетнӗ карап сӑмсисем е хыҫӗсем курӑнса тӑраҫҫӗ.

Перед нами вырастали то украшенный фигурами нос, то корма.

IX сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ковшов йӗлтӗр патаккисемсӗрех пычӗ, вӗсем хӑй кӗрсе ларнӑ ҫӗртех ҫухалса юлнӑ, икӗ йӗлтӗрӗн те хыҫӗсем хуҫӑлса ӳкнӗ.

Ковшов шел без палок, оставшихся на месте падения; у обеих лыж были отломаны пятки.

Икӗ йӗлтӗрҫӗ // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Вӑл, уҫнӑ шкап патне пырса, кӗнекесен ылттӑн хыҫӗсем ҫинелле ытахаллӗн тенӗ пек пӑхса тӑчӗ.

Она подошла к открытому шкафу и безразличным взглядом скользнула по золотым корешкам книг.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Аллисем мӑйне перӗнмессеренех вӑл, уйрӑммӑнах хӑлха хыҫӗсем, хытса ларнине туятчӗ.

Она и сама знала, когда порой, дотронувшись до шеи, особенно за ушами, ощущала под пальцами шероховатость.

Супӑнь // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 131–145 стр.

Вӗсен клеенкисем кивелсе пӗтӗмпех юрӑхсӑра тухнӑ, таянмалли хыҫӗсем хыҫалалла илемсӗррӗн авӑнса аннӑ, ҫавӑн пирки вӗсем тенкел пек мар, ача ҫуни евӗр туйӑнаҫҫӗ.

Это было какое-то жалкое подобие мебели с отжившей свой век клеенкой и с неестественно сильно загнутыми назад спинками, придававшими стульям большое сходство с детскими санями.

III // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.

Унтан эпӗ пӗр пите те курмастӑп, ӗнсе хыҫӗсем, ҫурӑмсем тата ырӑ ҫынсен сак ҫине лармалли ытти вырӑнсем кӑна курӑнаҫҫӗ.

Ни одного личика я оттуда не вижу, одни затылки, спины и все прочее, чем добрые люди на лавки садятся.

XXIII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӗсен ҫурӑмӗсем те хыҫӗсем кӑна курӑнаҫҫӗ.

Наружу торчат одни спины да зады.

19-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Темле сарлака карӑлакан тӗттӗм ҫӑвар пек ҫурма уҫӑ алӑк умне —шалта унта пукан хыҫӗсем шӑл речӗ пек курӑнса тӑраҫҫӗ — чунтанах тӑрӑшса вылякан музыкантсен оркестрӗ умне пӗр юпа лартнӑ, юпи ҫинче ҫинҫешке сӑнчӑрпа кӑкарнӑ икӗ упӑте — амӑшӗпе ачи.

Перед оркестром музыкантов, с отчаянным усердием играющих у полукруглого входа в какую-то темную, широко разинутую пасть, внутри которой спинки стульев торчат подобно рядам зубов,— перед музыкантами поставлен столб, а на столбе, привязанные тонкой цепью, две обезьяны — мать и ребенок.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Анфис аппа ӑшталанса ҫӳресе пӗрре сӗтел ҫине ӗҫме-ҫиме лартать, тепре шкапӗнчен тӗрленӗ капӑрсене туртса кӑлараса пукан хыҫӗсем, диван ҫине сарса хурать.

Тётя Анфиса продолжает и стол накрывать, и из шкафов дастаёт разные вышитые вещи, их кладет на диван, вешает на спинки стульев.

Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Аран пӑрса мопедпа анкарти хыҫӗсем енне ыткӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫурла уйӑхӗ, ҫӗрле // Николай Андреев. Килти архив