Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуторӗнчи (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ун умӗнче Катхульт хуторӗнчи арҫын ача мар, юмах-халапри темӗнле кӗлетке тӑрать тейӗн.

Словно увидел привидение, а не засыпанного снегом мальчишку с хутора Катхульт.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Катухльт хуторӗнчи Эмиле курсан лешӗ тӗлӗнсе хытса кайрӗ, арҫын ача йӑлт юрланса пӗтнӗ, сӑмсинчен юн юхать, пичӗ тӑрӑх — куҫҫуль.

Он просто обомлел, увидев Эмиля с хутора Катхульт, — мальчик был весь в снегу, из носа у него текла кровь, а по лицу градом катились слёзы.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Кроксторн хуторӗнчи ҫын пушшипе сулкалашса илчӗ те Эмиле пӗр эре те пӑрахса памарӗ.

Хозяин Кроксторна замахнулся кнутом и не кинул Эмилю ни эре.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль хӑйӗн умӗнчи алӑка хупса лартсан Кроксторн хуторӗнчи хресчен ҫав тери тарӑхса кайрӗ.

Только хуторянин из Кроксторна разозлился, когда Эмиль захлопнул ворота перед его гнедой кобылкой.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Борисоглебск хуторӗнчи ҫынсен ушкӑнӗнчен никамӑн та сасси илтӗнмерӗ.

Из толпы жителей хутора Борисоглебского никто не отозвался.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Шурлӑх леш енчи сӗм вӑрманта вунпӗр вилӗ выртать: Озеров, Нюра Баркова, Лебяжье хуторӗнчи старик, пилӗк колхозница тата виҫӗ комсомолка, хуларан килнӗскерсем; вилнисемсӗр пуҫне вунтӑватӑ ҫын йывӑр аманнӑ, вӗсен хушшинче Саша, Женя ашшӗ.

Одиннадцать трупов лежат сейчас в глухом лесу по ту сторону болота: Озеров, Нюра Баркова, старик с Лебяжьего хутора, пять колхозниц и три городские комсомолки; кроме убитых, четырнадцать тяжело раненных, и среди них Саша, женин отец…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӗсем Кривски хуторӗнчи Фомин паллакан казак килӗнче икӗ талӑк ирттерчӗҫ.

В хуторе Кривском у знакомого Фомину казака они пробыли двое суток.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл Грязновски хуторӗнчи пӗлӗшӗсем патне кайма тухнӑ та бандӑна ҫав хутор ҫывӑхӗнче тӗл пулчӗ.

Он ходил в хутор Грязновский к родне и повстречался с бандой неподалеку от хутора.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Татарски хуторӗнчи чи чаплӑ ватӑ пулӑҫ Архип Песковатсков шурӑмпуҫ ҫутипе Дарья путнӑ вырӑнтан анатараха, юхӑма майлӑ, ултӑ йӳнчӗ лартрӗ те тӗрӗслеме Пантелей Прокофьевичпа пӗрле кайрӗ.

Старый и самый опытный в Татарском рыбак Архип Песковатсков на заре поставил шесть концов нарезных по течению ниже того места, где утонула Дарья, проверять поехал вместе с Пантелеем Прокофьевичем.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Лиховидов хуторӗнчи ӗҫке малтанах шухӑшласа хатӗрленнӗ вӑл халь пӗтӗмпех ӑнланчӗ: вӗсем ӑна влаҫра переворот тума хӗтӗртесшӗн пулнӑ иккен.

Ему стало ясно, что пьянка в Лиховидовом была организована с заведомой целью: подбить его на переворот.

XLII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл бинокльне хучӗ, ӗнтӗ ахаль куҫпах юланутлӑ казаксем Климовка ҫулӗ патнелле ҫӗмрен пек ҫиҫкӗнсе ҫывхарнине, хӑраса ӳкнӗ хӗрлӗармеецсем каялла ҫаврӑнса, ушкӑнпа е пӗчченшерӗн Архиповка хуторӗнчи килсем еннелле чупса кайнине курчӗ.

Он бросил бинокль и смотрел уже невооруженным глазом на то, как стремительно приближается лава к Климовской дороге, как в замешательстве поворачивают обратно и бегут к архиповским дворам кучками и в одиночку красноармейцы.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Батарея командирӗ Климовски сӑрчӗ тӑрӑх Каргински еннелле хӑвӑрт тӗрлеттерсе килекен тачанкӑна тупӑпа тӳрӗрен тӗллесе пеме хатӗрленнӗ вӑхӑтра сӑнавҫӑ Анат Латышев хуторӗнчи кӗпер ҫинчен, кунтан пӗр виҫӗ ҫухрӑм ҫурӑра, оруди курӑнса кайни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Командир батареи хотел было прямой наводкой ударить по пулеметной тачанке, быстро катившейся по Климовскому бугру к Каргинской, когда наблюдатель передал, что на мосту в хуторе Нижне-Латышском, верстах в трех с половиной, показалось орудие.

XLI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Тепӗр старике тата, Андреяновски хуторӗнчи Митрахвана, Малкин курать те урамра хӑй патне чӗнсе илет:

А другого старика, Митрофана с хутора Андреяновского, увидал сам Малкин на улице, зазывает к себе:

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Григорий Мелехов Татарски хуторӗнчи вӑтӑр икӗ казака ертсе кайрӗ.

Вел Григорий Мелехов тридцать два человека татарцев.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татарски хуторӗнчи Мелеховсем ҫинчен илтнӗ пулӗ?

Про Мелеховых с Татарского слыхали?

XXVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татарски хуторӗнчи казаксем каҫсерен тӑкӑрлӑксенче пуҫтарӑнчӗҫ, пӗр-пӗрне ҫӗнӗ хыпарсем пӗлтерчӗҫ, унтан килсем тӑрӑх ҫӳресе сӑмакун ӗҫрӗҫ.

В Татарском казаки собирались вечерами на проулках, делились новостями, а потом шли пить самогон, кочуя из куреня в курень.

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вешенскинче вӗсем ҫине патронсемпе снаряд ещӗкӗсем тиерӗҫ те Андроновски хуторӗнчи пункта ҫити ячӗҫ, хӑш-пӗр чухне лавсем ҫитменнипе, унтан та аякка, Хопер тӑрахӗнчи хуторсем таранах хӑваларӗҫ.

В Вешенской грузили их ящиками с патронами и снарядами, направляли до передаточного пункта в хуторе Андроповском, а иногда, по недостатку, загоняли и дальше, в прихоперские хутора.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Татарски хуторӗнчи пӗр хӗрарӑм патне киле кӗнӗ Латышев вахмистр Петро помощникӗ пулчӗ.

У Петра помощником был вахмистр Латышев, вышедший на хутор Татарский в зятья.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Пуринчен малтан Александрова — Грачев хуторӗнчи пачӑшкӑ ывӑлне — вӗтелентерсе илчӗҫ.

Первого выпороли Александрова — сына грачевского попа.

XXXI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Григорий хӑйӗн шӗвӗрӗлсе ырханланнӑ пиччӗшне, яп-яка хырӑннӑ Степана тата хӑйсен хуторӗнчи ытти казаксене аякран кӑна курса юлма ӗлкерет.

Григорий мельком видел похудевшего брата, чисто выбритого Степана и других казаков-однохуторянцев.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех